Mandalaj

miasto w Mjanmie

Mandalaj (birm. မန္တလေး /màɴdəlé/, ang. Mandalay) – miasto w środkowej Mjanmie, nad rzeką Irawadi, ośrodek administracyjny prowincji Mandalaj. Liczba mieszkańców przekracza milion i jest to drugie co do wielkości miasto kraju. Przedmieściem Mandalaj jest Amayabuya. Miasto było stolicą Birmy w latach 1857–1885.

Mandalaj
Ilustracja
Państwo

 Mjanma

Prowincja

Mandalaj

Dystrykt

Mandalaj

Burmistrz

U Phone Zaw Han

Powierzchnia

113 km²

Populacja (2010)
• liczba ludności


1 034 000

Kod pocztowy

05000–05999

Położenie na mapie Mjanmy
Mapa konturowa Mjanmy, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Mandalaj”
Ziemia21°58′48″N 96°05′24″E/21,980000 96,090000
Ta strona zawiera znaki pisma birmańskiego. Bez właściwego wsparcia renderowania zamiast znaków birmańskich wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole – potrzebne może być wówczas zainstalowanie właściwej czcionki, np. Padauk Font.
Most nad jeziorem Taungthaman

Toponimia edytuj

Nazwa wzgórza pochodzi prawdopodobnie od słowa palijskiego, chociaż dokładny źródłosłów nie jest pewny. Pod uwagę brane są między innymi: Mandala (oznaczające okrągłą płaszczyznę), Mandare (oznaczające prawdopodobnie „pomyślną ziemię”) lub Mandara (góra z mitologii hinduistycznej)[1]. Istnieją też wyjaśnienia łączące nazwę z imieniem Mingalay. Takie imię nosił na przykład wygnany syn króla Paganu Shin Saw Mingalay, który według legendy miał przez jakiś czas zamieszkiwać Wzgórze Mandalaj. Inna legenda wspomina o odwiedzeniu wzgórza przez księżniczkę Pyu o imieniu Mingalay[2].

Po założeniu w roku 1857, królewska stolica otrzymała oficjalną nazwę Yadanabon (birm. ရတနာပုံ /jədənàbòʊɴ/), będącą birmańską wersją jej palijskiej nazwy Ratanapura, oznaczającej „Miasto Drogocennych Kamieni”. Nazywana była też Lay Kyun Aung Myei (birm. လေးကျွန်းအောင်မြေ /lé dʑʊ́ɴ àʊɴ mjè/; pol. Zwycięski Kraj nad Czterema Wyspami) a pałac królewski – Mya Nan San Kyaw (birm. မြနန်းစံကျော် /mj náɴ sàɴ tɕɔ̀/; pol. Słynny Królewski Szmaragdowy Pałac).

Ważne miejsca edytuj

  • Wzgórze Mandalaj (birm. မန္တလေးတောင် /màɴdəlé tàʊɴ/, ang. Mandalay Hill): przez długi czas wzgórze to było traktowane jako święta góra. Według legendy, Budda podczas swojej wizyty na wzgórzu przepowiedział, że u jego stóp zostanie założone wielkie miasto. Mierzące 240 m wzgórze Mandalaj zapewnia wspaniały widok miasta i otaczających je terenów.
  • Pałac Królewski (birm. မန္တလေး နန်းတော် /máɴdəlé náɴdɔ̀/, ang. Mandalay Palace): cały imponujący kompleks pałacowy został zniszczony przez pożar podczas II wojny światowej. Jednakże piękne mury pałacowe, bramy miejskie z wieńczącymi je drewnianymi pawilonami oraz otaczająca fosa, które odbudowano wykorzystując robotników przymusowych, składają się ciągle na wspaniały widok Pałacu Królewskiego, „Mya-nan-san-kyaw Shwenandaw”. Na terenie kompleksu pałacowego znajdują się model pałacu, wieża Nanmyint-saung oraz Muzeum Kultury.
  • Klasztor Shwenandaw (birm. ရွှေနန်းတော်ကျောင်း /ʃwènándɔ̀ áun/, ang. Shwenandaw Monastery): ten słynący z zawiłych, rzeźbionych w drewnie ornamentów klasztor jest kruchą pamiątką po dawnym Pałacu Królewskim. W istocie był on częścią starego pałacu przeniesioną później na swoje obecne miejsce przez króla Thibawa w 1880 r.
  • Świątynia Mahamuni (birm. မဟာမုနိဘုရားကြီး /məhà mn pʰəjádʑí/: według podań znajdujący się w niej posąg został odlany jeszcze za życia Gautamy Buddy, który tchnął w swój wizerunek życie obejmując go siedmiokrotnie. Pobożni buddyści utrzymują więc konsekwentnie, iż wizerunek ten jest żywy i nazywają go Świętym Żywym Wizerunkiem Wielkiego Mędrca (Mahamuni). Czczona jako najświętsza spośród świątyń Mandalaj, Świątynia Mahamuni wybudowana została przez króla Bodawpayę w 1784 r. Przedstawiający Buddę w pozycji siedzącej posąg mierzy 3,8 m wysokości. Odprawiany wczesnym rankiem rytuał obmywania twarzy wizerunku Buddy przyciąga każdego dnia tłumy wiernych. Wielki Obraz uważany jest za najważniejszy, obok Pagody Szwedagon, święty obiekt w Mjanmie.
  • Pagoda Kuthodaw (birm. ကုသိုလ်တော်‌ဘုရား /kðòdɔ̀ pʰəjá/, dosł. Królewska Zasługa): Wybudowana przez króla Mindona w 1857 r., pagoda ta wzorowana była na Pagodzie Shwezigon w Nyaung U. Otoczona jest ona przez 729 ustawionych pionowo kamiennych płyt, na których wyryto całość Tipitaki w formie zredagowanej i zatwierdzonej przez Piąty Synod Buddyjski. Ze względu na te kamienne inskrypcje nazywana jest „Największą Książką Świata”.
  • Pagoda Kyauktawgyi: w pobliżu południowego podejścia do wzgórza Mandalaj ustawiono Wizerunek Buddy Kyauktawgyi powstały w latach 1853–1878 na polecenie króla Mindona. Wizerunek wyrzeźbiono w pojedynczym olbrzymim bloku marmuru. Wokół niego zgromadzono posągi 80 Arahantów (Wielkich Uczniów Buddy) – 20 po każdej jego stronie. Rzeźbienie Wizerunku zakończono w 1865 r.
  • Ogród Zoologiczny Yadanabon: małe zoo zlokalizowane między Pałacem Królewskim a wzgórzem Mandalaj. Gromadzi ponad 300 gatunków zwierząt i, co warte uwagi, jest jedynym zoo posiadającym birmańskiego żółwia rzecznego (Batagur trivittata).

Ważne miejsca w okolicy edytuj

Odniesienia w kulturze edytuj

Miasta partnerskie edytuj

Galeria obrazów edytuj

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj

  • John Falconer, Elizabeth Moore, Alfred Birnbaum, Daniel Hahrs: Burmese Design & Architecture. Tuttle Publishing, 2013. ISBN 978-1-4629-0684-0. (ang.).
  • Isaac Taylor: Names and Their Histories: A Handbook of Historical Geography and Topographical Nomenclature. Wyd. 2. Rivingtons, 1898. (ang.).