Margaret Abbott

amerykańska golfistka

Margaret Ives Abbott (ur. 15 czerwca 1878 w Kolkacie, zm. 10 czerwca 1955 w Greenwich) – amerykańska amatorska golfistka. Pierwsza Amerykanka, która została mistrzynią olimpijską, zdobywając pierwsze miejsce w konkurencji indywidualnej kobiet w golfie na igrzyskach olimpijskich w 1900 w Paryżu.

Margaret Abbott
Ilustracja
Portret Margaret Abbott (ok. 1903)
Data i miejsce urodzenia

15 czerwca 1878
Kolkata

Data i miejsce śmierci

10 czerwca 1955
Greenwich

Wzrost

180 cm[1]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone
Igrzyska olimpijskie
złoto Paryż 1900 golf
(indywidualnie)

Urodziła się w Indiach, w 1884 wraz z rodziną przeniosła się do Chicago. Dołączyła do Chicago Golf Club w Wheaton, gdzie trenowała pod okiem Charlesa B. Macdonalda i H.J. Whighama. W 1899 wyjechała z matką do Paryża na studia artystyczne. W październiku 1900 zapisała się na zawody w golfie, nie będąc świadoma tego, że odbywały się one podczas drugich nowożytnych igrzysk olimpijskich. Wygrała turniej z wynikiem 47 uderzeń, w nagrodę otrzymując porcelanową miskę.

W 1901 powróciła do Stanów Zjednoczonych, gdzie założyła rodzinę. Zmarła nie zdając sobie sprawy z tego, że została mistrzynią olimpijską. Historia jej życia stała się szerzej znana dzięki staraniom Pauli Welch, profesor Uniwersytetu Florydy.

Życiorys i kariera edytuj

Młodość edytuj

Margaret Ives Abbott urodziła się 15 czerwca 1878 w Kolkacie w Indiach (będących wówczas brytyjską kolonią), jako córka Charlesa i Mary Ives Abbott. Jej ojciec był zamożnym amerykańskim kupcem, który zmarł w 1879. Po jego śmierci Margaret wraz z matką i rodzeństwem przeprowadziła się do Bostonu. Jej matka zaczęła pracę w „Chicago Herald” jako redaktorka zajmująca się literaturą i z tego powodu w 1884 rodzina przeniosła się do Chicago[1][2][3][4].

Pod koniec XIX wieku kobiety nie mogły brać udziału w zawodach w wielu dyscyplinach sportowych. Kluby golfowe pozwalały kobietom grać tylko wtedy, gdy towarzyszył im mężczyzna. Abbott wraz z matką zaczęła grać w golfa w Chicago Golf Club w Wheaton. Trenowali ją golfiści amatorzy Charles B. Macdonald i H. J. Whigham. Wygrała kilka lokalnych turniejów, a do 1899 miała dwa handicapy[1][2][3]. Określano ją jako „zaciętą rywalkę” z „szykownym wymachem”[5]. W tym samym roku wyjechała z matką do Paryża, gdzie studiowała sztukę pod okiem Auguste’a Rodina i Edgara Degasa; z kolei Mary napisała w 1900 przewodnik turystyczny A Woman’s Paris: A Handbook of Every-day Living in the French Capital[1][2][3].

Igrzyska olimpijskie w Paryżu edytuj

 
Abbott podczas zawodów w golfie na igrzyskach olimpijskich w 1900

Letnie Igrzyska Olimpijskie 1900, które odbywały się w Paryżu od maja do października, były drugimi nowożytnymi igrzyskami olimpijskimi. Pierre de Coubertin, inicjator wznowienia tej imprezy sportowej, początkowo planował, by mogli w niej uczestniczyć tylko mężczyźni, ale w 1900 kobietom pozwolono rywalizować w pięciu dyscyplinach sportowych: golfie, tenisie, żeglarstwie, wioślarstwie i jeździectwie. Spośród 997 sportowców, uczestniczących w imprezie, 22 było kobietami[2][6][7].

