Magelanka skalna
Magelanka skalna[4] (Chloephaga hybrida) – gatunek roślinożernego ptaka z rodziny kaczkowatych (Anatidae), zamieszkujący Patagonię i Falklandy. Nie jest zagrożony wyginięciem.
| Chloephaga hybrida[1] | |||
| (Molina, 1782) | |||
 Samiec | |||
 Samica | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
magelanka skalna | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Podgatunki | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 | |||
| Zasięg występowania | |||
 występuje przez cały rok poza sezonem lęgowym | |||
Systematyka edytuj
Wyróżnia się dwa podgatunki C. hybrida[5][6]:
Występowanie edytuj
Lato: południowa Patagonia, południowe Chile i archipelag Ziemia Ognista. Zimą migruje nieznacznie na północ. Na Falklandach żyje populacja osiadła.
Morfologia edytuj
Rozmiary edytuj
Długość ciała: 52–65 cm
Masa ciała: 2–2,5 kg
Podgatunek kontynentalny (C. h. hybrida) jest mniejszy od podgatunku falklandzkiego (C. h. malvinarum).
Wygląd edytuj
Osobniki dwóch płci tego gatunku bardzo różnią się wyglądem.
Samiec ma nieco większe rozmiary niż samica. Jest zupełnie biały oprócz czarnego dzioba i pomarańczowych nóg i stóp.
Samica ma czekoladowobrązowe górne partie ciała, głowę i szyję. Jej brzuch pokrywają naprzemienne białe i czarnobrązowe paski. Pióra ogona, podogonie i część ciała znajdująca się pod skrzydłem są białe, zaś lotki pierwszego rzędu, na końcach skrzydeł – czarne. Dziób różowy, nogi pomarańczowe. Wokół obu jej oczu widać cieniutkie białe obręcze.
Młode obu płci przypominają samicę. U młodych samców w pierwszą zimę życia głowa, szyja i górne części tułowia stają się białe. Zaś w drugą zimę samce bieleją prawie zupełnie.
Ekologia edytuj
- Siedliska
- Skaliste lub kamieniste wybrzeża. Często w pobliżu przybrzeżnych lagun słodkowodnych.
- Lęgi
- Gniazdo leży na ziemi wśród bujnych traw bądź krzewów. Samica składa 5–8 jaj, w październiku, listopadzie. Wysiaduje 30 dni, podczas gdy samiec strzeże gniazda. Oboje rodzice opiekują się młodymi. Pisklęta usamodzielniają się po ok. 2 miesiącach, a są dojrzałe po dwóch latach.
- Pożywienie
- Żeruje chodząc wzdłuż kamienistych plaż, poszukując wyrzuconych przez fale lub odkrytych odpływem wodorostów.
Status edytuj
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje magelankę skalną za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Globalny trend liczebności uznawany jest za stabilny, choć trendy liczebności niektórych populacji nie są znane[3]. Zagrożenie dla gatunku mogą stanowić wycieki ropy.
Przypisy edytuj
- ↑ Chloephaga hybrida, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Carboneras 1992 ↓, s. 588.
- ↑ a b Chloephaga hybrida, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Tadornini Reichenbach, 1849-50 (wersja: 2020-07-06). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-03-19].
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v11.2). [dostęp 2021-09-29]. (ang.).
- ↑ Kelp Goose (Chloephaga hybrida). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-15)]. (ang.).
Bibliografia edytuj
- Carles Carboneras: Family Anatidae (Ducks, geese and Swans). W: Josep del Hoyo, Andrew Elliott, Jordi Sargatal: Handbook of the Birds of the World. Cz. 1: Ostrich to Ducks. Barcelona: Lynx Edicions, 1992. ISBN 84-87334-10-5. (ang.).
Linki zewnętrzne edytuj
- Zdjęcia, nagrania głosów i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).
- Kelp goose (Chloephaga hybrida). ARKive. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-06)]. (ang.).