Marcello Santacroce

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	28 października 1652
Konsekrator	Fabio Chigi
Współkonsekratorzy	Giovanni Battista Spada; Ranuccio Scotti Douglas
Konsekrowani biskupi
Carlo Bonafaccia	1653
Carlo Giuliani	1653
Matteo di Génnaro	1660
Francesco Falabella	1660
Francesco Angelucci	1660
Luigi de Gennaro	1660
Anastazy Rudnicki	1662
Giovanni Battista Penna	1663
Antonio Bottis	1670
Giuseppe Labonia	1670
Nicolò d’Arcano	1671
Stefano Sculco	1671

Marcello Santacroce
	Kardynał prezbiter
Data i miejsce urodzenia	7 czerwca 1619 ; Rzym
Data i miejsce śmierci	19 grudnia 1674 ; Rzym
	Biskup Tivoli
Okres sprawowania	1652–1674
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Sakra biskupia	28 października 1652
Kreacja kardynalska	19 lutego 1652; Innocenty X
Kościół tytularny	Santo Stefano al Monte Celio
	Multimedia w Wikimedia Commons

Marcello Santacroce (ur. 7 czerwca 1619 w Rzymie, zm. 19 grudnia 1674 tamże) – włoski kardynał.

Życiorys edytuj

Urodził się 7 czerwca 1619 roku w Rzymie, jako syn Valeria i Eleny Marii Santacroce^[1]. Po studiach uzyskał doktorat z prawa, a następnie został kanonikiem bazyliki watykańskiej i referendarzem Trybunału Obojga Sygnatur^[1]. 19 lutego 1652 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny Santo Stefano al Monte Celio^[2]. 14 października został wybrany biskupem Tivoli, a dwa tygodnie później przyjął sakrę^[2]. W okresie 1665–1666 pełnił funkcję kamerlinga Kolegium Kardynałów^[1]. Zmarł 19 grudnia 1674 roku w Rzymie^[1].

Przypisy edytuj

↑ ^a ^b ^c ^d Marcello Santacroce. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2019-04-02]. (ang.).
↑ ^a ^b Marcello Santacroce. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2019-04-02]. (ang.).

[FIU-1] Marcello Santacroce. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2019-04-02]. (ang.).

[hierarchy-2] Marcello Santacroce. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2019-04-02]. (ang.).

[1]

[2]