Wikipedia

Maria i Bogdan Kalinowscy

Maria Makowska-Kalinowska (ur. 1945[1], zm. 14 listopada 2020[2]) i Bogdan Kalinowski (ur. 1939[1], zm. 9 listopada 2017[3]) – poznańskie małżeństwo miłośników kina, które wspólnym oglądaniem filmów zajmowało się regularnie od 1973 roku. W samym 2010 roku obejrzeli 563 filmy, na przestrzeni lat 1973–2011 zobaczyli w sumie ponad 11 tys. produkcji[4][5], a do połowy 2015 roku blisko 14 000 filmów[6].

Maria i Bogdan Kalinowscy (czerwiec 2012)
W drodze do kina (listopad 2014)

Pasji Kalinowskich poświęcono filmy dokumentalne, m.in. Rekord absolutny (1998) i Jeden dzień bliżej kina (2002)[7][8]. W 2006 roku z okazji 110-lecia kina otrzymali od prezydenta Poznania Ryszarda Grobelnego list z gratulacjami i podziękowania[9]. W 2008 roku dostali nagrodę specjalną na festiwalu filmowym „Prowincjonalia”[10].

Od 2021 roku w Poznaniu odbywa się Festiwal Poznańskich Kinomanów, poświęcony pamięci Marii i Bogdana Kalinowskich[11].

Życiorys edytuj

Poznali się w 1973 na kursach bibliotecznych, ślub cywilny wzięli w 1986[8][10]. Pracowali w szkolnych bibliotekach[8]. Mieszkali w Poznaniu, do 2007 w dwóch lokalach: w domu rodzinnym Marii przy ul. Konopnickiej oraz w niewielkim wynajmowanym mieszkaniu przy ul. Polnej. Z obu musieli się wyprowadzić[9]. Od władz miasta otrzymali niewielkie mieszkanie w oficynie kamienicy, położone nad kinem studyjnym Muza; do mieszkania tego wprowadzili się w lipcu 2010[12][13]. Koszty kapitalnego remontu tego lokalu opłacono z publicznej zbiórki pieniędzy, zgromadzonych m.in. podczas charytatywnego seansu w kinie Muza[14].

Pierwszym wspólnie obejrzanym filmem był Król, dama, walet Jerzego Skolimowskiego w kwietniu 1973 w kinie Wilda[8]. Był to już 1798. film Marii – pierwszym filmem, który zapisała, była radziecka komedia pt. Dziewczyna z gitarą, obejrzana w 1959[8][10]. Bogdan zaczął wówczas prowadzić dokładną, złożoną ewidencję obejrzanych filmów; przy ich katalogowaniu korzystał z systemu bibliotecznego przeznaczonego dla szkolnej biblioteki (każdy film zapisywany był na osobnej karteczce w określony sposób). Do momentu poznania Bogdana Maria obejrzane filmy spisywała kolejno w zeszycie[8]. W 2008 obejrzeli film o numerze 10 tys. (była to brytyjska komedia pt. Happy-Go-Lucky, czyli co nas uszczęśliwia), po seansie pracownicy kina wręczyli Kalinowskim kwiaty i tort[15]. W 2010 obejrzeli 563 filmy, a na przestrzeni lat 1973–2011 zobaczyli w sumie ponad 11 tys. produkcji[4][5]. Oglądali wszystkie filmy, bez względu na gatunek, co do zasady tylko raz i tylko w kinie[10].

W 2006 otrzymali od prezydenta Poznania Ryszarda Grobelnego list z gratulacjami i podziękowaniami z okazji 110-lecia kina[9]. W 1998 Sebastian Butny i Radosław Ładczuk nakręcili film dokumentalny poświęcony Kalinowskim pt. Rekord absolutny, za który otrzymali nagrodę Złoty Zamek na festiwalu filmowym Off Cinema[8][16]. W 2002 Joanna Sokołowska wyreżyserowała poświęcony im film pt. Jeden dzień bliżej kina[7], który rok później otwierał Festiwal Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni[1]. W 2008 dostali nagrodę specjalną Jańcia Wodnika na Ogólnopolskim Festiwalu Sztuki Filmowej „Prowincjonalia”[10]. Byli honorowymi gośćmi większości polskich festiwali filmowych[15], np. festiwalu Nowe Horyzonty we Wrocławiu[5].

Bogdan Kalinowski był synem Zofii Męczyńskiej oraz malarza Tadeusza Kalinowskiego[17].

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b c Henryk Tronowicz: Raport o kinomanach: To się nazywa prawdziwa miłość. Dziennik Bałtycki, 12 czerwca 2011. [dostęp 2012-06-07].
  2. ↑ Wyborcza.pl [online], poznan.wyborcza.pl [dostęp 2020-11-14].
  3. ↑ Zenon Kubiak, Nie żyje Bogdan Kalinowski, kinoman z Poznania znany w całej Polsce [online], poznan.naszemiasto.pl, 12 listopada 2017 [dostęp 2020-11-14].
  4. ↑ a b Filip Springer: Ostatni seans w kinie Kosmos. Polityka, 19 maja 2011. [dostęp 2012-06-07].
  5. ↑ a b c Agata Saraczyńska: Filmy nie są do czytania, tylko do oglądania. Gazeta.pl Wrocław, 27 lipca 2010. [dostęp 2012-06-07].
  6. ↑ Sławni kinomaniacy na Nowych Horyzontach: Film trzeba obejrzeć do końca. 01.08.2015, wroclaw.gazeta.pl. [dostęp 2015-08-01].
  7. ↑ a b Jeden dzień bliżej kina w bazie filmpolski.pl
  8. ↑ a b c d e f g Anna Grzelczak. Rekord absolutny. „Gazeta Wyborcza Poznań”. 84, s. 8, 10 kwietnia 1999. 
  9. ↑ a b c Marta Tylenda. Kinomani muszą się wyprowadzić. „Gazeta Wyborcza Poznań”. 117, s. 8, 21 maja 2007. 
  10. ↑ a b c d e Violetta Szostak, Michalina Dolińska. Kinomaniacy. „Wysokie Obcasy”, 27 grudnia 2006. 
  11. ↑ Do kina chodzili na wszystko, a każdy seans zapisywali w zeszycie. Znamy program Dni Poznańskich Kinomanów [online], poznan.wyborcza.pl [dostęp 2022-11-05].
  12. ↑ Kinomani w nowym lokum. Radio Merkury, 8 lipca 2010. [dostęp 2012-06-07].
  13. ↑ Sąsiedzi. Kino Muza. [dostęp 2012-06-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].
  14. ↑ Obdarowani kinomani: 10 tys. zł dla Kalinowskich. Gazeta.pl Poznań. [dostęp 2012-06-07].
  15. ↑ a b Kinomaniacy obejrzeli dziesięciotysięczny film. epoznan.pl, 29 listopada 2008. [dostęp 2012-06-07].
  16. ↑ Laureaci festiwali OFF CINEMA. Centrum Kultury Zamek. [dostęp 2012-06-07].
  17. ↑ Tadeusz Kalinowski – o autorze. Fundacja Artystyczna im. Tadeusza Kalinowskiego. [dostęp 2012-06-12].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Maria_i_Bogdan_Kalinowscy&oldid=70186017”