Wikipedia

The MDNA Tour

(Przekierowano z MDNA Tour)

The MDNA Tour – dziewiąta trasa koncertowa amerykańskiej piosenkarki Madonny, promująca jej album studyjny MDNA (2012). Jej organizacją zajmuje się korporacja Live Nation, z którą w 2007 roku piosenkarka podpisała dziesięcioletni kontrakt. Trasa rozpoczęła się 31 maja 2012 i trwała do 22 grudnia tego samego roku. Obejmowała koncerty na Bliskim Wschodzie, Europie i obu Amerykach. Koncerty zdobyły uznanie krytyków i przyniosły sukcesy w kwestii sprzedaży biletów. Trasa okazała się jednak kontrowersyjna z kilku powodów, między innymi obnażania się Madonny na scenie i dacie występu w Polsce.

The MDNA Tour
ilustracja
Wykonawca trasy koncertowej
Madonna
Promowane albumy

MDNA

Lokalizacje

Azja, Europa, Ameryka Północna, Ameryka Południowa

Data rozpoczęcia

31 maja 2012

Data zakończenia

22 grudnia 2012

Liczba koncertów

88

Support

zobacz w liście koncertów

Madonna
Sticky & Sweet Tour
(2008–2009) 		The MDNA Tour
(2012) 		Rebel Heart Tour
(2015–2016)

Geneza edytuj

Trasa The MDNA Tour została ogłoszona przez korporację Live Nation i jest drugą już w karierze Madonny, którą ta spółka organizuje. W oświadczeniu prasowym wydanym 7 lutego 2012 roku, dwa dni po występie piosenkarki w przerwie meczu Super Bowl XLVI, potwierdzono daty koncertów na Bliskim Wschodzie, w Europie i Ameryce Północnej. W kwietniu upubliczniono listę występów w Meksyku i Ameryce Południowej. Po obu oficjalnych ogłoszeniach do grafiku Madonny dodano kolejne koncerty. Trasa rozpoczęła się 31 maja w Tel Awiw-Jafa, stolicy Izraela. Po występach w Abu Dhabi, w Zjednoczonych Emiratach Arabskich, artystka udała się do Europy, gdzie odbyły się widowiska między innymi w Londynie, Paryżu, Rzymie, Berlinie i Warszawie. Końcem sierpnia rozpoczęła się seria występów w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie. W listopadzie i grudniu odbyły się koncerty w Meksyku i czterech państwach Ameryki Południowej: Kolumbii, Brazylii, Argentynie i Chile. W oświadczeniu Live Nation pojawiła się informacja o australijskim odcinku trasy, który miał się odbyć w 2013, ale w lipcu poinformowano o odwołaniu go. Tym samym rzeczniczka prasowa Live Nation potwierdziła, że trasa zakończy się w grudniu 2012 w Ameryce Południowej. Australia jest kontynentem, na którym Madonna koncertowała tylko raz, w roku 1993 w ramach The Girlie Show World Tour.

Rozwój edytuj

 
Przykładowy strój sceniczny zaprojektowany przez Jeana-Paula Gaultiera.

Koncerty odbywały się na scenie, z której wychodzą dwa wybiegi łączące się na końcu. Powstaje trójkąt, do środka którego wchodzą fani. Na scenie znajduje się potężny, trzyczęściowy ekran, który organizatorzy nazwali największym, jaki kiedykolwiek powstał. Kostiumy na trasę zaprojektowali: Jean-Paul Gaultier, Riccardo Tisci z domu mody Givenchy i Adrianne Phillips, osobista projektantka Madonny. Próby do koncertów rozpoczęły się 1 maja 2012 w hali Nasau Coliseum zlokalizowanej w Uniondale, w okolicach Nowego Jorku.

