Mainz Römisches Theater

Mainz Römisches Theater – stacja kolejowa w Moguncji, kraju związkowym Nadrenia-Palatynat, w Niemczech, druga po Mainz Hauptbahnhof. Znajdują się tu 3 perony. Poprzednie nazwy: Mainz-Neuthor, a do grudnia 2006 Mainz Süd.

Mainz Römisches Theater
Ilustracja
Państwo

 Niemcy

Kraj związkowy

 Nadrenia-Palatynat

Miejscowość

Moguncja

Dane techniczne
Liczba peronów

3

Liczba krawędzi
peronowych

4

Kasy

czynne

Linie kolejowe
Położenie na mapie Nadrenii-Palatynatu
Mapa konturowa Nadrenii-Palatynatu, po prawej znajduje się punkt z opisem „Mainz Römisches Theater”
Położenie na mapie Niemiec
Mapa konturowa Niemiec, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Mainz Römisches Theater”
Ziemia49°59′36″N 8°16′40″E/49,993333 8,277778
Strona internetowa

Położenie geograficzne edytuj

Powyżej stacji znajduje się cytadela, a poniżej w trakcie budowy znajdowały się koszary (w latach 30. XX w. zostały wyburzone). Oba obiekty wymagały ich obejścia.

Historia edytuj

 
Amfiteatr rzymski (Römisches Theater Mainz), a na drugim planie tej samej nazwy stacja kolejowa
 
Część historycznego budynku dworca wg. projektu Philippa Johanna Berdellé wkomponowana w późniejszą, nowoczesną archtekturę
 
Widok z peronów w kierunku tunelu kolejowego (Mainzer Eisenbahntunnel z widocznym w tle budynkiem Eisgrub (Eisgrubweg (Mainz))

Stacja powstała w 1884 przy ówczesnej nowej drodze dojazdowej do dworca głównego Mainz Hauptbahnhof, który również był nowy. W swojej lokalnej funkcji transportowej zastąpił starą stację w Moguncji, która znajdowała się nad brzegiem Renu. Na południowy wschód od dworca linia Ren-Men do Frankfurtu nad Menem i Darmstadt oraz rozwidlenie linii Mainz-Mannheim[1][2].

Zabytkowy budynek stacji zbudowano na północ od peronów w 1884, który w dużej części rozebrano w 2006. Był to ceglany budynek zaprojektowany przez niemieckiego architekta Philippa Johanna Berdellé (1838-1903). W przyziemiu znajdowały się łukowe portale, które kontynuowano w arkadzie okiennej dolnego wschodniego aneksu. Główny budynek posiadał dwie górne kondygnacje, których prostokątne okna z czerwonego piaskowca przyjęły formy renesansowe. Po wybudowaniu nowych obiektów handlowych przy dworcu zachowały się jedynie zabytkowe elewacje zabytkowego budynku zwróconego w stronę peronu i ulicy, które zostały wkomponowane w nowe budynki.

Zachowały się zabytkowe żeliwne kolumny z żłobkowanymi trzonami i kompozytowymi głowicami zadaszenia peronu w stylu historyzmu z 1861. XIX-wieczny mur oporowy na peronie do toru 4, zbudowany w celu ochrony linii kolejowej przed osuwiskami, został częściowo usunięty, aby umożliwić prowadzenie prac wykopaliskowych, a następnie całkowicie rozebrany do końca lutego 2013, aby podróżni mieli widok na amfiteatr[3].

Stacja posiada trzy perony i cztery tory. Po północnej stronie znajduje się peron, z którego podróżni mogą dostać się do pociągów pasażerskich na torze 1. Na południe od niego znajduje się peron środkowy], gdzie zatrzymują się pociągi pasażerskie na torach 2 i 3. Na południe od tego centralnego peronu znajduje się kolejny peron zewnętrzny, na którym zatrzymują się pociągi pasażerskie na torze 4. Tunel kolejowy w Moguncji, który przebiega przez Eisgrub (Mainz), zaczyna się bezpośrednio za stacją kolejową w kierunku głównego dworca kolejowego w Moguncji.

Mainz Römisches Theater
Linia Mainz Hauptbahnhof – Ludwigshafen Hauptbahnhof (1,8 km)
   
Mainz Hauptbahnhof
odległość: 1,8 km
 
odległość: 2 km
Linia Mainz Hauptbahnhof – Aschaffenburg Hauptbahnhof (1,8 km)
   
Mainz Hauptbahnhof
odległość: 1,8 km
 
odległość: 2,8 km

Przypisy edytuj

  1. Heinz Schomann: Eisenbahn in Hessen = Denkmaltopographie Bundesrepublik Deutschland. Kulturdenkmäler in Hessen. 3 Bände. Wydawca: Landesamt für Denkmalpflege Hessen. Theiss Verlag, Stuttgart 2005, Bd. 2.1, S. 234
  2. Ewald Wegner: Stadt Mainz. Altstadt = Denkmaltopographie Bundesrepublik Deutschland. Kulturdenkmäler in Rheinland-Pfalz 2.2. Wernersche Verlagsgesellschaft, Worms 1988, S. 216 f.
  3. Die Mauer ist weg. www.faz.net. [dostęp 2022-06-25].