Linan arcitibialisgatunek chrząszcza z rodziny kusakowatych i podrodziny marników. Występuje endemicznie w Chinach.

Linan arcitibialis
Zhang, Li et Yin, 2018
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze wielożerne

Rodzina

kusakowate

Podrodzina

marniki

Nadplemię

Pselaphitae

Plemię

Tyrini

Podplemię

Tyrina

Rodzaj

Linan

Gatunek

Linan arcitibialis

Gatunek ten opisali po raz pierwszy w 2018 roku Zhang Yuqing, Li Lizhen i Yin Ziwei na łamach ZooKeys. Jako miejsce typowe wskazano Sanxian-chang w Rezerwacie przyrody Xingdoushan w chińskiej prowincji Hubei. Holotyp zdeponowano w Zbiorze Owadów Shanghai Shifan Daxue[1].

Chrząszcz ten osiąga od 2,47 do 2,77 mm długości i od 0,92 do 0,99 mm szerokości ciała. Głowa jest nieco dłuższa niż szeroka. Oczy złożone buduje u obu płci około 24 omatidiów. Czułki buduje jedenaście członów, z których trzy ostatnie są powiększone, a u samca ponadto człon dziewiąty jest zmodyfikowany bocznym rozszerzeniem i małym wyrostkiem u szczytu. Przedplecze jest tak szerokie jak długie. Pokrywy są znacznie szersze niż dłuższe. Zapiersie (metawentryt) u samców ma długie i na wierzchołku zwężone wyrostki. Odnóża przedniej pary mają niezmodyfikowane krętarze i uda oraz po niewielkim kolcu na szczycie goleni. Odnóża pary środkowej mają niezmodyfikowane krętarze, dobrzusznie rozszerzone pośrodku uda oraz silnie wygięte nasady goleni. Tylna para odnóży ma po krótkim i tępym wyrostku na spodach krętarzy. Genitalia samca mają asymetryczny i zwężony u szczytu płat środkowy edeagusa oraz pośrodku rozszerzone grzbietobrzusznie, a na wierzchołku zawężone paramery[1].

Owad ten jest endemitem Chin, znanym z kilku lokalizacji w prowincji Hubei. Spotykany był na rzędnych od 752 do 1568 m n.p.m. Zasiedla ściółkę w lasach mieszanych[1].

Przypisy

edytuj
  1. a b c Yu-Qing Zhang, Li-Zhen Li, Zi-Wei Yin. Six new species and a new record of Linan Hlaváč in China, with a key to species (Coleoptera, Staphylinidae, Pselaphinae). „ZooKeys”. 793, s. 115-133, 2018. DOI: 10.3897/zookeys.793.27661.