Ludynia
wieś w województwie świętokrzyskim
Ludynia – wieś sołecka[5] w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie włoszczowskim, w gminie Krasocin[4][6].
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2021) |
330[2] |
| Strefa numeracyjna |
41 |
| Kod pocztowy |
29-105[3] |
| Tablice rejestracyjne |
TLW |
| SIMC |
0245871[4] |
Położenie na mapie gminy Krasocin  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego  | |
Położenie na mapie powiatu włoszczowskiego  | |
 50°50′37″N 20°06′59″E/50,843611 20,116389[1]
| |
| Strona internetowa | |
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0245888 | Dwór | część wsi |
| 0245894 | Podrzujszcze | przysiółek |
| 0245902 | Zagórnica | osada leśna |
| 0245919 | Zakrze | osada leśna |
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego. Miejscowość związana z działalnością braci polskich. W Ludyni znajduje się zbór wspólnoty ufundowany przez Stanisława Szafrańca. Józef Szymański w pracy Szlakiem Braci Polskich, twierdzi że w 1962 był to jeden z dwóch byłych zborów najlepiej zachowanych na Kielecczyźnie, tzn. najmniej przebudowywany[7][8].
Zabytki edytuj
- Dwór drewniano-murowany z II poł. XVIII w. Ostatnim przed parcelacją i nacjonalizacją właścicielem był Jan Kowalski. Od 1979 dwór wraz z parkiem był własnością Góreckich, a od 1997 Gieżyńskich. Kręcono tutaj zdjęcia do filmu „Przedwiośnie”[9] – „dwór w Nawłoci”.
- Zbór braci polskich, w późniejszym okresie lamus dworski, murowany, wybudowany w poł. XVI w.
- Kaplica
- Cmentarz wojskowy z I wojny światowej.
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 70732
- ↑ Wieś Ludynia w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2022-03-16] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 683 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-04-23].
- ↑ Jednostki pomocnicze gminy Krasocin. Urząd Gminy Krasocin. [dostęp 2015-04-24].
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2015-04-23].
- ↑ Józef Szymański, Szlakiem Braci Polskich.Przewodnik turystyczny po Kielecczyźnie., Kielce 1962, s. 199.
- ↑ Agnieszka Wójcik Arianie w Węchadłowie. [dostęp 2014-03-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-05)].
- ↑ Ludynia swietokrzyskie.org.pl
Linki zewnętrzne edytuj
- Ludynia, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 478.