Lista polskich rodów margrabiowskich

Lista polskich rodów margrabiowskich – w I Rzeczypospolitej istniało około dwudziestu rodów margrabiowskich, w większości pochodzących z zagranicy i w niej wykreowanych lub indygenowanych, a w czasach II Rzeczypospolitej papież wyróżnił jeszcze jedną osobę.

Polscy margrabiowie edytuj

Z tym tematem związana jest kategoria: Polscy margrabiowie.

Rody polskie posiadające zagraniczny tytuł margrabiego edytuj

Gonzaga-Myszkowscy, a następnie Gonzaga-Myszkowscy-Wielopolscy – tytuł margrabiów na Mirowie, otrzymany od papieża Klemensa VIII w 1598
Załuscy – tytuł przejęty przez Franciszka Jana po żonie, hiszpańskiej grandessie margrabiance Dorocie de Rivera (zm. 1670)
Umiastowscy – tytuł osobisty dla wdowy po hr. Władysławie – Janiny z Ostroróg-Sadowskich, otrzymany od papieża Benedykta XV w 1921

Rody zagraniczne indygenowane z tytułem margrabiego edytuj

Albergatti – włoscy margrabiowie i hrabiowie, indygenowani za Zygmunta Augusta
Arquien de la Grange – francuscy margrabiowie i hrabiowie, indygenowani w 1685
Gordon – margrabiowie i hrabiowie szkoccy, indygenowani w 1658
Sagramose – włoscy margrabiowie, indygenowani w 1775

Rody zagraniczne wykreowane margrabiami edytuj

de Aquila Alba – włoski szlachcic Castor Salvoni Georgino, tytuł od Jana Kazimierza
de Bettis – włoski szlachcic Jan de Bettis, tytuł od Michała Wiśniowieckiego w 1673
de Bisletti – włoski szlachcic Ferdynand de Bisletti, tytuł od Stanisława Augusta w 1774
de Bottoni – włoski szlachcic Dominik de Bottoni i jego potomkowie, tytuł od Stanisława Augusta w 1794
de Bosselli – włoski szlachcic Jan Baptysta de Bosselli i jego syn Piotr de Bosselli, tytuł od Jana Kazimierza w 1666
de Cioja – rzymski szlachcic Fortunat de Cioja, tytuł od Stanisława Augusta w 1775
Corbolli – hrabia włoski, tytuł z odmianą w herbie od Michała Wiśniowieckiego w 1673
de Fabris – szlachcic włoski Oktawiusz de Fabris, tytuł ze zmianą w herbie od Jana III w 1676
Montalbano – syn bolońskiego hrabiego Marek Antoniusz Montalbano, tytuł od Jana Kazimierza w 1659
de Honoratis – Honorat de Honoratis, tytuł z odmianą w herbie i dodaniem do nazwiska Marchese de Aquila Alba od Michała Wiśniowieckiego w 1673
de Ripanti – włoski szlachcic Gabriel de Ripanti, tytuł od Augusta III w 1743
Solloroli – włoski szlachcic Aleksander Solloroli, tytuł od Augusta II w 1703
de Tempi – Włoch z Florencji, tytuł od Michała Wiśniowieckiego w 1672

Zobacz też edytuj

Bibliografia edytuj

Adam Amilkar Kosiński: Przewodnik heraldyczny. Monografie kilkudziesięciu znakomitszych rodzin, spis rodzin senatorskich i tytuły honorowe posiadających. T. I. Kraków: 1877, s. 167-170. (kopia tekstu)
Aleksander Batowski. III. Starożytności krajowe. „Czasopismo Naukowe. Od Zakladu narodowego imienia Ossolinskich wydawane”. Rok VI. Zeszyt 6/1833. s. 34-36.
Tadeusz Stefan Jaroszewski, Rafał Dzięciołowski, Andrzej Wąsowski: Pałace i dwory Kresów. Warszawa: Świat Książki, 2005, s. 206