Ludomir Tarkowski
Ludomir Mieczysław Tarkowski (ur. 12 sierpnia 1897 w Działoszycach, zm. 22 maja 1944 pod Piedimonte San Germano) – kapitan piechoty Wojska Polskiego II RP, major Polskich Sił Zbrojnych.
 major
| |
| Data i miejsce urodzenia |
12 sierpnia 1897 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
22 maja 1944 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
81 Pułk Piechoty, |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
   
| |
Życiorys edytuj
Ludomir Tarkowski urodził się 12 sierpnia 1897 w Działoszycach[1].
Po zakończeniu I wojny światowej został przyjęty do Wojska Polskiego. Został awansowany na stopień porucznika piechoty ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1921[2][3]. W latach 20. był oficerem 81 pułku piechoty w Grodnie[4][5][6]. W 1932 w dyspozycji szefa Departamentu Piechoty Ministerstwa Spraw Wojskowych[7]. W latach 30. został awansowany na stopień kapitana. W 1935 przeniesiony do Korpusu Ochrony Pogranicza[8]. Od stycznia 1938 do czasu mobilizacji w 1939 był dowódcą kompanii granicznej KOP „Malinów” w składzie batalionu KOP „Dederkały”[9][8].
Po wybuchu II wojny światowej 1939 i kampanii wrześniowej został oficerem Polskich Sił Zbrojnych. W stopniu majora pełnił stanowisko zastępcy dowódcy 5 batalionu Strzelców Karpackich[8]. Poległ 22 maja 1944 pod Piedimonte[1][8][10][11]. Został pochowany na Polskim Cmentarzu Wojennym na Monte Cassino (ekshumowany)[1][12].
Ordery i odznaczenia edytuj
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari[13] nr 10024[14]
- Krzyż Walecznych
- Srebrny Krzyż Zasługi (19 marca 1931)[15]
- Krzyż Zasługi Wojsk Litwy Środkowej
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Wykaz poległych i zmarłych żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych na obczyźnie w latach 1939–1945. Londyn: Instytut Historyczny im. Gen. Sikorskiego, 1952, s. 257.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 453.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 395.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 358.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 311.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 95, 253.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 90, 436.
- ↑ a b c d Jabłonowski i in. 2001 ↓, s. 754.
- ↑ Listy płac bg „Dederkały” ↓.
- ↑ Martin Williams: From Warsaw to Rome: General Anders' Exiled Polish Army in the Second World War. 2017: Barnsley, s. 222. ISBN 978-1-473-89-488-4.
- ↑ Krzysztof Piotrowski. Bój o Piedimonte San Germano. Cz. III. „Nasz Świat”. Nr 8, s. 10, 16-30 kwietnia 2014.
- ↑ Ludomir Tarkowski. polskiecmentarzewewloszech.eu. [dostęp 2018-05-18].
- ↑ Lista nazwisk osób odznaczonych Orderem Virtuti Militari. stankiewicze.com. [dostęp 2018-05-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-05-06)].
- ↑ Łukomski G., Polak B., Suchcitz A., Kawalerowie Virtuti Militari 1792 - 1945, Koszalin 1997, s. 520.
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 64, poz. 103 „za zasługi na polu wyszkolenia wojska”.
Bibliografia edytuj
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Listy płac batalionu granicznego KOP „Dederkały” w latach 1925–1939 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.
- Marek Jabłonowski, Włodzimierz Jankowski, Bogusław Polak, Jerzy Prochwicz: O niepodległą i granice. Korpus Ochrony Pogranicza 1924–1939. Wybór dokumentów. Warszawa-Pułkusk: Wyższa Szkoła Humanistyczna w Pułtusku, Wydział Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego, 2001. ISBN 83-88067-48-8.