Recenzje edytuj

Koncerty zebrały głównie pozytywne recenzje krytyków muzycznych, choć zdarzyły się także mieszane. Niv Elis z „Jerusalem Post” nazwał występ w Tel Awiw-Jafa „atakiem na zmysły” i wyraził opinię, że Madonna w dalszym ciągu potrafi stworzyć dobre widowisko. Shirley Halperin, dziennikarka czasopisma „The Hollywood Reporter”, również napisała o koncercie pozytywnie: „Madonna, która ma na swoim koncie już trzy dekady bycia supergwiazdą, do perfekcji opanowała sztukę tworzenia rozrywki masowej z domieszką skandalu”. Mieszane opinie znalazły się w recenzji koncertu w Abu Dhabi napisanej przez Saeed Saeed dla gazety „The National”: „Osoba Madonny, jej wygląd i performance – wszystkie te elementy miały wpływ na wzloty i upadki podczas koncertu. Czasami jej się udawało – nowe piosenki z MDNA nabrały kopa, którego brakuje w nagraniach studyjnych (...). Poza ośmioma zmianami strojów, [Madonna] cały czas była w ruchu, równocześnie tańcząc z tancerzami i nieźle śpiewając. Nie dało się jednak nie zauważyć, że tym, co tłum poszukiwał, za czym tęsknił, a co znalazł tylko przelotnie, były chwile emocjonalnego związku [artystki z fanami]. Zamiast tego byliśmy raczej widzami wewnętrznie zmieszanej Madonny”. Peter E. Müller w recenzji dla „Berliner Morgenpost” napisał po koncercie w Berlinie, że w 2012 roku Madonna nadal jest magiczna i bezkonkurencyjna. Występ w Barcelonie spotkał się z następującymi opiniami: „blond ambicja rozświetliła [halę] Palau Sant Jordi sztuką i magią” („La Vanguardia”), „Madonna pokazuje w swoim spektakularnym show inteligencję, feminizm, elegancję i roztańczenie” („El País”).

Mieszane recenzje zebrał występ w londyńskim Hyde Parku, który zakończył się przed 22:30 (po tej godzinie na letnich koncertach w parku wyłączany jest prąd – taka sytuacja miała miejsce kilka dni wcześniej podczas występu Bruce’a Springsteena i Paula McCartneya), w związku z czym całe show odbyło się przed zmrokiem. Obiektem krytyki stała się także niska głośność podczas koncertu. Alexis Petridis z dziennika „The Guardian”, który wystawił trzy gwiazdki na pięć, uznał, że choć wszystko to nie było winą Madonny, to jednak krytyka należy jej się za niewłaściwy dobór materiału. Także John Aizlewood w swojej recenzji dla „The London Evening Standard” napisał negatywnie na temat listy utworów, stwierdzając, że Madonna tylko sporadycznie i niechętnie zgłębia się w swój „świetny” repertuar. Mężczyzna zwrócił uwagę, że tłum oczekiwał wielkich przebojów, których otrzymał niewiele (w tym "Papa Don’t Preach" w wersji skróconej i "Hung Up" bez charakterystycznego sampla z utworu zespołu ABBA). Reporter „Daily Mail” napisał o setkach ludzi opuszczających koncert przed czasem, nazywających go najgorszym, jaki kiedykolwiek widzieli, i uznając za kiepski żart okrzyk Madonny: „We love you Poland!” („Kochamy was, Polsko!”). Pozytywnie o występie napisali jednak Neil McCormick z „The Daily Telegraph” i Harriet Walker z „The Independent”, którzy wystawili mu cztery na pięć gwiazdek.

Sprzedaż biletów edytuj

 
Miasta w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie, które objęła trasa.

