Manewr operacyjny
Manewr operacyjny – zorganizowane i celowe przemieszczenie całości lub części związku operacyjnego na kierunku strategicznym lub operacyjnym dla wykonania kolejnych zadań lub osiągnięcia celu operacji.
Charakterystyka edytuj
Celem manewru operacyjnego może być utworzenie nowego zgrupowania operacyjnego, rozwinięcie powodzenia, przeprowadzenie działań na innym kierunku, stoczenie bitwy spotkaniowej. Może być wykonywany podczas operacyjnego rozwijania sił zbrojnych lub w toku działań wojennych. Do form manewru w operacji zaczepnej zalicza się uderzenie czołowe, uderzenie skrzydłowe, obejście, oskrzydlenie, uderzenia na kierunkach zbieżnych, w operacji obronnej natomiast przeciwuderzenie, przeciwnatarcie i uderzenie przed przedni skraj obrony[1]. Może stanowić integralną część manewru strategicznego[2].
Przypisy edytuj
- ↑ Huzarski (red.) i Wołejszo (red.) 2014 ↓, s. 25.
- ↑ Laprus (red.) 1979 ↓, s. 209.
Bibliografia edytuj
- Michał Huzarski (red.), Jarosław Wołejszo (red.): Leksykon obronności. Polska i Europa. Warszawa: Wydawnictwo „Bellona”, 2014. ISBN 978-83-11-13382-2.
- Marian Laprus (red.): Leksykon wiedzy wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979. ISBN 83-11-06229-3.