Lizytea (księżyc)
Lizytea (Jowisz X) – księżyc Jowisza, odkryty w 1938 roku przez Setha Barnesa Nicholsona z Mount Wilson Observatory.
 Zdjęcie z teleskopu naziemnego | |
| Planeta | |
|---|---|
| Odkrywca | |
| Data odkrycia |
6 lipca 1938 |
| Charakterystyka orbity | |
| Półoś wielka |
11 717 000 km[1] |
| Mimośród |
0,1161[1] |
| Okres obiegu |
259,20 d[1] |
| Prędkość orbitalna |
3,28 km/s |
| Nachylenie do ekliptyki |
27,663°[1] |
| Długość węzła wstępującego |
5,326°[1] |
| Argument perycentrum |
49,670°[1] |
| Anomalia średnia |
330,4751°[1] |
| Własności fizyczne | |
| Średnica równikowa |
38 km |
| Powierzchnia |
~4100 km² |
| Objętość |
~24 400 km³ |
| Masa |
6,3 × 1016 kg |
| Średnia gęstość |
2,6 g/cm³ |
| Przyspieszenie grawitacyjne na powierzchni |
0,013 m/s² |
| Prędkość ucieczki |
22 m/s |
| Albedo |
0,04 |
| Jasność absolutna |
11,7m |
| Jasność obserwowana (z Ziemi) |
18,2m |
| Temperatura powierzchni |
~124 K |
Nazwa edytuj
Księżyc otrzymał swoją oficjalną nazwę dopiero w 1975 roku. Pochodzi ona z mitologii greckiej. Lizytea była córką Okeanosa i jedną z kochanek Zeusa (rzymskiego Jowisza).
Wcześniej satelita był określany jako Jowisz X, w pewnym okresie proponowano dla niego nazwę Demeter.
Charakterystyka fizyczna edytuj
Lizytea jest jednym z mniejszych księżyców Jowisza, jej średnicę ocenia się na około 38 km. Jej średnia gęstość to ok. 2,6 g/cm3, składa się ona głównie z krzemianów. Powierzchnia księżyca jest bardzo ciemna – jego albedo wynosi zaledwie 0,04. Z Ziemi można go zaobserwować jako obiekt o jasności wizualnej co najwyżej 18,2 magnitudo.
Satelita należy do grupy Himalii.
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
Linki zewnętrzne edytuj
- Lysithea. [w:] Księżyce Układu Słonecznego [on-line]. [dostęp 2016-02-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-26)].
- Lysithea. [w:] Solar System Exploration [on-line]. NASA. [dostęp 2018-12-22]. (ang.).