Koncerty zarówno w Europie, jak i Ameryce przyniosły sukces komercyjny. Występ w Tel Awiwie, który miał się odbyć 29 maja i rozpocząć trasę, został prędko wyprzedany (ok. 33 tysiące biletów). Korporacja Live Nation ogłosiła kolejny na tym samym stadionie, zaplanowany na dwa dni później. Ostatecznie ten z 29 maja został odwołany, a wszystkie bilety stały się automatycznie biletami na koncert z 31 maja. W kolejnym mieście, Abu Zabi, w którym Madonna dała swój pierwszy w karierze występ w Zjednoczonych Emiratach Arabskich, pełna pula ok. 22 tysięcy biletów rozeszła się w dobę. Media doniosły, że fani czekali pod sklepem Virgin Megastore już 24 godziny przez rozpoczęciem sprzedaży wejściówek. Ogłoszono kolejny koncert w Abu Zabi, wkrótce także wyprzedany. Po Zjednoczonych Emiratach Arabskich Madonna udała się do Turcji, gdzie na widowisko w Stambule wszystkie niemal 50 tysięcy biletów rozeszło się w cztery dni, z czego połowa w pierwszych siedmiu godzinach sprzedaży. Kolejnym państwem były Włochy, gdzie na trzy stadionowe koncerty sprzedano w sumie ponad 132 tysiące wejściówek. Później Madonna zagrała między innymi dwa koncerty w hali O2 World w Berlinie, z których pierwszy został wyprzedany już w dniu rozpoczęcia sprzedaży biletów. Spośród dwóch w hali Ziggo Dome w Amsterdamie pierwszy wyprzedano po 30 minutach. Prawie 117 tysięcy wejściówek kupiono na trzy występy w Wielkiej Brytanii, a nieco ponad 94 tysięcy na trzy we Francji. W Europie największą widownię przyciągnęły występy w Paryżu (ponad 62 tys.) i w Londynie (powyżej 54 tys.). Wszystkie 33 koncerty zostały wyprzedane, przynosząc dochód 115 701 909 dolarów z 985 340 sprzedanych biletów.

Pełna pula około 60 tysięcy wejściówek na występ w Nowym Jorku (Yankee Stadium) rozeszła się w 20 minut. Później dodano kolejny koncert na tym stadionie, a także dwa w nowojorskiej hali Madison Square Garden. Biletów na widowisko w Kansas City zabrakło po 12 minutach, a w Houston w niecałą godzinę. Los Angeles, Chicago, San Jose i Dallas są kolejnymi miastami w Stanach Zjednoczonych, gdzie hale zostały wyprzedane w tym samym dniu, w którym rozpoczęła się sprzedaż biletów. Sukcesy Madonna także odniosła w Kanadzie, gdzie zaplanowano koncerty w pięciu miastach. W 20 minut wyprzedano występ w Montrealu (ok. 16 tys. biletów), a w godzinę Quebecu (ok. 65 tys.). W Ottawie Madonna pobiła rekord – w 21 minut rozeszło się 15 tysięcy wejściówek, co oznacza najszybciej wyprzedany koncert w historii Scotiabank Place. Według oficjalnych informacji Live Nation do dnia 10 maja na koncerty w Stanach i Kanadzie sprzedano już 653 tysięcy biletów, co oznacza, że pozostało ich już tylko 33 tysięcy. W chwili rozpoczęcia amerykańskiego odcinka trasy, to znaczy pod koniec sierpnia, dochód z występów w tych dwóch krajach wyniósł już 111 milionów dolarów. The MDNA Tour obejmuje pierwszy w karierze Madonny koncert w południowoamerykańskiej Kolumbii. 38 tysięcy biletów rozeszło się w ramach ekskluzywnej przedsprzedaży, w związku z czym do właściwej sprzedaży trafiło tylko 2 tysiące, wyprzedane w trzy godziny. Całość rozeszła się w 15 godzin, a po ogłoszeniu drugiego występu w Medellín 15 tysięcy wejściówek kupiono w przedsprzedaży. Na trzy koncerty w Brazylii aż 100 tysięcy biletów sprzedano w pierwsze dwa dni.

Album koncertowy edytuj

Osobny artykuł: MDNA World Tour.

