Marcu Giurgiu Crișan (ur. w 1733, zm. w 1785) – jeden z trzech przywódców powstania chłopów w Siedmiogrodzie w latach 1784-1785[1].

Marcu Giurgiu
Crișan
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1733
Crișan (okręg Hunedoara)

Data śmierci

1785

Przebieg służby
Stanowiska

przywódca powstania chłopskiego

Główne wojny i bitwy

Powstanie chłopskie w Siedmiogrodzie

Marcu Giurgiu zwany Crișan urodził się w 1733 roku w rodzinie chłopskiej z terenów Kruszany. W młodości był żołnierzem. W 1784 roku stanął na czele powstania chłopskiego w Siedmiogrodzie, podobnie jak Vasile Ursu Nicola (Horea) i Ion Oargă (Cloșca). Najpierw na targu w Brad zapowiedział ogłoszenie rozporządzeń cesarza, które rzekomo uzyskał Horea. Następnie w cerkwi w Mesteacăn poinformował chłopów, że cesarz ograniczył pańszczyznę do jednego dnia w tygodniu. Całkowite zwolnienie z pańszczyzny mieli uzyskać chłopi którzy zaciągną się do wojska. Podjęta próba aresztowania Crișana nie powiodła się, bowiem chłopi pobili i rozbroili żołnierzy.

Drugiego listopada 1784 roku Crișan wezwał zgromadzonych w cerkwi chłopów do uzbrojenia się i zaatakowania szlachty[2]. Następnego dnia powstańcy zajęci miejscowość Ribița a kolejnego Baia de Criș. Atakowali dwory, kościoły katolickie i protestanckie, palili wykazy swych powinności i długów. Niekiedy przedstawicieli szlachty zmuszali do przejścia na prawosławie, lub przebierali w chłopską odzież i zmuszali do wykonywania prac pańszczyźnianych. Pomimo że powstańcy odnieśli pod wodzą Crișana kilka zwycięstw nad mniej licznymi oddziałami wojska, główna bitwa mająca miejsce 7 grudnia pod Mihăileni okazała się całkowitą klęską[3]. Ukrywający się Crișan został schwytany 30 stycznia 1785 roku. Aby uniknąć spodziewanej kaźni, powiesił się w więzieniu, natomiast dwaj postali przywódcy powstania Horea i Closca 28 lutego 1785 roku zostali straceni w czasie publicznej egzekucji przez łamanie kołem i ćwiartowanie[4].

Przypisy edytuj

  1. Demel 1986 ↓, s. 433.
  2. Demel 1986 ↓, s. 246.
  3. Ryniewicz 2008 ↓, s. 455.
  4. Demel 1986 ↓, s. 248.

Bibliografia edytuj