Liviu Ciobotariu

piłkarz rumuński

Liviu Ciobotariu (ur. 26 marca 1971 w Ghimpaţi) – rumuński piłkarz grający na pozycji środkowego obrońcy.

Liviu Ciobotariu
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

26 marca 1971
Ghimpaţi

Pozycja

obrońca

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1989–1998 Progresul Bukareszt 173 (19)
1990–1991 Pandurii Târgu Jiu (wyp.)
1998–2000 FC Dinamo Bukareszt 47 (4)
2000–2001 Standard Liège 47 (0)
2002–2004 RAEC Mons 46 (1)
2004 Royal Antwerp FC 14 (0)
2004–2005 FC Dinamo Bukareszt 8 (0)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1997–2001  Rumunia 32 (3)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2006 Progresul Bukareszt
2006–2007 FCM Dunărea Galați
2007–2008 CS Otopeni
2008 Internațional Curtea de Argeș
2008–2009 CS Otopeni
2009–2010 Pandurii Târgu Jiu
2010 CF Brăila
2011–2012 Dinamo Bukareszt
2012–2013 CSMS Iași
2013–2014 FC Vaslui
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Kariera klubowa edytuj

Piłkarską karierę Ciobotariu rozpoczął w klubie Progresul Bukareszt. W pierwszej drużynie zaczął występować w sezonie 1989/1990 i wtedy też awansował z nią z trzeciej ligi do drugiej. Następnie latem 1990 na pół roku wypożyczono go do Pandurii Târgu Jiu, ale już w 1991 roku powrócił do drugogligowego już Progresulu. W 1992 roku wywalczył z nim awans do pierwszej ligi, a na tym szczeblu rozgrywek zadebiutował 16 sierpnia w zremisowanym 2:2 spotkaniu z Farulem Constanța. W sezonie 1992/1993 pomógł mu w utrzymaniu w lidze, a w sezonie 1995/1996 wywalczył z nim (Progresul grał już pod nazwą Național Bukareszt) wicemistrzostwo Rumunii. W sezonie 1996/1997 zadebiutował w europejskich pucharach, a konkretnie w Pucharze UEFA. Drugi raz z rzędu został wicemistrzem kraju, a także dotarł do finału Pucharu Rumunii, w którym Național musiał uznać wyższość rywala z Bukaresztu, zespołu Steauy (2:4). W sezonie 1997/1998 wystąpił w Pucharze Zdobywców Pucharów, ale już w jego trakcie odszedł do Dinama Bukareszt. Tam występował przez dwa lata w pierwszym składzie. W 1999 roku został wicemistrzem kraju, a grając przez pół sezonu 1999/2000, przyczynił się do wywalczenia mistrzostwa Rumunii.

Na początku 2000 roku Ciobotariu wyjechał do Belgii, by grać w tamtejszym Standardzie Liège. Zapłacono wówczas za niego 1,5 miliona dolarów. W Standardzie do końca sezonu miał pewne miejsce w składzie i zajął 5. pozycję w Eerste Klasse. Natomiast sezon 2000/2001 zakończył na 3. miejscu w tabeli. Doznał jednak ciężkiej kontuzji i w sezonie 2001/2002 ani razu nie pojawił się na boisku i rozwiązał kontrakt ze Standardem. Przeszedł wówczas do RAEC Mons, gdzie grał przez półtora sezonu. Na początku 2004 roku został piłkarzem Royal Antwerp FC, ale spadł z nim do drugiej ligi belgijskiej. Po sezonie wrócił do Dinama, ale po rozegraniu 8 spotkań ligowych zdecydował się zakończyć piłkarską karierę.

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
1989/90 Progresul Bukareszt Rumunia   Divizia C ? ?
1990/91 Pandurii Târgu Jiu Rumunia   Divizia B ? ?
1990/91 Progresul Bukareszt Rumunia   Divizia B ? ?
1991/92 Progresul Bukareszt Rumunia   Divizia B ? ?
1992/93 Progresul Bukareszt Rumunia   Divizia A 30 1
1993/94 Progresul Bukareszt Rumunia   Divizia A 29 3
1994/95 Național Bukareszt Rumunia   Divizia A 32 2
1995/96 Național Bukareszt Rumunia   Divizia A 27 6
1996/97 Național Bukareszt Rumunia   Divizia A 31 4
1997/98 Național Bukareszt Rumunia   Divizia A 24 3
1997/98 FC Dinamo Bukareszt Rumunia   Divizia A 8 1
1998/99 FC Dinamo Bukareszt Rumunia   Divizia A 30 3
1999/00 FC Dinamo Bukareszt Rumunia   Divizia A 9 0
1999/00 Standard Liège Belgia   Eerste Klasse 20 0
2000/01 Standard Liège Belgia   Eerste Klasse 22 1
2001/02 Standard Liège Belgia   Eerste Klasse 0 0
2002/03 RAEC Mons Belgia   Eerste Klasse 30 1
2003/04 RAEC Mons Belgia   Eerste Klasse 16 0
2003/04 Royal Antwerp FC Belgia   Eerste Klasse 14 0
2004/05 FC Dinamo Bukareszt Rumunia   Divizia A 8 0

Kariera reprezentacyjna edytuj

W reprezentacji Rumunii Ciobotariu zadebiutował 20 sierpnia 1997 roku w wygranym 4:2 meczu z Macedonią. W 1998 roku był w kadrze Rumunii na Mistrzostwach Świata we Francji, gdzie był podstawowym zawodnikiem i zagrał we wszystkich czterech meczach swojej drużyny: z Kolumbią (1:0), z Anglią (2:1), z Tunezją (1:1) oraz w 1/8 finału z Chorwacją (0:1). Natomiast w 2000 roku na Euro 2000 zaliczył dwa mecze: z Niemcami (1:1) i w ćwierćfinale z Włochami (0:2). Karierę reprezentacyjną zakończył w 2001 roku. W kadrze narodowej zagrał 32 razy i zdobył 3 bramki.

Bibliografia edytuj