Lista utworów edytuj

"Virgin Mary" (wstęp wykonywany przez Kalakan; zawiera elementy Psalmu 91 i kolędy "Birjina gaztetto bat zegoen")
  1. "Girl Gone Wild" (zawiera elementy "Material Girl" i "Give It 2 Me")
  2. "Revolver"
  3. "Gang Bang"
  4. "Papa Don’t Preach"
  5. "Hung Up" (zawiera elementy "Girl Gone Wild")
  6. "I Don't Give A"
"Best Friend" (interludium; zawiera elementy "Heartbeat")
  2. "Express Yourself" (zawiera elementy "Born This Way" Lady Gagi i "She's Not Me")
  4. "Give Me All Your Luvin’"
"Radio Dial Static Medley" (inteludium, zawiera elementy "Holiday", "Into the Groove", "Lucky Star", "Like a Virgin", "4 Minutes", "Ray of Light" i "Music")
  2. "Turn Up the Radio"
  4. "Open Your Heart" (wykonywany z Kalakan; zawiera elementy "Sagarra Jo!" Kalakan)
  6. "Masterpiece" (wykonywany z Kalakan)
"Justify My Love" (interludium)
  2. "Vogue"
  4. "Erotic Candy Shop" (zawiera elementy "Candy Shop", "Erotica" i "Ashamed of Myself" Kelleya Polara)
  6. "Human Nature"
  8. "Like a Virgin Waltz" (zawiera elementy "Evgeni's Waltz" Abla Korzeniowskiego)
  10. "Love Spent" (wykonywany od 20 września)
"Nobody Knows Me" (interludium)
  2. "I'm Addicted"
  4. "I'm a Sinner" (zawiera elementy "Cyberraga")
  6. "Like a Prayer" (wykonywany z Kalakan; zawiera elementy "De Treville-n Azken Hitzak" Kalakan)
  8. "Celebration" (od 30 października mashup z "Give It 2 Me") (zawiera elementy "Girl Gone Wild")

26 lipca w paryskiej sali koncertowej Olympia lista utworów przedstawiała się następująco:

  1. "Turning Up the Hits" (wstęp)
  2. "Turn Up the Radio"
  3. "Open Your Heart"
  4. "Masterpiece"
  5. "Justify My Love" (interludium)
  6. "Vogue"
  7. "Candy Shop"
  8. "Human Nature"
  9. "Beautiful Killer" (elementy "Die Another Day")
  10. "Je t’aime... moi non plus"

Następujące utwory pojawiały się okazyjnie:

  • "Everybody" (zamiast "Holiday") – 6 października (San José)
  • "Give It 2 Me"/"Gangnam Style" (zamiast "Mastepiece", wykonany z Psy) – 13 listopada (Nowy Jork)
  • "Music" (zamiast "Mastepiece", wykonany z Psy) – 13 listopada (Nowy Jork)
  • "Spanish Lesson" (zamiast lub po "Holiday") – 25 listopada (Meksyk), 28 listopada (Medellín), 19 grudnia (Santiago)
  • "Don’t Cry for Me Argentina" (zamiast "Like a Virgin") – 13 i 15 grudnia (Buenos Aires)

Następujące utwory zostały pominięte na pojedynczych koncertach:

  • cały akt 1 – 19 grudnia (Santiago)
  • "Masterpiece" – 13 listopada (Nowy Jork), 22 grudnia (Córdoba)
  • interludium "Justify My Love" – 22 grudnia (Córdoba)
  • "Like a Virgin" – 21 lipca (Edynburg), 30 września (Vancouver), 29 listopada (Medellín), 4 i 5 grudnia (São Paulo), 9 grudnia (Porto Alegre), 13 i 15 grudnia (Buenos Aires), 19 grudnia (Santiago)
  • "I'm Addicted" – 21 lipca (Edynburg)

Lista koncertów edytuj

Źródło:[1]

