Manuel Pinho
Manuel António Gomes de Almeida de Pinho (ur. 28 października 1954 w Lizbonie) – portugalski ekonomista i bankowiec, w latach 2005–2009 minister gospodarki i innowacji w rządzie José Sócratesa.
 Manuel Pinho | |
| Data i miejsce urodzenia |
28 października 1954 |
|---|---|
| Minister gospodarki i innowacji Portugalii | |
| Okres |
od 2005 |
| Przynależność polityczna |
Partia Socjalistyczna |
| Następca | |
Życiorys edytuj
W 1976 ukończył studia ekonomiczne w Instituto Superior de Economia e Gestão Uniwersytetu Technicznego w Lizbonie, po czym pracował jako nauczyciel akademicki na Portugalskim Uniwersytecie Katolickim i na macierzystej uczelni w Lizbonie. Doktoryzował się w tej samej dziedzinie na Université Paris-Nanterre w 1983. Wykładał później gościnnie na Uniwersytecie Nowojorskim. Między 1984 a 1987 był zatrudniony w Międzynarodowym Funduszu Walutowym w Waszyngtonie. Po powrocie do kraju pracował w bankowości na stanowiskach menedżerskich (m.in. w portugalskim oddziale Crédit Lyonnais). Na początku lat 90. pełnił funkcję dyrektora generalnego w jednym z działów administracji rządowej[1]. Był przewodniczącym rady nadzorczej Caixa Geral de Depósitos i dyrektorem w Europejskim Banku Inwestycyjnym. Od 1994 wchodził w skład rady dyrektorów Banco Espírito Santo, zajmując również kierownicze stanowiska w innych spółkach grupy finansowej.
Po objęciu władzy w Partii Socjalistycznej przez José Sócratesa został głównym ekspertem ekonomicznym tego ugrupowania[1]. W marcu 2005 otrzymał nominację na urząd ministra gospodarki i postępu w XVII rządzie konstytucyjnym tworzonym przez PS; funkcję tę pełnił do lipca 2009. Wielokrotnie wzbudzał kontrowersje swoimi wypowiedziami; twierdził, że związki zawodowe hamują postęp w kraju[2], zachęcał również zagranicznych przedsiębiorców do inwestowania w Portugalii, wskazując na niskie koszty pracy[3]. W lipcu 2009, wkrótce przed dymisją, w trakcie debaty parlamentarnej wykonał uznany za obraźliwy gest pokazania rogów wobec swojego adwersarza z frakcji komunistycznej[4].
Po odejściu z rządu powrócił do Banco Espírito Santo[5]. W 2010 został wykładowcą w School of International and Public Affairs w ramach Uniwersytetu Columbia[6].
Odznaczenia edytuj
- Krzyż Wielki Orderu Izabeli Katolickiej (2007, Hiszpania)
- Krzyż Wielki Orderu Zasługi (2009, Norwegia)[7]
Przypisy edytuj
- ↑ a b Manuel Pinho – Um financeiro de carreira a cuidar das empresas. jornaldenegocios.pt, 14 marca 2005. [dostęp 2018-02-16]. (port.).
- ↑ Manuel Pinho: sindicatos são „uma força de atraso no país”. publico.clix.pt, 1 lutego 2007. [dostęp 2018-02-16]. (port.).
- ↑ Francisco Assis: declarações de Manuel Pinho sobre baixos salários são „muito infelizes”. publico.clix.pt, 2 lutego 2007. [dostęp 2018-02-16]. (port.).
- ↑ Bernardino Soares explica incidente com Manuel Pinho. jornaldenegocios.pt, 2 lipca 2009. [dostęp 2018-02-16]. (port.).
- ↑ Manuel Pinho exige mais de dois milhões de euros ao BES. observador.pt, 25 października 2014. [dostęp 2018-02-16]. (port.).
- ↑ Manuel Pinho. columbia.edu. [dostęp 2018-02-16]. (ang.).
- ↑ Cidadãos Nacionais Agraciados com Ordens Estrangeiras. presidencia.pt. [dostęp 2018-02-16]. (port.).
Bibliografia edytuj
- Minister of Economy and Innovation: Doutor Manuel Pinho. min-economia.pt. [dostęp 2018-02-16]. (ang.).
- Ministro da Economia e da Inovação: Manuel António Gomes de Almeida de Pinho. portugal.gov.pt. [dostęp 2018-02-16]. (port.).