Lizel

Lizel, żagiel wytykowy – dodatkowy żagiel, rozwijany na żaglowcach obok żagli rejowych, przy pełnych wiatrach (baksztagach, fordewindzie). Jego wynalezienie przypisuje się sir Waltherowi Raleightowi ok. 1588 r^[2]. Lizele^[1] mocowane były na wytykach, ruchomych drzewcach przedłużających reje, zwanych lizelrejkami. Dla każdego lizela^[1] potrzebne są dwie lizelrejki - górna i dolna. Na współczesnych żaglowcach stosowane rzadko (np. SV Europa). Przykładem współczesnego polskiego żaglowca podnoszącego lizle był STS Kapitan Głowacki (obecnie lizeli nie używa).

Przypisy edytuj

↑ ^a ^b ^c kolokwialna forma mianownika liczby mnogiej lizle nie występuje w słowniku ortograficznym PWN: Słownik Ortograficzny. [dostęp 2009-04-03]. (pol.). E. Polański: Wielki słownik ortograficzny - PWN 2006. [dostęp 2022-03-04]. (pol.).
↑ Jerzy W. Dziewulski: Wiadomości o jachtach żaglowych. Warszawa: Alma-Press, 2008, s. 331. ISBN 978-83-7020-358-0.

Bibliografia edytuj

Jacek Czajewski: Manewrowanie dużymi żaglowcami. Warszawa: Alma-press, 1997, s. 36. ISBN 83-7020-235-7.

[so-1] wialna forma mianownika liczby mnogiej lizle nie występuje w słowniku ortograficznym PWN: Słownik Ortograficzny. [dostęp 2009-04-03]. (pol.). E. Polański: Wielki słownik ortograficzny - PWN 2006. [dostęp 2022-03-04]. (pol.).

[2] Jerzy W. Dziewulski: Wiadomości o jachtach żaglowych. Warszawa: Alma-Press, 2008, s. 331. ISBN 978-83-7020-358-0.

[2]

[1]