 
Położenie na mapie świata
    – koncert stadionowy
    – koncert w hali widowiskowej
    – koncert plenerowy
    – koncert w sali koncertowej
Data Miasto Państwo Obiekt Support Sprzedane bilety Dochód (USD)
Azja
2012-05-31 31 maja 2012(dts) Tel Awiw-Jafa Izrael Ramat Gan Stadium Martin Solveig, Ofer Nisim 33 457 4 339 876 [2]
2012-06-03 3 czerwca 2012(dts) Abu Zabi Zjednoczone
Emiraty Arabskie 		du Arena Benny Benassi 45 722
(w sumie) 		8 053 500
(w sumie)
2012-06-04 4 czerwca 2012(dts)
Europa
2012-06-07 7 czerwca 2012(dts) Stambuł Turcja Türk Telekom Arena Ofer Nisim 47 789 6 219 598 [2]
2012-06-12 12 czerwca 2012(dts) Rzym Włochy Stadio Olimpico Martin Solveig 36 658 2 835 542
2012-06-14 14 czerwca 2012(dts) Mediolan San Siro 53 244 5 624 570
2012-06-16 16 czerwca 2012(dts) Florencja Stadio Artemio Franchi 42 434 4 252 680
2012-06-20 20 czerwca 2012(dts) Barcelona Hiszpania Palau Sant Jordi 33 178
(w sumie) 		3 893 274
(w sumie)
2012-06-21 21 czerwca 2012(dts)
2012-06-24 24 czerwca 2012(dts) Coimbra Portugalia Estádio Cidade 33 597 3 156 022
2012-06-28 28 czerwca 2012(dts) Berlin Niemcy O2 World 25 481
(w sumie) 		3 679 378
(w sumie)
2012-06-30 30 czerwca 2012(dts)
2012-07-02 2 lipca 2012(dts) Kopenhaga Dania Parken 29 416 2 980 465
2012-07-04 4 lipca 2012(dts) Göteborg Szwecja Ullevi 36 472 4 510 807
2012-07-07 7 lipca 2012(dts) Amsterdam Holandia Ziggo Dome 29 172
(w sumie) 		3 777 245
(w sumie) 		[3]
2012-07-08 8 lipca 2012(dts)
2012-07-10 10 lipca 2012(dts) Kolonia Niemcy Lanxess Arena 14 489 1 775 841
2012-07-12 12 lipca 2012(dts) Bruksela Belgia Stadion Króla Baudouina I 36 778 3 676 447
2012-07-14 14 lipca 2012(dts) Saint-Denis (Paryż) Francja Stade de France Martin Solveig, will.i.am 62 195 7 195 799 [4]
2012-07-17 17 lipca 2012(dts) Londyn Wielka Brytania Hyde Park LMFAO, Martin Solveig 54 140 6 714 027
2012-07-19 19 lipca 2012(dts) Birmingham National Indoor Arena Alesso 11 684 1 998 196
2012-07-21 21 lipca 2012(dts) Edynburg Murrayfield Stadium 52 160 4 974 731
2012-07-24 24 lipca 2012(dts) Dublin Irlandia Aviva Stadium 33 953 3 175 497 [5]
2012-07-26 26 lipca 2012(dts) Paryż Francja Olympia — 2576 346 653
2012-07-29 29 lipca 2012(dts) Wiedeń Austria Ernst Happel Stadion Martin Solveig 33 250 1 953 791
2012-08-01T00:00:00.001 1 sierpnia 2012(dts) Warszawa Polska Stadion Narodowy Paul Oakenfold 38 699 2 933 410
2012-08-04 4 sierpnia 2012(dts) Kijów Ukraina Stadion Olimpijski Kirill Doomski 31 022 4 893 317
2012-08-07 7 sierpnia 2012(dts) Moskwa Rosja Olimpijskij Alesso 19 842 4 074 400
2012-08-09 9 sierpnia 2012(dts) Petersburg Petersburski Kompleks
Sportowo-Koncertowy 		19 079 2 683 569
2012-08-12 12 sierpnia 2012(dts) Helsinki Finlandia Stadion Olimpijski Martin Solveig 42 760 5 589 900
2012-08-15 15 sierpnia 2012(dts) Fornebu (Oslo) Norwegia Telenor Arena Carl Louis & Martin Danielle 18 631 3 017 871
2012-08-18 18 sierpnia 2012(dts) Zurych Szwajcaria Letzigrund Stadion Martin Solveig 37 792 4 989 192
2012-08-21 21 sierpnia 2012(dts) Nicea Francja Stade Charles-Ehrmann LMFAO 29 670 2 386 311
Ameryka Północna
2012-08-28 28 sierpnia 2012(dts) Filadelfia Stany Zjednoczone Wells Fargo Center Laidback Luke 15 741 2 651 855 [6]
2012-08-30 30 sierpnia 2012(dts) Montreal Kanada Bell Center Martin Solveig 16 918 3 457 482
2012-09-01T00:00:00.001 1 września 2012(dts) Quebec Równina Abrahama Paul Oakenfold 70 569 8 098 292
2012-09-04 4 września 2012(dts) Boston Stany Zjednoczone TD Garden Martin Solveig 13 995 2 450 720
2012-09-06 6 września 2012(dts) Nowy Jork Yankee Stadium Avicii 79 775
(w sumie) 		12 599 540
(w sumie)
2012-09-08 8 września 2012(dts)
2012-09-10 10 września 2012(dts) Ottawa Kanada Canadian Tire Centre Paul Oakenfold 14 422 2 371 994
2012-09-12 12 września 2012(dts) Toronto Air Canada Centre 32 557
