Manuskrypt paryski M
Manuskrypt paryski M – zbiór notatek Leonarda da Vinci datowany na lata 1490–1500. Jego wymiary wynoszą 96 × 67 mm. Liczy 94 karty[1]. Manuskrypt znajduje się obecnie w Instytucie Francji w Paryżu[2].
Treść edytuj
Manuskrypt paryski M jest najmniejszym zapisanym rękopisem Leonarda. Jego treść skupia się na geometrii euklidesowej, balistyce i botanice z jego teoriami na temat wzrostu drzew[2].
W rękopisie znajdują się dowody na kontakty Leonarda da Vinci z Donato Bramante, który był najważniejszym renesansowym architektem i projektantem bazyliki św. Piotra w Rzymie[2].
Rękopis składa się z 48 kartek obustronnie zapisanych, w oryginalnej oprawie o wymiarze 10 × 7 cm i jest zapisany ołówkiem[2].
Opis wybranej strony edytuj
Na kartach manuskryptu paryskiego M, Leonardo prezentuje teorie na temat botaniki. Według niego wszystko w naturze podporządkowane jest zasadom matematycznym. nawet wzrost roślin i ich forma zależna jest od matematycznych i geometrycznych uwarunkowań[potrzebny przypis].
Wykres ilustruje teorię Leonarda, mówiącą iż poprzeczne przekrojowe obszary gałęzi będą równe między sobą o ile drzewo nie jest zniekształcone[potrzebny przypis].
Przypisy edytuj
- ↑ Nicholl 2006 ↓, s. 593.
- ↑ a b c d Paris Manuscript M Late 1490s-1500. universalleonardo.org. [dostęp 2024-04-19]. (ang.).
Bibliografia edytuj
- Charles Nicholl: Leonardo Da Vinci. Lot wyobraźni. Warszawa: WAB, 2006.