Lockheed Saturn
Lockheed Saturn (Model 75) – amerykański samolot pasażerski zaprojektowany i wybudowany w wytwórni Lockheed Corporation. Wybudowano jedynie dwa egzemplarze maszyny.
.jpg)
| |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ |
pasażerski |
| Konstrukcja |
metalowa |
| Załoga |
2 |
| Historia | |
| Data oblotu |
17 czerwca 1946 |
| Liczba egz. |
2 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
2 x Silnik gwiazdowy Wright 744C-7BA-1 |
| Moc |
700 KM (522 kW) |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
22,56 m |
| Długość |
15,69 m |
| Wysokość |
6,05 m |
| Powierzchnia nośna |
46,6 m² |
| Masa | |
| Własna |
5153 kg |
| Startowa |
7257 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
367 km/h |
| Prędkość wznoszenia |
6,7 m/s |
| Pułap praktyczny |
8075 m |
| Zasięg |
965 km |
| Dane operacyjne | |
| Użytkownicy | |
| USA | |
Historia edytuj
Podczas II wojny światowej w wytwórni Lockheed Corporation obok prac związanych z produkcją wojskową, prowadzono również prace teoretyczne nad przyszłymi samolotami pasażerskimi przeznaczonymi na rynek cywilny. Rozpatrywano projekty maszyn zdolnych przewieźć od czterech do 58 pasażerów. Jednym z rezultatów owych prac był Model 75. Inżynierem prowadzącym był Don Palmer. Zespół konstruktorów pod jego kierownictwem, zaprojektował dwusilnikową maszynę, zdolną przewieźć czternastu pasażerów z myślą o obsłudze niewielkich lotnisk o ubogiej infrastrukturze. Maszyna miała klasyczną konstrukcję, z kadłubem o kwadratowym przekroju w centralnej części, ułatwiającym załadunek bez potrzeby korzystania z lotniskowych urządzeń. Pod koniec 1944 roku wytwórnia miała już wstępne zamówienia na pół tysiąca maszyn. Wybudowano dwa prototypy. Pierwszy z nich napędzany był dwoma silnikami gwiazdowymi Continental GR9-A o mocy 600 KM. Do swojego pierwszego lotu samolot wzbił się 17 czerwca 1946 roku a za jego sterami siedział pilot doświadczalny Lockheeda, Tony LeVier. Problemy z chłodzeniem jednostki Continental zmusiły projektantów do zastąpienia jej silnikami Wright 744C-7BA-1, w które wyposażony był drugi prototyp. Tak zmodyfikowany samolot po raz pierwszy wzbił się w powietrze 8 sierpnia 1947 roku. Próby w locie wykazały, iż samolot ma zadowalające osiągi i poprawnie zachowuje się w powietrzu. Niestety dla konstrukcji, wszystkie wstępne zamówienia zostały anulowane. Rynek cywilnych samolotów pasażerskich opanowały pochodzące z demobilu maszyny Douglas C-47 Skytrain i ich cywilne odpowiedniki Douglas DC-3. Samoloty znane, sprawdzone w eksploatacji a co najważniejsze tanie. Za cenę jednego Saturna można było nabyć cztery C-47. Był to czynnik, który zadecydował o zaprzestaniu dalszych prac nad samolotem. Obydwa zbudowane prototypy zostały zezłomowane w 1948 roku.
Konstrukcja edytuj
Saturn był górnopłatem o całkowicie metalowej konstrukcji. Załoga składała się z dwóch pilotów, maszyna mogła pomieścić czternastu pasażerów. Ciśnieniowy kadłub, trójzespołowe, chowane podwozie z przednim podparciem. Podwozie przednie chowane do wnęki w kadłubie, główne do wnęk w gondolach silnikowych. Usterzenie klasyczne. Samolot napędzany był dwoma silnikami gwiazdowymi Wright 744C-7BA-1.
Bibliografia edytuj
- Tim Callaway, The Large and the small of it, "Aviation Classics", nr 21 (2013), s. 26-27, ISBN 978-1-909128-00-2.