Maria Adelajda Sabaudzka

Maria Adelajda Sabaudzka
	; Herb Marii Adelajdy jako delfiny
	księżna Burgundii
Okres	od 7 grudnia 1697; do 12 lutego 1712
Jako żona	Ludwika Burbona
	delfina Francji
Okres	od 14 kwietnia 1711; do 12 lutego 1712
Jako żona	Ludwika Burbona
	Dane biograficzne
Data i miejsce urodzenia	6 grudnia 1685 ; Turyn
Data i miejsce śmierci	12 lutego 1712 ; Wersal
Ojciec	Wiktor Amadeusz II
Matka	Maria Anna Orleańska
Mąż	Ludwik de France (książę Burgundii)
Dzieci	Ludwik (ur. 1704),; Ludwik, książę Bretanii (ur. 1707),; Ludwik XV (ur. 1710)
	Multimedia w Wikimedia Commons

Maria Adelajda Sabaudzka, Adelajda sabaudzka^[1], także Maria Adelajda^[1] fr. Marie-Adélaïde de Savoie (ur. 6 grudnia 1685 w Turynie, zm. 12 lutego 1712 w Wersalu) – księżniczka Sardynii, księżna Burgundii i delfina Francji.

Urodziła się jako najstarsza córka króla Sardynii – Wiktora Amadeusza II i jego pierwszej żony – Anny Marii Orleańskiej (córki księcia Orleanu – Filipa I Burbona-Orleańskiego i Henrietty Anny Stuart).

7 grudnia 1697, Maria Adelajda poślubiła Ludwika Burbona, księcia Burgundii. Ludwik był najstarszym synem Ludwika, Wielkiego Delfina i Marii Anny Bawarskiej. Ludwik Burgundzki był więc drugi w kolejce do objęcia tronu Francji w razie śmierci swojego dziada – Ludwik XIV Burbona, Króla-Słońce. Ludwik XIV bardzo lubił Marię Adelajdę, ale jego druga żona – Françoise d’Aubigné, markiza Maintenon, narzekała na jej złe zachowanie się na dworze. Maria Adelajda była bardzo wesoła, zabawna, swobodna i lekkomyślna.

Król przyczynił się do jej poronienia w 1703 roku, nalegając na jej uczestniczenie w wyjeździe dworu do Marly.

14 kwietnia 1711, teść Marii Adelajdy zmarł – jej mąż został kolejnym delfinem – następcą tronu, a ona została delfiną. Oboje małżonkowie zachorowali jednak na szkarlatynę na początku 1712 i zaraz zmarli (jedno w sześć dni po drugim). W tym samym roku zmarł drugi syn Marii Adelajdy i Ludwika.