Igrzyska olimpijskie w 1900 nie miały ceremonii otwarcia ani zamknięcia, zbiegły się również z wystawą światową, a wielu uważa, że zostały przez nią przyćmione[1][6][8]. Postrzegano je jako wydarzenie zorganizowane w związku z wystawą, nie jako igrzyska olimpijskie same w sobie. Bill Mallon, historyk zajmujący się igrzyskami olimpijskimi, stwierdził: „Wiele zawodów w 1900 uznano za dyscypliny pokazowe. Bardzo trudno powiedzieć, co było sportem olimpijskim, a co nie”. Według Mallona wielu sportowców nie wiedziało, że biorą udział w igrzyskach olimpijskich[1][9][10][11]. W wielu dyscyplinach nie rozdano medali, a nagrodami były inne przedmioty[12].

W przypadku golfa zorganizowane zostały turnieje indywidualne kobiet i mężczyzn[11]. Konkurencja kobiet odbywała się na 9 dołkach rozciągających się na dystansie od 62 do 210 metrów[2][13]; dla porównania męski turniej obejmował 36 dołków[10]. Impreza kobieca zatytułowana „Prix de la ville de Compiègne” odbyła się 4 października w Compiègne[1][2][13].

 
Artykuł nt. zwycięstwa Abbott w wydaniu „Chicago Tribune” z 7 października 1900; uwagę zwraca fakt, że turniej golfowy nie został określony jako zorganizowany w ramach igrzysk olimpijskich, lecz jako wydarzenie „pod patronatem wystawy”

Po tym jak Abbott dowiedziała się o turnieju z ogłoszenia w gazecie, postanowiła wziąć przerwę w nauce i dopisać się do listy uczestników[14]. Wygrała z wynikiem 47 uderzeń[15][16][13]. Miejsca: drugie i trzecie również zajęły Amerykanki: Pauline Whittier z 49 uderzeniami i Abbie Pratt z 53 uderzeniami[17][18]. Matka Margaret, Mary, także wzięła udział w zawodach i zajęła siódme miejsce z wynikiem 65[1][7]. Cała dziesiątka zawodniczek grała w długich spódnicach i kapeluszach[1]. Abbott twierdziła, że odniosła zwycięstwo „ponieważ wszystkie francuskie dziewczyny najwyraźniej źle zrozumiały charakter rozgrywki zaplanowanej na ten dzień i stawiły się do gry w butach na wysokim obcasie i obcisłych spódnicach”[15][19][20]. Nagrodzono ją porcelanową miską ze złotymi zdobieniami[2]. Zwycięstwo Abbott odnotowała „Chicago Tribune[3].

Późniejsze życie edytuj

 
Abbott w wydaniu „Chicago Tribune” z 28 listopada 1902

Abbott pozostała w Paryżu do 1901, kiedy to powróciła do Stanów Zjednoczonych, zanim jednak to nastąpiło, wygrała mistrzostwa Francji[1][3]. 9 grudnia 1902 poślubiła pisarza Finleya Petera Dunne’a. Według „Chicago Tribune”, chociaż ceremonię ślubną przeprowadzono bez rozgłosu, nowożeńcy otrzymali telegramy od „dziesiątek” osób ze świata literatury, w tym od Arthura Conana Doyle’a[3]. Para osiedliła się w Nowym Jorku[1][3]. Mieli czwórkę dzieci, w tym Philipa Dunne’a[21]. Abbott nie brała udziału w wielu turniejach z powodu urazu kolana, jakiego doznała w dzieciństwie[22]. Zapisy dotyczące jej powiązań z Chicago Golf Club uległy zniszczeniu w pożarze klubu w 1912[22]. Zmarła w wieku 76 lat 10 czerwca 1955 w Greenwich w stanie Connecticut[1][2].

Dziedzictwo edytuj

Abbott nigdy nie była świadoma tego, że brała udział w igrzyskach olimpijskich, a dzięki swojemu zwycięstwu stała się pierwszą Amerykanką, która została mistrzynią olimpijską[1][14][23]. Jej historia nie była dobrze znana aż do momentu, gdy w latach 70. XX w. Paula Welch, profesor Uniwersytetu Florydy, zaczęła badać jej życiorys. Welch, zajmująca się historią sportu i igrzysk olimpijskich, spędziła dziesięć lat na analizie artykułów prasowych, w których wspominano o sukcesach Abbott w zawodach golfowych[6][24]. W połowie lat 80. skontaktowała się z Philipem, synem Abbott, informując go o olimpijskim zwycięstwie jego matki[1][6]. Jako przyczynę małej rozpoznawalności Abbott Welch wskazała ówczesne realia medialne, kiedy nie dysponowano takimi możliwościami relacjonowania wydarzeń jak obecnie oraz to, że po założeniu rodziny „grała trochę w golfa, ale tak naprawdę nie uprawiała tego sportu w turniejach”[1].

