Margaret (księżyc)
Margaret (Uran XXIII) – mały, zewnętrzny księżyc Urana, odkryty przez Scotta S. Shepparda i in. w 2003 roku.
| |
| Planeta | |
|---|---|
| Odkrywca | |
| Data odkrycia |
29 sierpnia 2003 |
| Tymczasowe oznaczenie |
S/2003 U3 |
| Charakterystyka orbity | |
| Półoś wielka |
14 146 700 km[1] |
| Mimośród |
0,6772[1] |
| Okres obiegu |
1661,00 d[1] |
| Nachylenie do ekliptyki |
57,367°[1] |
| Długość węzła wstępującego |
7,067°[1] |
| Argument perycentrum |
90,017°[1] |
| Anomalia średnia |
322,187°[1] |
| Własności fizyczne | |
| Średnica równikowa |
~20 km |
| Średnia gęstość |
1,3 g/cm³ |
| Albedo |
0,04 |
| Jasność obserwowana (z Ziemi) |
25,2m |
Nazwa księżyca pochodzi od imienia służącej z komedii Williama Szekspira pt. Wiele hałasu o nic. Wcześniej nosił on tymczasową nazwę S/2003 U3[2].
Orbita edytuj
Półoś wielka orbity tego księżyca wynosi 14,1 mln km, a jeden obieg wokół Urana zajmuje mu około 4,5 roku.
Margaret wyróżnia się spośród pozostałych księżyców nieregularnych Urana tym, że porusza się po swojej wydłużonej orbicie ruchem prostym (zgodnie z kierunkiem obrotu planety), podczas gdy wszystkie księżyce grupy Sykoraks poruszają się ruchem wstecznym, a ich odchylenie od ekliptyki wynosi 140°–170°.
Inklinacja orbity Margaret jest bliska granicy stabilności ze względu na efekt Kozai. Efekt ten sprawia, że nie są znane żadne księżyce o orbitach nachylonych pod kątami pomiędzy 60° a 140° – po odpowiednio długim czasie księżyc na takiej orbicie rozbije się o powierzchnię planety lub zostanie wyrzucony z układu.