Marcin Zamoyski (zm. 1689)
Marcin Zamoyski herbu Jelita (ur. ok. 1637 roku, zm. 4 czerwca 1689 roku[1]) – polski magnat, podskarbi wielki koronny od 1685, kasztelan lwowski[2], podstoli lwowski od 1677, wojewoda bracławski od 1678, wojewoda podolski (1682), wojewoda lubelski od 1683, starosta bełski w latach 1677-1689[3], starosta płoskirowski, rostocki, starosta bolemowski w 1685 roku[1], pułkownik królewski[4].
| |
 Jelita | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data urodzenia |
ok. 1637 |
| Data śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka |
Anna Zofia Lanckorońska |
| Żona |
Anna Franciszka Gnińska |
| Dzieci |
Marianna Teresa |
Syn Zdzisława Jana Zamoyskiego i Anny Zofii Lanckorońskiej. Był czwartym ordynatem zamojskim (od 1676), ale pierwszym ordynatem z tzw. młodszej linii Zamoyskich. Ordynację uzyskał wskutek długoletnich procesów sądowych. Był członkiem konfederacji malkontentów w 1672 roku[5].
Poseł województwa bełskiego na sejm nadzwyczajny 1677 roku. Jako senator brał udział w sejmach: 1678/1679, 1681, 1683 i 1685 roku[6].
Żonaty z Anną Franciszką Gnińską (kapelanem na jej na dworze w 1701 został Jan Delamars, architekt-jezuita[7]), miał z nią dzieci:
- Mariannę Teresę,
- Tomasza Józefa,
- Jana Franciszka,
- Michała Zdzisława,
- Marcina Leopolda.
Przypisy edytuj
- ↑ a b Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565-1795 Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 315.
- ↑ Karol Maleczyński, Urzędnicy grodzcy i ziemscy lwowscy w latach 1352-1783, Lwów 1938, s. 99.
- ↑ Ewa Ważna, Działalność gospodarcza starostów bełskich w XVI-XVIII w: Rocznik Przemyski, t. XXXV: 1999, z. 4, s. 66.
- ↑ Robert Kołodziej, "Ostatni wolności naszej klejnot". Sejm Rzeczypospolitej za panowania Jana III Sobieskiego, Poznań 2014, s. 503.
- ↑ Pisma do wieku i spraw Jana Sobieskiego. T. 1, cz. 2, Kraków 1881, s. 1004.
- ↑ Leszek Andrzej Wierzbicki,Senatorowie koronni na sejmach Rzeczypospolitej, Warszawa 2017, s. 177-178.
- ↑ DELAMARS, Dela Mars JAN IGNACY SJ