Maria Marcinkowa (ur. 20 października 1880 w Chorzowie, obecnie Chorzów Stary, dzielnica Chorzowa, zm. 5 lipca 1953 w Chorzowie) – kupiec, pierwsza kobieta – radna w Królewskiej Hucie (obecnie Chorzów)[1].

Maria Marcinkowa
Data i miejsce urodzenia

20 październik 1880
Chorzów, obecnie Chorzów Stary, dzielnica Chorzowa

Data i miejsce śmierci

5 lipiec 1953
Chorzów

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości

Życiorys edytuj

Urodziła się w rodzinie górnika, weterana wojny prusko-francuskiej. Niewiele wiadomo o latach jej młodości.

Działaczka Towarzystwa Polek, Kółka Towarzyskiego, Towarzystwa Śpiewu „Lutnia”. współzałożycielka Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”, brała m.in. udział w zawodach gimnastycznych na Zadolu.

Wyszła za mąż za górnika Zygfryda Marcinka, który po wypadku w kopalni przekwalifikował się na mistrza szewskiego oraz uruchomił warsztat rzemieślniczy. Mieli ośmioro dzieci - 5 synów i 3 córki.

Po wybuchu I wojny św. prowadziła we własnym domu coniedzielne spotkania Polaków, użyczyła też pomieszczenia dla dużego zbioru polskich książek. Jej najstarszy syn wraz z kolegami zawiązał grupę „Śląscy Filareci”.

We wrześniu 1919, w wyborach komunalnych w Królewskiej Hucie (obecnie Chorzów), zdobyła mandat pierwszej kobiety - radnej, startując z listy Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”.

Podczas III Powstania Śląskiego zaangażowała się w działalność lokalnego koła PCK. Po przyznaniu Królewskiej Huty (obecnie Chorzów) Polsce, w czerwcu 1922 wkraczające do Chorzowa Wojsko Polskie witały m.in. Petronela Golasiowa oraz 13 letnia córka, Pelagia Marcinkowa.

Po przyłączeniu Chorzowa do Polski angażowała się nadal w działalność Towarzystwa Polek, Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”, oraz Związku Obrony Kresów Zachodnich.

W listopadzie 1926 ponownie wybrana radną, z listy Polskiego Stowarzyszenia Stronnictw Chrześcijańskich. Podjęła działalność charytatywną, w Towarzystwie Wincentego a Paulo, Komitecie Pomocy Bezrobotnym.

Podczas II wojny św. nękana przez gestapo.

Odznaczenia edytuj

Odznaczona Krzyżem Niepodległości.

Przypisy edytuj

  1. Barbara Gruszka, Chorzowski Słownik Biograficzny, Muzeum w Chorzowie, 2007, s. 251-253.