Ludwik Poraziński

oficer Wojska Polskiego

Ludwik Cezary d’Anglas Poraziński (ur. 21 czerwca 1885, zm. ?) – major lekarz Wojska Polskiego.

Ludwik Poraziński
major lekarz major lekarz
Data urodzenia

21 czerwca 1885

Miejsce śmierci

?

Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego
Wojsko Polskie

Jednostki

9 Batalion Sanitarny,
Szp. Rej. Siedlce,
7 Batalion Sanitarny,
ZLPdI Poznań,
18 Pułk Piechoty

Odznaczenia
Kawaler Orderu Leopolda (Belgia) Oficer Orderu Gwiazdy Czarnej Medal Honorowy (Francja) Medal Zwycięstwa (międzyaliancki)

Życiorys edytuj

Ludwik Cezary d'Anglas Poraziński[1] urodził się 21 czerwca 1885. Został lekarzem z tytułem doktora.

Po zakończeniu I wojny światowej, jako były oficer armii rosyjskiej został przyjęty do Wojska Polskiego i zatwierdzony do stopnia kapitana lekarza[2]. Został awansowany na stopień majora lekarza ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[3][4]. W 1923, jako oficer nadetatowy 9 batalionu sanitarnego z Siedlec, służył w Szpitalu Rejonowym w tym mieście[5]. W 1924, jako oficer nadetatowy 7 batalionu sanitarnego z Poznania, służył w Zakładzie Leczniczo-Protezowym dla Inwalidów w tym mieście[6]. W 1928 był lekarzem w 18 pułku piechoty w Skierniewicach[7]. W 1934 jako major przeniesiony w stan spoczynku, był w kadrze zapasowej Szpitala Okręgowego Nr 1 i pozostawał wówczas w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III[8].

Ordery i odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj