Małgorzata Wiese-Jóźwiak

szachistka polska

Małgorzata Wiese-Jóźwiak (ur. 16 marca 1961 w Bydgoszczy) – polska szachistka, mistrzyni międzynarodowa od 1981 roku, wielokrotna medalistka mistrzostw Polski w szachach. Córka Ryszarda Wiesego.

Małgorzata Wiese-Jóźwiak
Ilustracja
Małgorzata Wiese-Jóźwiak, 2006
Data i miejsce urodzenia

16 marca 1961
Bydgoszcz

Obywatelstwo

Polska

Tytuł szachowy

mistrzyni międzynarodowa (1981)

Ranking FIDE

2205

Ranking krajowy FIDE

niesklasyfikowana na liście aktywnych

Kariera szachowa edytuj

Od połowy lat siedemdziesiątych do końca osiemdziesiątych należała do ścisłej czołówki polskich szachistek. Po pierwszy medal na arenie krajowej sięgnęła w roku 1976 w Toruniu, zdobywając tytuł mistrzyni Polski juniorek młodszych. Rok wcześniej po raz pierwszy wystąpiła w finale mistrzostw Polski kobiet. Do roku 1990 czternastokrotnie brała udział w finałowych turniejach, stając się jedną z najbardziej utytułowanych zawodniczek w historii. W swoim dorobku posiada 9 medali: złoty (1985), sześć srebrnych (1978, 1982, 1983, 1986, 1988, 1990) oraz dwa brązowe (1977, 1980). Na swoim koncie posiada również dwa medale mistrzostw Europy juniorek do lat 20, które zdobyła w roku 1979 (III miejsce) oraz 1981 (II miejsce). Triumfowała również w międzynarodowych turniejach rozegranych w Piotrkowie Trybunalskim i Nałęczowie (oba w roku 1980) oraz ponownie w Nałęczowie w roku 1982.

W roku 1984, podczas otwartego turnieju w Hamburgu, wypełniła normę arcymistrzowską. Rok 1985 przyniósł jej kolejne sukcesy: w rozegranym w fińskim mieście Pohja drużynowym turnieju o Puchar Nordycki zdobyła 6½ pkt w 7 partiach (co okazało się najlepszym rezultatem indywidualnym spośród wszystkich uczestników tego turnieju)[1] oraz osiągnęła życiowy sukces, kwalifikując się do turnieju międzystrefowego na Kubie. Niestety, wskutek złej organizacji w Polskim Związku Szachowym (na czas nie zakupiono biletu lotniczego) pozbawiona została możliwości startu w tym bardzo ważnym turnieju. Spośród indywidualnych osiągnięć należy również wymienić zwycięstwo w Tbilisi w roku 1984 z jedną z najbardziej utytułowanych zawodniczek w historii szachów, byłą mistrzynią świata Noną Gaprindaszwili.

 
Małgorzata Wiese, Dubaj 1986

Wielokrotnie reprezentowała Polskę w rozgrywkach drużynowych, m.in.: sześciokrotnie na olimpiadach szachowych (w latach 1978, 1980, 1982, 1984, 1986, 1988), w 1980 r. zdobywając wspólnie z drużyną brązowy medal[2].

Najwyższy ranking w karierze osiągnęła 1 stycznia 1987 r., z wynikiem 2290 punktów dzieliła wówczas 40-45. miejsce na światowej liście FIDE, jednocześnie zajmując 4. miejsce wśród polskich szachistek[3].

W roku 1991 zakończyła karierę szachową[4].

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj