Ludwik Georgeon

polski pedagog

Ludwik Georgeon (ur. 16 lipca 1832 w Krakowie, zm. 3 sierpnia 1879 w Kaltenleutgeben pod Wiedniem) - aktor, pedagog, powstaniec 1863/4.

Ludwik Georgeon
Data i miejsce urodzenia

16 lipca 1832
Kraków

Data i miejsce śmierci

3 sierpnia 1879
Kaltenleutgeben

Zawód

aktor, pedagog

Ukończył gimnazjum w Tarnowie, został praktykantem aptekarskim. W 1850 zatrudnił się w teatrze krakowskim, gdzie przez trzy lata grał niewielkie role. W 1853 występował wraz z zespołem teatru w Tarnowie. Potem ustąpił ze sceny i został nauczycielem prywatnym (uczył języka i literatury francuskiej). W czasie pow­stania styczniowego początkowo brał udział w walkach, później przebywał we Lwowie, gdzie uczestniczył w pracach konspiracyjnych, od grudnia 1863 do marca 1864 był sekretarzem lwowskiego zarządu okręgowego Rządu Narodowego. Po upadku powstania, wraz z żoną Marianną z Mohrów prowadził pensję dla chłopców w Krakowie przy ulicy Floriańskiej. Józef Konrad Korzeniowski (Joseph Conrad) w niej spędził część swojego czasu mieszkając w Krakowie po śmierci swojego ojca Apolla Korzeniowskiego. Pensja została później przeniesiona na ulicę Franciszkańską 43. Zmarł nagle podczas po­bytu w Austrii. Pochowany na cmentarzu Rakowickim (kw. 6, gr. rodz. Georgeonów i Schopfów)[1].

Jego matka napisała książkę Bronisława sierota: powieść ludowa ułożona przez Ludwikę z Dzikowskich Georgeon[2].

Przypisy edytuj

  1. (Jan Pachoński "Ludwik Georgeon" w: Polski Słownik Biograficzny tom VII wyd. 1948-1958, s.387
  2. Bronisława sierota