(w sumie) 		7 458 188
(w sumie)
2012-09-13 13 września 2012(dts)
2012-09-15 15 września 2012(dts) Atlantic City Stany Zjednoczone Boardwalk Hall 12 207 2 891 340
2012-09-19 19 września 2012(dts) Chicago United Center 28 143
(w sumie) 		5 102 880
(w sumie)
2012-09-20 20 września 2012(dts)
2012-09-23 23 września 2012(dts) Waszyngton Verizon Center Benny Benassi 27 944
(w sumie) 		4 860 428
(w sumie)
2012-09-24 24 września 2012(dts)
2012-09-29 29 września 2012(dts) Vancouver Kanada Rogers Arena Martin Solveig 28 500
(w sumie) 		4 758 994
(w sumie)
2012-09-30 30 września 2012(dts)
2012-10-02 2 października 2012(dts) Seattle Stany Zjednoczone KeyArena 23 651
(w sumie) 		3 723 405
(w sumie) 		[7]
2012-10-03 3 października 2012(dts)
2012-10-06 6 października 2012(dts) San Jose HP Pavilion MiSha Skye 25 907
(w sumie) 		4 791 285
(w sumie)
2012-10-07 7 października 2012(dts) Martin Solveig
2012-10-10 10 października 2012(dts) Los Angeles Staples Center 29 015
(w sumie) 		6 162 835
(w sumie)
2012-10-11 11 października 2012(dts)
2012-10-13 13 października 2012(dts) Paradise (Las Vegas) MGM Grand Garden Arena 24 991
(w sumie) 		7 188 879
(w sumie)
2012-10-14 14 października 2012(dts)
2012-10-16 16 października 2012(dts) Phoenix US Airways Center MiSha Skye 13 239 2 389 060
2012-10-18 18 października 2012(dts) Denver Pepsi Center 13 280 2 135 835
2012-10-21 21 października 2012(dts) Dallas American Airlines Center Benny Benassi 14 360 2 329 690
2012-10-24 24 października 2012(dts) Houston Toyota Center Martin Solveig 24 797
(w sumie) 		4 390 355
(w sumie)
2012-10-25 25 października 2012(dts)
2012-10-27 27 października 2012(dts) Nowy Orlean New Orleans Arena Paul Oakenfold 14 498 2 261 515
2012-10-30 30 października 2012(dts) Kansas City Sprint Center 14 108 2 366 220
2012-11-01T00:00:00.001 1 listopada 2012(dts) Saint Louis Scottrade Center 16 022 2 449 110
2012-11-03 3 listopada 2012(dts) Saint Paul Xcel Energy Center 26 084
(w sumie) 		4 229 005
(w sumie)
2012-11-04 4 listopada 2012(dts)
2012-11-06 6 listopada 2012(dts) Pittsburgh Consol Energy Center 14 120 2 358 670
2012-11-08 8 listopada 2012(dts) Detroit Joe Louis Arena 13 716 1 833 154
2012-11-10 10 listopada 2012(dts) Cleveland Quicken Loans Arena 16 487 2 546 780
2012-11-12 12 listopada 2012(dts) Nowy Jork Madison Square Garden Martin Solveig 24 790
(w sumie) 		4 846 665
(w sumie)
2012-11-13 13 listopada 2012(dts)
2012-11-15 15 listopada 2012(dts) Charlotte Time Warner Cable Arena 13 817 2 208 180
2012-11-17 17 listopada 2012(dts) Atlanta Philips Arena Paul Oakenfold 13 504 2 379 792
2012-11-19 19 listopada 2012(dts) Miami American Airlines Arena 27 976
(w sumie) 		5 241 125
(w sumie) 		[8]
2012-11-20 20 listopada 2012(dts)
2012-11-24 24 listopada 2012(dts) Meksyk Meksyk Foro Sol 84 382
(w sumie) 		11 586 745
(w sumie)
2012-11-25 25 listopada 2012(dts)
Ameryka Południowa
2012-11-28 28 listopada 2012(dts) Medellín Kolumbia Estadio Atanasio Girardot Paul Oakenfold 90 018
(w sumie) 		14 741 104
(w sumie) 		[8]
2012-11-29 29 listopada 2012(dts)
2012-12-02 2 grudnia 2012(dts) Rio de Janeiro Brazylia City of Rock Felguk 34 709 4 332 428
2012-12-04 4 grudnia 2012(dts) São Paulo Estádio do Morumbi Gui Boratto 85 255
(w sumie) 		8 430 677
(w sumie)
2012-12-05 5 grudnia 2012(dts)
2012-12-09 9 grudnia 2012(dts) Porto Alegre Estádio Olímpico Monumental Fabrício Peçanha 42 524 7 578 191
2012-12-13 13 grudnia 2012(dts) Buenos Aires Argentyna Estadio Monumental Laidback Luke 89 226
(w sumie) 		10 820 041
(w sumie) 		[9]
2012-12-15 15 grudnia 2012(dts)
2012-12-19 19 grudnia 2012(dts) Santiago Chile Estadio Nacional de Chile 47 625 3 867 601
2012-12-22 22 grudnia 2012(dts) Córdoba Argentyna Estadio Mario Alberto Kempes 48 133 5 566 393
W sumie 2 212 345 305 158 363 [10]
Koncerty odwołane
Koncert przeniesiony

