Malcolm Whitman
Malcolm Douglass Whitman (ur. 15 marca 1877 w Nowym Jorku, zm. 28 grudnia 1932 w Nowym Jorku) – amerykański tenisista, trzykrotny zwycięzca mistrzostw USA w grze pojedynczej, dwukrotny zdobywca Pucharu Davisa.
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
15 marca 1877 |
| Data i miejsce śmierci |
28 grudnia 1932 |
| Gra |
praworęczny, jednoręczny bekhend |
| Status profesjonalny |
1896 |
| Zakończenie kariery |
1917 |
| Gra pojedyncza | |
| US Open |
W (1898–1900) |
Kariera tenisowa edytuj
Whitman studiował prawo na Harvardzie, w 1896 roku zdobył międzyuczelniane mistrzostwo USA w grze pojedynczej w barwach tej uczelni, a w dwóch kolejnych latach mistrzostwo w grze podwójnej w parze z Leo Warem.
W 1898 roku po raz pierwszy został zwycięzcą mistrzostw USA (obecnie US Open). W finale turnieju pretendentów pokonał Dwighta Davisa i formalnie tytuł przypadł mu walkowerem, ponieważ mistrz sprzed roku, Robert Wrenn, przebywał na froncie wojny hiszpańsko-amerykańskiej i nie mógł wziąć udziału w challenge round. Whitman obronił mistrzostwo w 1899 i 1900 roku. W 1901 roku Whitmana zabrakło w mistrzostwach USA, a rok później doszedł jeszcze raz do finału turnieju pretendentów, w którym uległ Brytyjczykowi Reginaldowi Doherty'emu.
W 1900 roku Whitmanowi przypadł zaszczyt otwarcia pierwszego meczu o Puchar Davisa, ufundowanego przez Dwighta Davisa. Na korcie Longwood Cricket Club w Bostonie Whitman pokonał Brytyjczyka Arthura Gore'a. Drugi mecz singlowy wygrał sam Davis, który dodatkowo dołożył punkt w deblu w parze z Holcombem Wardem. W 1901 roku rywalizacji o Puchar Davisa nie stoczono, a w 1902 roku Whitman jeszcze raz odegrał znaczącą rolę w zdobyciu trofeum, zdobywając dwa punkty singlowe po zwycięstwach nad Reginaldem Dohertym i Joshuą Pimem. Tym samym Whitman pozostał w ramach rozgrywek Pucharu Davisa niepokonany.
Po raz pierwszy sklasyfikowany w czołowej dziesiątce rankingu amerykańskiego Whitman był w 1896 roku, w latach 1898–1900 znajdował się na szczycie listy, a w 1902 roku na 2. miejscu.
Interesował się historią tenisa i w 1931 roku opublikował Tennis Origins and Mysteries. Rok później zmarł śmiercią samobójczą.
W 1955 roku jako jeden z pierwszych został wpisany do międzynarodowej tenisowej galerii sławy.
Finały w turniejach wielkoszlemowych edytuj
Gra pojedyncza (3–0) edytuj
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 1898 | U.S. National Championships, Newport | Trawiasta |  Dwight Davis
|
3:6, 6:2, 6:2, 6:1 |
| Zwycięzca | 2. | 1899 | U.S. National Championships, Newport | Trawiasta | Jahial Parmly Paret
|
6:1, 6:2, 3:6, 7:5 |
| Zwycięzca | 3. | 1900 | U.S. National Championships, Newport | Trawiasta | William Larned
|
6:4, 1:6, 6:2, 6:2 |
Bibliografia edytuj
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-20] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-20] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-08-20] (ang.).
- Bud Collins, Tennis Encyclopedia, Visible Ink Press, Detroit 1997
- Profil na stronie International Tennis Hall of Fame