Magdalena z Canossy

święta katolicka, dziewica, założycielka Rodziny Kanosjańskiej Córek i Synów Miłości

Magdalena z Canossy (ur. 1 marca 1774 w Weronie, zm. 10 kwietnia 1835 tamże) – święta katolicka, dziewica, założycielka Rodziny Kanosjańskiej Córek i Synów Miłości[1].

Święta
Magdalena z Canossy
Maddalena
dziewica
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1 marca 1774
Werona

Data i miejsce śmierci

10 kwietnia 1835
Werona

Czczona przez

Kościół katolicki

Beatyfikacja

1941
przez Piusa XII

Kanonizacja

2 października 1988
przez Jana Pawła II

Wspomnienie

10 kwietnia

Atrybuty

lilia

Patronka

pokutników

Życiorys edytuj

Pochodziła z rodu Matyldy toskańskiej[2]. Była dzieckiem osieroconym przez ojca w wieku pięciu lat[2]. Po powtórnym zamążpójściu matki wraz z czworgiem rodzeństwa została oddana pod opiekę krewnych, którzy zapewnili jej kształcenie przez guwernantkę[2]. Gdy miała piętnaście lat ciężko zachorowała[2]. W 1791 roku trafiła do karmelu w Trydencie, a następnie do klasztoru w Conegliano. Próby przystania do karmelitanek zakończyły się niepowodzeniem[2] i po powrocie do rodzinnego pałacu w Weronie podjęła działania mające na celu pomoc ubogim. Prowadziła ośrodek kształcenia i wsparcia dla osób posługujących chorym una scuola di carit w Mediolanie[2]. Wsparciem dla działalności Magdaleny z Canossy byli biskup Werony, kolejni duchowi doradcy w tym Leopoldyna Naudet[2]. W 1808 roku Napoleon Bonaparte przekazał Magdalenie poaugustiański klasztor w Wenecji, który stał się domem nowej wspólnoty zakonnej. W 1812 Magdalena napisała Regułę dla Córek Miłości, a po upadku Napoleona papież Pius VII zaakceptował prowadzoną działalność wspólnoty kanosjanek. Założycielka instytutu tworzyła nowe siedziby w Bergamo, Mediolanie, Trydencie i pracowała nad utworzeniem placówek w Brescii i Cremonie.

Zmarła w opinii świętości pracując nad zatwierdzeniem założonego przez siebie zgromadzenia. Jej wspomnienie obchodzone jest w jej dies natalis (10 kwietnia). Jest patronką ludzi żałujących za grzechy.

Papież Jan Paweł II kanonizował św. Magdalenę z Canossy 2 października 1988 roku.

 
Pomnik św. Magdaleny z Canossy w Weronie


Zobacz też edytuj

Osobny artykuł: Wstawiennictwo świętych.

Przypisy edytuj

  1. Magdalena of Canossa (1774-1835) virgin, foundress of the Canossian Family of Daughters and Sons of Charity. [dostęp 2009-07-02]. (ang.).
  2. a b c d e f g Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 4: M-P. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2000, kol. 12. ISBN 83-7097-671-9.

Bibliografia edytuj

  • Święci na każdy dzień. T. II: Kwiecień. Kielce: Wydawnictwo Jedność, 2009, s. 45/46. ISBN 978-83-7558-294-9.

Linki zewnętrzne edytuj