Ludwik Wielki Delfin

syn Ludwika XIV, wieloletni następca tronu (Wielki Delfin)
(Przekierowano z Ludwik Burbon)

Ludwik zwany Wielkim Delfinem (fr. Louis de France le Grand Dauphin, ur. 1 listopada 1661 w Fontainebleau - zm. 14 kwietnia 1711 w Meudon) – najstarszy syn Ludwika XIV i Marii Teresy Hiszpańskiej, dziedzic tronu Francji, którego jednak nie objął w posiadanie.

Ludwik de France, Wielki Delfin
Ilustracja
ilustracja herbu
Faksymile
Delfin Francji
Okres

od 1 listopada 1661
do 14 kwietnia 1711

Dane biograficzne
Dynastia

Burbonowie

Data i miejsce urodzenia

1 listopada 1661
Fontainebleau

Data i miejsce śmierci

14 kwietnia 1711
Meudon

Ojciec

Ludwik XIV

Matka

Maria Teresa Hiszpańska

Żona

1. Maria Anna Bawarska,
2. Maria Emilia de Joly de Choin

Dzieci

z Marią Anną:
Ludwik, książę Burgundii,
Filip V Hiszpański,
Karol, książę Berry;
nieślubne:
z Françoise Pitel de Longchamp:
mademoiselle de Fleury,
Anna Ludwika,
Charlotta;
z Marie Anne Caumont de La Force:
Ludwika Emilia de Vautedard

Odznaczenia
Order Ducha Świętego (Francja)

Urodził się rok po ślubie swoich rodziców. Potem urodziło mu się młodsze rodzeństwo - trzy siostry: Anna Elżbieta, Maria Anna i Maria Teresa, oraz dwóch braci: Filip Karol i Ludwik Franciszek, ale wszyscy oni zmarli we wczesnym dzieciństwie. Ludwik otrzymał solidne wykształcenie. Jego nauczycielem był Jacques-Bénigne Bossuet, słynny francuski ksiądz i mówca, a ojciec Le Tellier, królewski spowiednik, na prośbę króla napisał dla Ludwika słynny zbiór rad Ad usum Delphini. Mimo swojej inteligencji, Ludwik okazał się jednak leniwym i biernym uczniem. Już jako dorosły człowiek potrafił spędzić cały dzień w fotelu stukając kijem w swój but. Mimo tego wszystkiego Ludwik był bardzo popularny wśród mieszkańców Paryża oraz całej Francji.

Młody delfin Ludwik

Pozwolono mu uczestniczyć w obradach rady królewskiej, na której jednak nie udzielał się. Jako następca tronu był stale otoczony przez oportunistów, którzy liczyli na jego względy. Podczas wojny z Ligą Augsburską Ludwik został wysłany nad Ren, gdzie walczył pod dowództwem marszałka Sebastiana Vauban. Brał udział w podbiciu Philippsburga i zapobieżeniu wkroczenia do Alzacji wojsk cesarza. Ludwik okazał się znakomitym dowódcą. Odegrał istotną rolę również w wojnie o sukcesję hiszpańską. Sam zrzekł się praw do tronu Hiszpanii na korzyść swojego drugiego syna Filipa, księcia Andegawenii. Prawa te należały mu się dzięki jego matce - hiszpańskiej księżniczce. Dzięki temu Francja i Hiszpania pozostały oddzielnymi królestwami z oddzielnymi, ale spokrewnionymi monarchami.

Podsumowanie życia i śmierć edytuj

Ludwik zapewnił trwanie francuskiej linii Burbonów (król Ludwik XV był jego wnukiem) i patriarchą hiszpańskiej linii Burbonów (poprzez swojego syna - Filipa, księcia Andegawenii). Oprócz tego Ludwik zajmował się kolekcjonowaniem sztuki - powiększył kolekcję wersalską i dodatkowo założył swoją prywatną kolekcję w Meudon. Kochał polowania i mówiło się, że to on przyczynił się do wyginięcia populacji wilków w Île-de-France.

Ludwik zmarł niedługo po wybuchu wojny o sukcesję hiszpańską, w 1711 roku, mając pięćdziesiąt lat. Kolejnym następcą tronu Francji został jego najstarszy syn, ale i on nie objął tronu. Obaj zmarli najprawdopodobniej na ospę. Niektórzy[kto?] spekulują, że Ludwik został zamordowany. Objęcie przez niego tronu byłoby bardzo niekorzystne dla obcych potęg, ponieważ zapowiadał się na bardzo dobrego władcę.

Małżeństwa i potomstwo edytuj

 
Ludwik z żoną i synami

7 marca 1680 Ludwik poślubił swoją kuzynkę Marię Annę, księżniczkę bawarską, która urodziła mu trzech synów:

Maria Adelajda, księżniczka sabaudzka
Maria Ludwika, księżniczka sabaudzka
Elżbieta Farnese, dziedziczka parmeńska
∞ Maria Ludwika Elżbieta, księżniczka orleańska

Ludwik miał też drugą żonę, sekretnie poślubioną Marię Emilię de Joly de Choin (16701732), damę dworu przyrodniej siostry Ludwika - Marii Anny, księżnej-wdowy de Conti.

Z aktorką Françoise Pitel de Longchamp (16621721), Ludwik miał trzy nieślubne córki:

  • mademoiselle de Fleury (ur. w Meudon, zm. w dzieciństwie)
  • Annę Ludwikę, mademoiselle de Fleury (1695 - sierpień 1716)
∞ Anne Errard, markiz d'Avaugour
∞ Gérard Michel de La Jonchère

Z Marie Anne Caumont de La Force, Ludwik miał jedną nieślubną córkę:

  • Ludwikę Emilię de Vautedard (1694-1719)
∞ Nicolas Mesnager