Louis-Michel van Loo
Louis-Michel van Loo (ur. 2 marca 1707 w Tulonie, zm. 20 marca 1771 w Paryżu) – francuski malarz barokowy, królewski portrecista na hiszpańskim dworze Burbonów.
 Autoportret, 1762 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość | |
| Dziedzina sztuki | |
| Epoka | |
| Ważne dzieła | |
Pochodził z rodziny o tradycjach artystycznych, był synem Jeana Baptiste van Loo i bratem Charlesa-Amédéea-Philippea van Loo, również malarzy. Początkowo uczył się w pracowni ojca. W 1725 roku otrzymał Prix de Rome w Rzymie, a od 1733 roku przebywał w Paryżu.
Mając 30 lat dzięki wstawiennictwu Hyacinthe’a Rigauda został wezwany na hiszpański dwór przez króla Filipa V, aby zastąpić Jeana Ranca na stanowisku nadwornego malarza. Na dworze pracował w latach 1736–1752 stając się najważniejszym królewskim portrecistą. Był promotorem nowo powstałej Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych św. Ferdynanda w Madrycie, a w 1752 roku został jej dyrektorem. Po śmierci Filipa V kontynuował pracę dla jego następcy Ferdynanda VI, ale w 1752 roku powrócił do Francji[1].
.jpg)
Przypisy edytuj
- ↑ Luis Miguel Enciso Recio: La familia de Felipe V. Enciclopedia del Museo del Prado. [dostęp 2021-01-01]. (hiszp.).
Bibliografia edytuj
- Wielka Ilustrowana Encyklopedia Gutenberga (1934-1939)
- Ilustrowana Encyklopedia Trzaski, Everta i Michalskiego (1924-1927)
- Wielka Encyklopedia Powszechna PWN (1962-1969)