Wikipedia

Manfred Pohlschmidt

niemiecki piłkarz

Manfred „Manni” Pohlschmidt (ur. 27 sierpnia 1940 w Münster) – niemiecki piłkarz grający na pozycji napastnika, trener.

Manfred Pohlschmidt
Data i miejsce urodzenia

27 sierpnia 1940
Münster

Pozycja

napastnik

Kariera juniorska
Lata Klub
RSV Münster
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
do 1961 RSV Münster
1961–1965 Preußen Münster 108 (51)
1965–1967 Hamburger SV 54 (20)
1967–1971 Schalke Gelsenkirchen 106 (26)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2007–2008 Saxonia Münster (kobiety)
  1. ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Kariera piłkarska edytuj

Preußen Münster edytuj

Manfred Polhschmidt karierę piłkarską rozpoczął w juniorach RSV Münster, w którym wkrótce przeszedł do seniorskiej drużyny klubu, w którym grał również jego starszy brat – Bernhard (1935–2017). W klubie grał do 1961 roku, po czym dołączył do swojego brata Bernharda (przeniósł się w 1960 roku) do lokalnego rywala klubu – Preußen Münster[1], w którym do 1963 roku w Oberlidze zachodniej rozegrał wszystkie 60 meczów, w których zdobył 30 goli.

Po sezonie 1962/1963 Orły przystąpiły do nowo utworzonej Bundesligi, w której z Pohlschmidtem w składzie zadebiutowały 24 sierpnia 1963 roku w zremisowanym 1:1 meczu domowym z Hamburgerem SV, w którym Pohlschmidt asystował przy golu Falka Dörrsa na 1:0. 12 października 1963 roku w przegranym 1:2 meczu z Borussią Dortmund, Pohlschmidt zdobył głową swojego pierwszego gola w Bundeslidze, na 1:0 w tym meczu.

25 kwietnia 1964 roku Orły przegrały 4:2 w meczu wyjazdowym przedostatniej – 29. kolejki sezonu 1963/1964 (Pohlschmidt zdobył gola), co przesądziło o ich spadku z Bundesligi, a 9 maja 1964 roku w meczu ostatniej – 30. kolejki sezonu 1963/1964 (rozegrał w nim 25 meczów, w których zdobył goli) zdobył 2 gole w wygranym 4:2 meczu domowym z Herthą Berlin, jednak Stara Dama miała w tabeli 1 punkt więcej i to ona utrzymała się w Bundeslidze, natomiast Preußen Münster kończąc rozgrywki ligowe na przedostatnim – 15. miejscu, spadło z Bundesligi.

Hamburger SV edytuj

W sezonie 1964/1965, Poldschmidt rozegrał 24 mecze, w których zdobył 15 goli, a Orły zakończyły rozgrywki ligowe na 8. miejscu w Regionallidze zachodniej i nie wróciły do Bundesligi, a Poldschmidt odszedł z klubu i przeszedł do klubu Bundesligi – Hamburgera SV. W sezonie 1965/1966 w 29 meczach zdobył 18 goli[2], dzięki czemu był najlepszym strzelcem Rothosen. Jednak w sezonie 1966/1967 w 26 meczach zdobył tylko 2 gole. Natomiast w Pucharze Niemiec, w którym również zdobył dwa gole, jego klub wygrał w pierwszej rundzie z Altoną 93 (6:0), w 1/8 finału z FC Köln (0:0 p.d., 2:0), w ćwierćfinale z Kickers Offenbach (0:0 p.d., 2:0), w półfinale z Alemannią Aachen, dzięki czemu awansował do finału, w którym 10 czerwca 1967 roku na Neckarstadion w Stuttgarcie przegrał z Bayernem Monachium 0:4. Jednak w klubie nie czuł się zbyt dobrze, mimo że grał wraz z innymi zawodnikami z Westfalii, byłymi zawodnikami Schalke Gelsenkirchen – Egonem Horstem i Willym Schulzem i po sezonie 1966/1967 odszedł do Schalke Gelsenkirchen[3].

