Luigi Cortese
Luigi Cortese (ur. 19 listopada 1899 w Genui, zm. 10 czerwca 1976 tamże[1][2]) – włoski kompozytor, pianista i krytyk muzyczny.
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
Życiorys edytuj
Był uczniem Alfredo Caselli w Rzymie (1920–1922 i 1929), uczył się też u André Gedalge’a w Paryżu (1925–1926)[1][2]. Ukończył również studia matematyczne w Genui, w 1924 roku uzyskując tytuł doktora[1]. Od 1930 roku działał jako krytyk muzyczny, współpracując z wieloma czasopismami włoskimi i zagranicznymi[1][2]. Występował też jako koncertujący pianista[1]. W 1939 roku podjął się pracy nad uporządkowaniem archiwum Niccolò Paganiniego, jednak jej realizację przerwał mu wybuch II wojny światowej[1]. W 1945 roku założył Società Filarmonica di Genova[1][2]. Od 1951 do 1964 roku był dyrektorem Liceo Musicale Niccolò Paganini w Genui[1][2]. Od 1955 roku był dyrektorem artystycznym międzynarodowego konkursu skrzypcowego im. Paganiniego[1]. W 1969 roku został dyrektorem genueńskiego Teatro Comunale[1].
Opublikował monografię poświęconą Alfredo Caselli (wyd. Rzym 1935), tłumaczył też na język włoski listy Fryderyka Chopina[1][2]. Był autorem tekstów na temat muzyki współczesnej, publikowanych na łamach czasopism, słowników i encyklopedii muzycznych[1]. Tworzył w stylu neoklasycznym nawiązującym z jednej strony do muzyki Alfredo Caselli, z drugiej do dorobku szkoły francuskiej (Maurice Ravel, Arthur Honegger, Albert Roussel)[1].
Wybrane kompozycje edytuj
(na podstawie materiałów źródłowych[1])
Utwory orkiestrowe
- Serenata (1936)
- Preludio e fuga (1940)
- Canto notturno (1940)
- suita Prometeo (1947)
- Suita d’Entrevès (1947)
- Sinfonia (1956)
- Koncert skrzypcowy (1961)
- Fantasia (1962)
Utwory kameralne
- Sonatina na skrzypce i fortepian (1932)
- Sonata na róg i fortepian (1955)
- Sonata na wiolonczelę i fortepian (1960)
- Capriccio na skrzypce i fortepian (1964)
- Improviso na altówkę i fortepian (1966)
Utwory wokalno-instrumentalne
- oratorium sceniczne David, il re pastore na głosy solowe, chór i orkiestrę (1941)
- Salmo VIII na głos, fortepian i wiolonczelę (1943)
- Sinfonia sacra „Inclina, Domine, aurem tuam” na chór i orkiestrę (1967)
Opery
- Prometeo, libretto kompozytora według tragedii Ajschylosa (wyst. Bergamo 1951)
- opera radiowa La notte veneziana, libretto Giulio Pacuvio według Alfreda de Musseta (wyk. RAI 1956, wyst. Genua 1972)
- Les nuits blanches, libretto kompozytora według Fiodora Dostojewskiego (wyst. Mediolan 1973)