Młody Technik
Młody Technik – miesięcznik naukowo-techniczny na poziomie popularnym przeznaczony głównie dla młodzieży. Wyszło także kilka numerów specjalnych między innymi „Technika morska” (1963) i „Człowiek i kosmos” (1963).
 Młody Technik z 1933 | |
| Częstotliwość |
miesięcznik |
|---|---|
| Państwo | |
| Adres |
03-197 Warszawa ul. Leszczynowa |
| Wydawca | |
| Tematyka |
technika |
| Pierwszy numer |
1932 |
| Ostatni numer |
nadal |
| Redaktor naczelny |
Mirosław Usidus |
| Format |
B5 |
| Liczba stron |
zazwyczaj 126 |
| ISSN | |
| OCLC | |
| Strona internetowa | |
Historia edytuj
Czasopismo zatytułowane „Młody Technik” było wydawane od roku 1932 w Poznaniu przez Leona Rudawskiego. Według wstępu do numeru 1 swoim zakresem miało obejmować działy: Roboty ręczne, Modelarstwo lotnicze, Radiotechnika, Fotografia, Wynalazki oraz Poradnik techniczny[1].
Kolejny „Młody Technik” jest następcą czasopisma „Młody Zawodowiec” wydawanego od 1935 do 1950. Tytuł ten był przeznaczony dla uczniów szkół zawodowych i techników, nowo powstałych w latach 30. w efekcie reformy jędrzejewiczowskiej. Zbigniew Przyrowski pracował w redakcji pod koniec lat 40. Kiedy profil czasopisma zaczęto rozszerzać o uczniów szkół handlowych i rzemieślniczych stwierdził, że trzeba „zmienić profil czasopisma i nastawić je na młodzież o zainteresowaniach technicznych, czyli stworzyć pismo popularnonaukowe dla młodzieży szkół średnich”[2].
W efekcie w 1950 wydawanie „Młodego Zawodowca” zakończono, a Zbigniew Przyrowski objął stanowisko redaktora naczelnego nowo-powstałego „Młodego Technika”, które to zajmował przez 30 lat, do lipca 1981. Czasopismo objęło zakres przedwojennych czasopism: Młodego Technika (część warsztatowa i zajęcia praktyczne) i Młodego Zawodowca (część ogólna)[3].
W 1953 czasopismo stało się miesięcznikiem.
W czasach Polski Ludowej wydawane było przez Naszą Księgarnię. Redakcja mieściła się przy ul. Smulikowskiego 4 (w latach 1952–1992 ulica nosiła imię Władysława Spasowskiego) w Warszawie. Od września 1993 do czerwca 1995 został przejęty przez wydawnictwo Lupus, a od października 1995 jest wydawany przez wydawnictwo AVT.
Nakład w 1985 wynosił 250 tys. egzemplarzy, zazwyczaj z trudem dostępnych w wolnej sprzedaży w kioskach, w porównaniu z 40 tys. obecnie.
Czasopismo było ilustrowane przez wiele lat przez Jerzego Flisaka.
Stałe działy edytuj
Stałymi działami pisma są:[4]
Listy Facebook edytuj
Dział publikujący listy czytelników.
Info zoom edytuj
Dział z nowinkami z wszystkich dziedzin techniki i nauki.
Horyzonty mgłą spowite edytuj
Dział zajmujący się zagrożeniami i problemami oraz ich nowoczesnymi rozwiązaniami.
Chemia inna niż w szkole edytuj
Dział chemiczny: Chemia na co dzień od numeru z września 1952, rubryka nazywała się początkowo Kącik chemiczny (Stefan Sękowski, do grudnia 2010 roku), Chemia inna niż w szkole (Krzysztof Orliński, od 2011 roku).
Raport MT edytuj
Działem podejmującym wyzwanie wykonania raportu z danej dziedziny jest raport MT.
Nasi idole-liderzy innowacji edytuj
Dział zajmujący się historiami znanych liderów.
Matematyka z ludzką twarzą edytuj
Dział zawierający ćwiczenia i wykłady związane z matematyką prowadzone przez Michała Szurka.
Edukacja przez szachy edytuj
Dział z zadaniami i nowinkami, oraz historiami szachistów prowadzony przez Jana Sobótkę.
