Lyman Louis Lemnitzer (ur. 29 sierpnia 1899 w Honesdale, Pensylwania, zm. 12 listopada 1988 w Waszyngtonie) – generał armii amerykańskiej, Przewodniczący Kolegium Połączonych Szefów Sztabów (1960–1962), Naczelny Dowódca Połączonych Sił Zbrojnych NATO w Europie (1963–1969).

Lyman Louis Lemnitzer
Ilustracja
generał generał
Data i miejsce urodzenia

29 sierpnia 1899
Honesdale (Pensylwania)

Data i miejsce śmierci

12 listopada 1988
Waszyngton

Przebieg służby
Lata służby

1920–1969

Siły zbrojne

 US Army

Stanowiska

Przewodniczący Kolegium Połączonych Szefów Sztabów Naczelny Dowódca Połączonych Sił Zbrojnych NATO w Europie

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa,
wojna koreańska

Odznaczenia
Army Airborne Basic Parachutist Badge United States Joint Chiefs of Staff Badge
Medal Sił Lądowych za Wybitną Służbę - czterokrotnie (Stany Zjednoczone)
Medal Marynarki Wojennej za Wybitną Służbę (Stany Zjednoczone) Medal Sił Powietrznych za Wybitną Służbę (Stany Zjednoczone) Srebrna Gwiazda (Stany Zjednoczone) Oficer Legii Zasługi (USA) Legionista Legii Zasługi (USA) Prezydencki Medal Wolności (Stany Zjednoczone) Medal Amerykańskiej Służby Obronnej Medal Kampanii Amerykańskiej (USA) Medal Kampanii Europy-Afryki-Bliskiego Wschodu (USA) Medal Zwycięstwa w II Wojnie Światowej (USA) Medal Armii Okupacyjnej (USA) Medal Służby Obrony Narodowej Medal Służby w Korei Krzyż Wielki Orderu Zasługi Wojskowej (Brazylia) Medal Wojenny (Brazylia) Krzyż Wielki Orderu Zasługi (Chile) Czechosłowacki Medal Wojskowy „Za Zasługi” I stopnia Krzyż Wielki Orderu Menelika II (Etiopia) Krzyż Wielki Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Medal Wojskowy (Francja)
Krzyż Wojenny 1939–1945 z brązową palmą (Francja)
Wielka Wstęga Orderu Wschodzącego Słońca (Japonia) Kawaler Orderu Orła Białego z mieczami (Serbia)Wielki Oficer Orderu Boyacá (Kolumbia) Wstęga Taeguk Orderu Zasług Wojskowych (Korea Płd.) Wstęga Eulji Orderu Zasług Wojskowych (Korea Płd.) Presidential Unit Citation (Korea Płd.) Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami Krzyż Honorowy Bundeswehry w Złocie (RFN) Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Słonia Białego (Tajlandia) Krzyż Komandorski Orderu Łaźni (Wielka Brytania) Order Imperium Brytyjskiego od 1936 (wojskowy) Order Zasługi Republiki Włoskiej I Klasy z Wielkim Łańcuchem (1951-2001) Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Korony Włoch Order Wojskowy Włoch I Klasy Medal ONZ za służbę w KOREI
Portret gen. Lymana Louisa Lemnitzera

Życiorys edytuj

Urodził się 29 sierpnia 1899 w Honesdale, w stanie Pensylwania. W 1920 ukończył West Point i został przydzielony na swój wniosek do jednostki artylerii przybrzeżnej. Lemnitzer służył na Filipinach, gdzie rozpoczął swoją wojskową karierę[1].

W czerwcu 1942 awansował na generała brygady i wkrótce potem został przydzielony do sztabu generała Eisenhowera[1]. Współtworzył plany inwazji na Afrykę Północną i Sycylię; w listopadzie 1944 awansował do stopnia generała dywizji. Lemnitzer był jednym z wyższych oficerów, biorących udział w negocjacjach dotyczących kapitulacji Włoch oraz poddania się niemieckich wojsk w 1945.

Po zakończeniu II wojny światowej został przydzielony do działu strategicznego Kolegium Szefów Połączonych Sztabów[1]. W 1950, w wieku 51 lat przeszedł szkolenie spadochronowe, następnie obejmując dowództwo nad 11 Dywizją Powietrznodesantową. W listopadzie 1951 został wysłany do Korei, gdzie dowodził 7 Dywizją Piechoty. W sierpniu 1952 został promowany na generała broni[1].

Lemnitzer awansował na stopień generała i 8 Armii w marcu 1955. w lipcu 1957 został Szef Sztabu US Army, a we wrześniu 1960 został powołany na Przewodniczącego Kolegium Szefów Połączonych Sztabów[1].

Jako przewodniczący Kolegium, Lemnitzer zajmował się sprawami nieudanej inwazji w Zatoce Świń oraz w początkowym zaangażowaniu amerykańskim w Wietnamie. Był również zobowiązany do złożenia zeznań przed Komisją Spraw Zagranicznych Senatu na temat jego wiedzy o działalności gen. Edwin Walkera, który został usunięty z armii za rzekome próby promowania swoich poglądów politycznych w wojsku.

W 1962, Lemnitzer zaaprobował plany operacji Northwoods, zakładającej przeprowadzenie przez CIA lub inne agencje rządowe ataków terrorystycznych w miastach USA; ataki te miały zwiększyć publiczne poparcie dla planowanej wojny przeciwko Fidelowi Castro na Kubie. Jeden z wariantów planu proponował rozpętanie kampanii terroru kubańskiego na obszarze Miami, innych miast Florydy, a nawet w samym Waszyngtonie[2]. 3 marca 1962 Lemnitzer przedstawił plany Sekretarzowi Obrony, Robercie McNamarze. Nie wiadomo, w jaki sposób zareagował McNamara, ale trzy dni później prezydent Kennedy odpowiedział generałowi, że nie ma szans na to, by Ameryka podjęła działania wojskowe przeciwko Kubie. W przeciągu kilku miesięcy, po decyzji odmownej, Lemnitzer przestał być przewodniczącym Kolegium Szefów Połączonych Sztabów[3].

W listopadzie 1962 Lemnitzer został mianowany Naczelnym Dowódcą Połączonych Sił Zbrojnych NATO w Europie oraz Naczelnym Dowódcą NATO w styczniu 1963.[1]

Odszedł na emeryturę w lipcu 1969. W 1975 prezydent Gerald Ford powołał go na członka Komisji badającej działalność CIA na terenie Stanów Zjednoczonych (Komisja Rockefellera). Komisja miała zbadać czy Centralna Agencja Wywiadowcza naruszyła prawo amerykańskie, jak i jej domniemany udział w zabójstwie prezydenta Johna F. Kennedy’ego[1].

Zmarł 12 listopada 1988 i został pochowany na Narodowym Cmentarzu w Arlington, wraz ze swoją żoną Katherine Tryon Lemnitzer (1901–1994).

Odznaczenia edytuj

Film edytuj

Postać Lymana Lemnitzera pojawia się w filmie Olivera Stone’aJFK. Gra ją aktor John Seitz.

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f g Lyman L. Lemnitzer General, United States Army. Arlington Cemetery, 2000-05-14. [dostęp 2009-08-01]. (ang.).
  2. Marcel Andino Velez: Operacja „Northwoods”. Przekrój, 2006-09-01. [dostęp 2009-07-25].
  3. U.S. Military Wanted to Provoke War With Cuba. ABC News, 2008. [dostęp 2009-08-01]. (ang.).
  4. Generał Lemnitzer kawalerem Legii Honorowej. „Nowiny”, s. 2, Nr 65 z 17 marca 1967.