Przypisy edytuj

  1. ↑ Madonna 2012 World Tour. Madonna.com. [dostęp 2012-02-12]. (ang.).
  2. ↑ a b Billboard Boxscore. Billboard, 2012-07-12. [dostęp 2012-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-12)]. (ang.).
  3. ↑ Billboard Boxscore. [w:] Billboard [on-line]. Billboard, 2012-07-28. [dostęp 2012-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-21)]. (ang.).
  4. ↑ Billboard Boxscore. Billboard, 2012-07-26. [dostęp 2012-07-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-26)]. (ang.).
  5. ↑ Billboard Boxscore. Billboard, 2012-08-30. [dostęp 2012-08-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-30)]. (ang.).
  6. ↑ Billboard Boxscore. Billboard, 2012-10-05. [dostęp 2012-10-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-06)]. (ang.).
  7. ↑ Billboard Boxscore. Billboard, 2012-11-23. [dostęp 2012-11-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-23)]. (ang.).
  8. ↑ a b Billboard Boxscore. Billboard, 2013-01-02. [dostęp 2013-01-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-02)]. (ang.).
  9. ↑ Billboard Boxscore. Billboard, 2013-01-23. [dostęp 2013-01-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-23)]. (ang.).
  10. ↑ Ray Waddell: Madonna's 'MDNA' Tour Makes Billboard Boxscore's All-Time Top 10. Billboard.biz, 2012-01-23. [dostęp 2013-01-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-26)]. (ang.).
  11. ↑ Madonna's Zagreb show canceled. Entertainment Media Group, 2012-03-10. [dostęp 2012-03-21].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=The_MDNA_Tour&oldid=72848676”