Love Minus Zero/No Limit

Love Minus Zero/No Limit – piosenka skomponowana przez Boba Dylana, nagrana przez niego w styczniu i wydana na albumie Bringing It All Back Home w marcu 1965.

Love Minus Zero/No Limit
Wykonawca utworu
z albumu Bringing It All Back Home
Bob Dylan
Wydany

22 marca 1965

Nagrywany

14 stycznia 1965

Gatunek

blues rock, folk rock

Długość

2:51

Twórca

Bob Dylan

Producent

Tom Wilson

Wydawnictwo

Columbia Records

Historia i charakter utworu edytuj

Tytuł piosenki jest dla większości niezrozumiały. W 1965 r. Dylan zapowiedział ten utwór następująco Tytuł tej piosenki jest jak matma, no wiecie, jak ułamek. I rzeczywiście na niektórych albumach winylowych tytuł był zapisany matematycznie

Love Minus Zero
———————
No Limit

czyli góra jest dzielona przez dół i rozwiązaniem jest „absolutnie nieskończona miłość”.

Jest to kompozycja o miłości i można ją traktować jako piosenkę stowarzyszoną z „She Belongs to Me”, pomimo – a może właśnie dlatego – że traktują one o dwóch zupełnie innych kobietach. „Love Minus Zero/No Limit” jest utworem o prawdziwej, idealnej miłości, której nic nie przeszkadza, nawet zewnętrzny chaos. I chociaż Dylan podkreśla jej moc i ceni ją za to, to końcowe wersy (kruk ze złamanym skrzydłem) ukazują także jej podatność na zranienie.

Pewien wpływ na jej poetycką stronę mógł mieć wiersz Williama Blake’a „The Sick Rose”.

Pierwszych nagrań tej piosenki dokonał Dylan 13 stycznia 1965 podczas akustycznej sesji z Johnem Sebastianem grającym na basie. Powstały wtedy trzy jej wersje. Następnego dnia, już w poszerzonym składzie, Dylan nagrał cztery wersje utworu z instrumentami elektrycznymi.

W latach 60. XX wieku piosenka ta wykonywana na koncertach Dylana nie cieszyła się wielką popularnością. Uległa wielkiej rewitalizacji podczas obu części Rolling Thunder Revue w 1975 i 1976. Od 1978 Dylan wykonywał ją zdecydowanie w szybszym tempie, dodając ekwilibrystyczne partie wykonywane na harmonijce ustnej. Po przerwie w wykonywaniu tego utworu w okresie „chrześcijańskim” artysty (jego trzy tournée, które wtedy wykonał, miały charakter tylko gospelowy), powrócił do wykonywania utworu. Obecnie prezentowany jest on w formie półakustycznej.

Sesje i koncerty Dylana, na których wykonywał ten utwór edytuj

1965 edytuj

1966 edytuj

1971 edytuj

1972 edytuj

1975 edytuj

1976 edytuj

1978 edytuj

  • 20 lutego 1978 – koncert w „Nippon Budokan” w Tokio w Japonii
  • 28 lutego 1978 – koncert w „Nippon Budokan” w Tokio, Ta wersja znalazła się an albumie Bob Dylan at Budokan

1980 edytuj

  • 10 listopada, 12 listopada, 15 listopada i 21 listopada 1980 – koncerty w „Fox Warfield Theater” w San Francisco w Kalifornii

1981 edytuj

  • 29 czerwca 1981 – koncert w „Earl’s Court” w Londynie w Anglii

1984 edytuj

1988 edytuj

  • 2 lipca 1988 – koncert w „Great Woods Performing Center” w Mansfield w stanie Massachusetts
  • 6 lipca 1988 – koncert we „Frederick Mann Music Center” w Filadelfii w stanie Pensylwania
W latach 90. XX wieku i 2000. XXI wieku piosenka ta była w dalszym ciągu sporadycznie wykonywana

Dyskografia i wideografia edytuj

Dyski (albumy)
Film

Wersje innych wykonawców edytuj

  • Duane EddyDuane Does Dylan (1965)
  • The TurtlesIt Ain't Me, Babe (1965)
  • Silkie – You've Got to Hide Your Love Away (1965)
  • The Spokesmen – The Dawn of Correction (1965)
  • Noel Harrison – Noel Harrison (1966)
  • The Leaves – The Leaves (1966)
  • P.J. Orion – P.J. Orion (1966)
  • Fabulous Four – After All (1967)
  • Joan BaezAny Day Now (1968); Vanguard Sessions: Baez Sings Dylan (1998)
  • Julie Felix – This Is (1970)
  • Turley Richards – Turley Richards (1970)
  • Leon RussellLeon Russell and the Shelter People (1971)
  • Rick NelsonRudy the Fifth (1971)
  • Buck Owens – Bridge over Troubled Water (1971)
  • Mike Batt Orchestra – Portrait of Bob Dylan (1972)
  • The Flying Burrito BrothersSouthern Tracks (1990)
  • The Janglers – The Janglers Play Dylan (1992)
  • Eric Clapton na albumie sygnowanym przez Boba Dylana The 30th Anniversary Concert Celebration
  • Judy CollinsJudy Sings Dylan... Just Like a Woman (1993)
  • Rod Stewart na albumie różnych wykonawców Diana Princess of Wales Tribute (1997)
  • Rich Lerner and the Groove – Cover Down (1999)
  • Doug SahmThe Return of Wayne Douglas (2000)
  • Eliza Gilkyson na albumie różnych wykonawców A Nod to Bob (2001)
  • 2 of Us – From Zimmerman to Genghis Khan (2001)
  • Michel Montecrossa – Eternal Circle (2001)
  • Fleetwood MacSay You Will (2003)

Bibliografia edytuj

  • Paul Williams. Bob Dylan. Performing Artist 1960-1973. The Early Years. Omnibus Press, Nowy Jork 2004 ISBN 1-84449-095-5
  • Clinton Heylin. Bob Dylan. The Recording Sessions 1960-1994. St. Martin Press, Nowy Jork 1995 ISBN 0-312-13439-8
  • Oliver Trager. Keys to the Rain. The Definitive Bob Dylan Encyclopedia. Billboard Books, Nowy Jork 2004. ISBN 0-8230-7974-0

Linki zewnętrzne edytuj