Schalke Gelsenkirchen edytuj

W sezonie 1967/1968 w Schalke Gelsenkirchen, w którym rozegrał 30 meczów, w których zdobył 11 goli oraz zanotował 3 asysty, wraz z weteranem Horstem Blechingerem i młodym wówczas Hansem-Jürgenem Wittkampem stanowił o sile ataku Królewsko-Niebieskich. W sezonie 1968/1969 Pohlschmidt zdobył 5 goli Królewsko-Niebiescy pod wodzą trenera Rudiego Gutendorfa zakończyli rozgrywki ligowe na 7. miejscu, natomiast w Pucharze Niemiec, w którym Pohlschmidt zdobył 4 gole, Królewsko-Niebiescy dotarli do finału, w którym 14 czerwca 1969 roku na Waldstadion we Frankfurcie przegrali 2:1 z Bayernem Monachium, Pohlschmidt w 20. minucie zdobył gola na 1:1. W sezonie 1969/1970 z 9 golami był najlepszym strzelcem Królewsko-Niebieskich, natomiast w Pucharze Zdobywców Pucharów, w którym Pohlschmidt rozegrał 7 meczów nie zdobywając gola, dotarli do półfinału, w którym rywalizowali z późniejszym triumfatorem rozgrywek – angielskim Manchesterem City. 1 kwietnia 1970 roku wygrali u siebie 1:0, jednak 15 kwietnia 1970 roku w meczu rewanżowym przegrali aż 5:1 i tym samym odpadli z rozgrywek, a Manchester City w finale 29 kwietnia 1970 roku na Praterstadion w Wiedniu wygrał 2:1 z polskim Górnikiem Zabrze. Po sezonie 1970/1971 w wyniku skandalu musiał odejść z klubu i tym samym przerwać piłkarską karierę. Łącznie w Bundeslidze rozegrał 156 meczów, w których zdobył 53 gole.

Skandal w Bundeslidze edytuj

W 1971 roku wybuchł skandal, gdyż okazało się, że kilku zawodników Schalke Gelsenkirchen zostało przekupionych w sezonie 1970/1971. Jednym z zawodników okazał się Pohlschmidt, który 17 kwietnia miał sprzedać mecz z Arminią Bielefeld (0:1), w związku z czym został skazany przez sąd w Essen na karę grzywny w wysokości 2300 marek niemieckich oraz ukarany dożywotnią dyskwalifikacją, jednak w 1978 roku został ułaskawiony.

Kariera trenerska edytuj

Manfred Pohlschmidt po ułaskawieniu w 1978 roku ponownie grał w piłkę nożną w mniejszych klubach, w których był także trenerem. W sezonie 2007/2008 prowadził kobiecą drużynę Landesligi – Saxonii Münster, z którą uzyskał awans do Verbandsligi, po czym odszedł z klubu.

Sukcesy edytuj

Zawodnicze edytuj

Hamburger SV

Schalke Gelsenkirchen

Trenerskie edytuj

Saxonia Münster kobiet

Pozostała działalność edytuj

Manfred Polhschmidt po zawieszeniu kariery piłkarskiej w 1971 roku wrócił do Münster, gdzie do 2006 roku prowadził działalność w zakładach lotto.

Przypisy edytuj

  1. ↑ Reichsbahn als Preußen-Schreck [data dostępu: 2011-02-25] (niem.)
  2. ↑ SC Preußen Münster: „Wir wären niemals abgestiegen“ [data dostępu: 2014-05-09] (niem.)
  3. ↑ Schickimicki ist nichts für ‚Manni Lattenschmidt‘. „Schalker Kreisel”. 13, s. 98, 2008-12-06. 

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Manfred_Pohlschmidt&oldid=65371781”