Klub wynalazców edytuj
Dział Klub Wynalazców poświęcony wynalazczości, w którym uczy rozwiązywania problemów technicznych i pracy wynalazczej, oraz ogłasza konkursy na proste wynalazki. W latach 60. i 70. do redakcji pisma docierały różnorodne projekty wynalazcze, które selekcjonowane przez ekspertów trafiały do specjalnie utworzonego Biura Młodzieżowych Patentów. Biuro to przyznawało niektórym projektom tzw. „Patenty Młodzieżowe”, co zachęcać miało – poprzez niewielką gratyfikację finansową i medialną promocję – do rozwijania innowacyjności wśród młodych czytelników pisma. Obecnie można za pomysły zdobywać punkty Active Reader.
Na warsztacie edytuj
W dziale „Na Warsztacie” od lat redakcja pisma pokazuje jak „krok po kroku” i własnoręcznie stworzyć przedmioty codziennego użytku, zabawki edukacyjne oraz bardziej zaawansowane projekty, a za przesłanie zdjęcia projektu można otrzymać punkty Active Reader.
Koniec i co dalej? edytuj
Miejsce w którym są najczarniejsze perspektywy przyszłości i sposoby im zapobiegania, albo radzenia sobie z ich skutkami.
Pomysły genialne, zwariowane i takie sobie edytuj
Ten dział przedstawia ciekawe i zwariowane pomysły i wizje czytelników, które są oceniane przez redaktorów MT i niezależnie od oceny otrzymywane są punkty.
MT studiuje edytuj
Tutaj dla czytelników Młodego Technika są przedstawiane i opisywane szczegółowo (zazwyczaj przez Michała Pacholskiego) kierunki studiów.
Odkryj historię wynalazków edytuj
Kalendarium ewolucji i powstawania prototypów różnych wynalazków. Na końcu zawsze są wypisane typy i rodzaje danego wynalazku.
MT testuje edytuj
Tutaj są oceny MT różnych produktów, które nawet czasem pojawiają się w nagrodach Active Reader.
Sędziwy technik edytuj
Dział w którym są pokazane fragmenty gazet sprzed stu lat. Wbrew nazwie jak dotąd nie ma tam fragmentów pierwszych Młodych techników, bo przed stu laty jeszcze go nie było. Są tam głównie gazety dla kobiet z różnymi technicznymi radami, bo te były najbardziej do MT zbliżone tematyką w tamtych czasach.
Pismo w XXI wieku edytuj
Obecnie zawiera, oprócz wyżej wymienionych działów, szereg artykułów o tematyce popularnonaukowej, historii myśli technicznej i współczesnych osiągnięciach techniki, od mechaniki po elektronikę. Od 2005 do grudnia 2010 ukazywał się „Młody Technik on-off line” z płytą CD. Od stycznia 2011 z e-suplementem – materiałami dodatkowymi publikowanymi na stronie www.mt.com.pl. Materiały zawarte w e-suplemencie połączone są integralną więzią z bieżącym wydaniem miesięcznika, gdyż zawierają poszerzenia artykułów, łącząc świat druku z rzeczywistością multimedialną. W e-suplemencie zamieszczone są też dodatkowe materiały, a wśród nich multimedia, recenzje, zdjęcia, filmy oraz dodatkowe artykuły – relacje z ciekawych miejsc i przewodniki krok po kroku, a także eksperymenty wideo z chemii oraz filmy – uzupełnienia tekstów, np. działu „Na warsztacie”. W czasopiśmie można od paru lat spotkać kody QR.
W programie Active Reader, do którego można zapisywać się, jeśli jest się prenumeratorem MT, za aktywność w Młodym Techniku otrzymywane są punkty, które można wymieniać na nagrody[5].
Zobacz też edytuj
Wcześniejsze czasopisma polskie o podobnym charakterze:
- „Rękodzielnik” – przed I wojną światową we Lwowie,
- „Czasopismo Techniczne” – przed I wojną światową i w okresie międzywojennym we Lwowie.
Przypisy edytuj
- ↑ Od redakcji, „Młody Technik” nr 1, styczeń 1932, str. 1
- ↑ Wywiad ze Zbigniewem Przyrowskim, „Młody Technik”, Marzec 1999. [dostęp 2008-09-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-10)].
- ↑ „Młody Technik”, Czerwiec 1961
- ↑ Młody Technik - grudzień 2018 - Wersja Demonstracyjna [online], ulubionykiosk.pl [dostęp 2018-11-25] [zarchiwizowane z adresu 2018-11-25].
- ↑ Zasady [online], mlodytechnik.pl [dostęp 2018-11-22] (pol.).