Ludbreg
Ludbreg – miasto w Chorwacji, w żupanii varażdińskiej, siedziba miasta Ludbreg. W 2011 roku liczyło 3603 mieszkańców[1].
| |||
| |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Żupania | |||
| Miasto | |||
| Wysokość |
157 m n.p.m. | ||
| Populacja (2011) • liczba ludności |
| ||
Położenie na mapie żupanii varażdińskiej  | |||
Położenie na mapie Chorwacji  | |||
 46°15′00″N 16°36′36″E/46,250000 16,610000
| |||
| Strona internetowa | |||
Geografia edytuj
Leży na terenie Podrawia, na wysokości 157 m n.p.m., 20 km na północny zachód od Koprivnicy i 25 km na południowy wschód od Varaždinu, nad rzeką Bednją[2].
Miejscowa gospodarka opiera się na przemyśle budowlanym, drzewnym, farmaceutycznym, spożywczym, i tekstylnym. Przez Ludbreg przebiega linia kolejowa Varaždin – Koprivnica[2].
Historia edytuj
W I wieku n.e. Rzymianie na terenie Ludbregu wznieśli ufortyfikowaną osadę Iovia-Botivo[2].
Pierwsze wzmianki o Ludbregu pochodzą z pierwszej połowy XIII wieku. Do 1244 roku był on własnością królewską, następnie przeszedł pod władanie szlachty. Jego właścicielami były kolejno rody Paližnów, Ludbreškich i Ćuzów. W XV wieku Ludbreg stał się miejscem kultu relikwi przemienienia wina w krew Chrystusa[2].
W XVI wieku miejscowy fort został włączony do antyosmańskiego systemu obronnego. W latach 1638–1695 władzę przejął ród Erdődy, a w latach 1695–1918 ród Batthyány[2].
Po I wojnie światowej w granicach Królestwa Serbów, Chorwatów i Słoweńców. Od 1931 roku w granicach banowiny sawskiej. W trakcie II wojny światowej w Niepodległym Państwie Chorwackim[2].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Popis stanovništva, kućanstava i stanova 2011. Stanovništvo prema spolu i starosti, Zagreb: Državni zavod za statistiku Republike Hrvatske, 2013 (Statistička izvješća; 1468), s. 276, ISSN 1333-1876 [zarchiwizowane 2023-02-12].
- ↑ a b c d e f Ludbreg – Hrvatska enciklopedija. enciklopedija.hr. [dostęp 2023-04-03]. (chorw.).