Pisząc dla czasopisma „Golf Digest” w 1984, Philip stwierdził: „Nie codziennie zdarza się sytuacja, że ponad 80 lat po fakcie dowiadujesz się, że twoja matka była mistrzynią olimpijską. Ona sama powiedziała nam tylko, że wygrała mistrzostwa w golfa w Paryżu”[25][26]. Po Igrzyskach Olimpijskich 1904 golf na ponad 100 lat przestał być uwzględniany jako dyscyplina olimpijska; powrócił do programu igrzysk, począwszy od Igrzysk Olimpijskich 2016[7]. W 2018 „The New York Times” opublikował opóźniony nekrolog Abbott[1].

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f g h i j k l m n o p   Margalit Fox: Margaret Abbott: The First American Woman to Win an Olympic Championship. [w:] The New York Times [on-line]. nytimes.com, 8 marca 2018. [dostęp 2022-07-12]. (ang.).
  2. a b c d e f g h Katie Taylor: Margaret Ives Abbot. [w:] National Women’s History Museum [on-line]. womenshistory.org. [dostęp 2022-07-12]. (ang.).
  3. a b c d e f g Kori Rumore: Chicago Golfer Margaret Abbott was the 1st American Woman to Win a Gold Medal at the Olympics – But She Never Knew it. Here’s Why. [w:] Chicago Tribune [on-line]. chicagotribune.com, 4 sierpnia 2021. [dostęp 2022-07-12]. (ang.).
  4. Mallon i Jerris 2011 ↓, s. 25.
  5. Welch 1982 ↓, s. 753.
  6. a b c d Tao Tao Holmes: The First American Woman to Win an Olympic Championship Didn’t Even Know It. [w:] Atlas Obscura [on-line]. atlasobscura.com, 10 sierpnia 2016. [dostęp 2022-07-12]. (ang.).
  7. a b c Stuart Lieberman: Margaret Abbott Aced Team USA’s First Women’s Olympic Gold Medal and Didn’t Know It. [w:] United States Olympic & Paralympic Committee [on-line]. teamusa.org, 21 marca 2016. [dostęp 2022-07-12]. (ang.).
  8. Costa i Guthrie 1994 ↓, s. 124.
  9. International Tournament at Compiègne. „Golf Illustrated”. Repozytorium Uniwersytetu Minnesoty. 6, s. 28, 1900. (ang.). 
  10. a b Margaret Abbott became U.S.’ first female Olympic champion without knowing it. olympics.nbcsports.com, 8 marca 2021. [dostęp 2022-07-12]. (ang.).
  11. a b Mallon 1998 ↓, s. 129.
  12. Mallon 1998 ↓, s. 9.
  13. a b c Margaret Ives Abbott. [w:] International Olympic Committee [on-line]. olympics.com. [dostęp 2022-07-12]. (ang.).
  14. a b Margaret Abbott: A Study Break, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2022-07-12] (ang.).
  15. a b Donnelley 2010 ↓, s. 1903.
  16. Emery 1984 ↓, s. 62.
  17. Paris 1900 Golf individual women results. [w:] International Olympic Committee [on-line]. olympics.com. [dostęp 2022-07-12]. (ang.).
  18. Mallon 1998 ↓, s. 131.
  19. Warner 2006 ↓, s. 87.
  20. He Was the Game’s First Mac O’Grady. [w:] Los Angeles Times [on-line]. latimes.com, 10 sierpnia 1989. [dostęp 2022-07-12]. (ang.).
  21. Ellis 1969 ↓, s. 260.
  22. a b Welch 1982 ↓, s. 754.
  23. Conner 2014 ↓, s. 126.
  24. Welch 1982 ↓, s. 752.
  25. An Unknowing Historymaker: Margaret Abbott was the First American Female to be an Olympic Champion. [w:] United States Olympic & Paralympic Museum [on-line]. usopm.org, 7 marca 2020. [dostęp 2022-07-12]. (ang.).
  26. Margaret Abbott, the Olympic Golf Champion Who Died Without Knowing It. [w:] International Olympic Committee [on-line]. olympics.com, 5 października 2021. [dostęp 2022-07-12]. (ang.).

Bibliografia edytuj