Męczennica języczkowata

gatunek rośliny

Męczennica języczkowata (Passiflora ligularis Juss) – gatunek rośliny z rodziny męczennicowatych. Pochodzi z północnej części Ameryki Południowej[3]. Jest powszechnie uprawiana w krajach tropikalnych. Nazwa handlowa: granadilla, słodka granadilla[4]. Niekiedy uważana za gatunek inwazyjny[5].

Męczennica języczkowata
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

malpigiowce

Rodzina

męczennicowate

Rodzaj

męczennica

Gatunek

męczennica języczkowata

Nazwa systematyczna
Passiflora ligularis
Owoc

Morfologia edytuj

Pokrój
Wiecznie zielone pnącze o pędach okrągłych w przekroju[6] i drewniejących u nasady. Posiada pochodzące z przekształconych pędów wąsy czepne, przy których pomocy wspina się do koron drzew.
Liście
Naprzemianległe, sercowate, błyszczące, osadzone na długich ogonkach z jajowatymi przylistkami.
Kwiaty
Bardzo charakterystyczne, kremowobiałe lub różowawe, z fioletowym przykoronkiem. Silnie pachnące.
Owoc
Jajowata lub okrągława jagoda o długości do 12 cm, z licznymi ciemnymi nasionami, otoczonymi szklistą, szarą osnówką. Skórka pomarańczowa z jaśniejszymi punktami i purpurowymi plamkami, twarda, przez co owoce dobrze znoszą transport[4]. Gąbczasta okrywa.

Zastosowanie edytuj

  • Sadzona jako roślina ozdobna, w parkach, na pergolach itd.
  • Sztuka kulinarna: Owoce zazwyczaj zjada się na surowo wraz z pestkami lub bez nich. Gatunek w znacznie mniejszym stopniu wykorzystywany do produkcji soku niż męczennica jadalna.
  • Roślina lecznicza - napary o działaniu uspokajającym.
  • Roślina obrzędowa - korzenie mają właściwości odurzające. wykorzystywane w rytuałach Indian południowoamerykańskich[5].

Przypisy edytuj

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2013-04-15] (ang.).
  3. Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-03-01].
  4. a b Gabriele Lehari: Egzotyczne owoce i warzywa w kuchni. Warszawa: Multico, 2007, s. 79. ISBN 978-83-7073-506-7.
  5. a b Jolanta i Karol Węglarscy: Użyteczne rośliny tropików. Szkice etnobotaniczne. Poznań: Bogucki Wydawnictwo naukowe, 2008, s. 401. ISBN 978-83-61320-17-3.
  6. Jens G. Rohwer: Atlas roślin tropikalnych. Wyd. 1. Warszawa: Horyzont, 2002, s. 196. ISBN 83-7311-378-9.

Bibliografia edytuj

  • Jolanta i Karol Węglarscy: Użyteczne rośliny tropików. Szkice etnobotaniczne. Poznań: Bogucki Wydawnictwo naukowe, 2008. ISBN 978-83-61320-17-3..