Magnirostris to niewielki ceratops, którego szczątki odkryto w datowanych na późny kampan osadach Bayan Mandahu na terenach Mongolii Wewnętrznej w Chinach (Azja). Znany wyłącznie z prawie kompletnej czaszki pozbawionej jednak kryzy odkrytej przez uczestników projektu chińsko-kanadyjskich dinozaurów. Najbardziej charakterystyczną cechą tego dinozaura jest mocno rozwinięta kość rostralna, tworząca duży dziób do którego odnosi się nazwa rodzajowa Magnirostris. Pochodzi ona od łacińskich słów magnus wielki i rostrum - dziób, tymczasem epitet gatunkowy (dodsoni) honoruje Petera Dodsona - amerykańskiego paleontologa, który opisał między innymi awaceratopsa. Na kościach nosowych występuje dobrze rozwinięty grzebień[1]. Widać także zaczątki rogów nadoczodołowych, które mogą okazać się jednak uszkodzeniami skamieliny. Być może Magnirostris jest naprawdę młodszym synonimem bagaceratopsa[2][3] Podobnie jak inne ceratopsy Magnirostris był roślinożercą, który do swojej diety mógł włączać paprocie, sagowce i igły drzew iglastych.

Magnirostris
You & Dong, 2003
Okres istnienia: kampan
83.6/72.1
83.6/72.1
Ilustracja
Czaszka Magnirostris dodsoni
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

zauropsydy

Podgromada

diapsydy

Nadrząd

dinozaury

Rząd

dinozaury ptasiomiedniczne

Podrząd

cerapody

Infrarząd

ceratopsy

Rodzina

protoceratopsy

Rodzaj

Magnirostris

Gatunki

Magnirostris dodsoni

Przypisy edytuj

  1. Ceratopsia na Thescelosaurus!. [dostęp 2012-07-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-31)].
  2. Makovicky, Peter J.; and Norell, Mark A. (2006). "Yamaceratops dorngobiensis, a new primitive ceratopsian (Dinosauria: Ornithischia) from the Cretaceous of Mongolia" (pdf). American Museum Novitates 3530: 1–42. doi:10.1206/0003-0082(2006)3530[1:YDANPC]2.0.CO;2.
  3. Łukasz Czepiński. Ontogeny and variation of a protoceratopsid dinosaur Bagaceratops rozhdestvenskyi from the Late Cretaceous of the Gobi Desert. „Historical Biology: An International Journal of Paleobiology”, w druku. DOI: 10.1080/08912963.2019.1593404. (ang.).