Marian Czajkowski

Major Wojska Polskiego

Marian Cyprian Czajkowski (ur. 24 września 1893 w majątku rodzinnym Piadyki, powiat Kołomyja zm. 12 grudnia 1983) – major piechoty Wojska Polskiego.

Marian Cyprian Czajkowski
Ilustracja
major major
Data i miejsce urodzenia

24 września 1893
Piadyki

Data śmierci

12 grudnia 1983

Przebieg służby
Lata służby

1914 - 1934

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Formacja

Legiony Polskie

Jednostki

3 pułk piechoty
4 pułk piechoty
36 pułk piechoty
59 pułk piechoty
25 batalion odwodowy
Centrum Wyszkolenia Piechoty

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941, czterokrotnie) Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości Medal Zwycięstwa (międzyaliancki)

Życiorys edytuj

Marian Cyprian Czajkowski urodził się 29 września 1893 roku we Lwowie, w rodzinie Mariana i Wandy. Od 1914 roku pełnił służbę w 3 pułku piechoty. 12 kwietnia 1915 roku został ranny. Leczył się w Szpitalu Rezerwowym nr 1 w Wiedniu. Po wyleczeniu z ran został przydzielony do 8. kompanii 4 pułku piechoty. W Legionach Polskich awansował kolejno na chorążego (11 listopada 1915) i podporucznika (1 listopada 1916)[1].

19 sierpnia 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu kapitana, w piechocie, w grupie oficerów byłych Legionów Polskich. Pełnił wówczas służbę w batalionie zapasowym 36 pułku piechoty Legii Akademickiej[2]. 1 czerwca 1921 roku pełnił służbę w Wielkopolskiej Szkole Podoficerów Piechoty Nr 2 w Grudziądzu, a jego oddziałem macierzystym był wówczas 59 pułk piechoty wielkopolskiej[3]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 266. lokatą w korpusie oficerów piechoty[4]. 3 października 1923 roku został przeniesiony ze zlikwidowanej Centralnej Szkoły Podoficerów Zawodowych Piechoty Nr 2 w Grudziądzu do batalionu szkolnego piechoty Nr 3 w Lidzie na stanowisko dowódcy kompanii szkolnej podoficerów zawodowych, pozostając oficerem nadetatowym 59 pułku piechoty wielkopolskiej w Inowrocławiu[5][6]. 31 marca 1924 roku został awansowany na majora ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1923 roku i 85. lokatą w korpusie oficerów piechoty[7]. W latach 1924–1925 dowodził batalionem szkolnym piechoty Nr 3 w Lidzie[8].

26 września 1927 roku został przeniesiony z 18 pułku piechoty w Skierniewicach do Korpusu Ochrony Pogranicza z równoczesnym przeniesieniem do kadry oficerów piechoty[9]. Został dowódcą 25 batalionu odwodowego[10]. 31 marca 1930 roku został przeniesiony do Doświadczalnego Centrum Wyszkolenia w Rembertowie na stanowisko asystenta[11]. 28 stycznia 1931 roku został przeniesiony na stanowisko oficera placu w Katowicach[12]. W 1932 roku był komendantem Placu Katowice[13]. Do 30 marca 1934 roku pełnił służbę w Komendzie Miasta Warszawa[14]. 30 marca 1934 roku został zwolniony z zajmowanego stanowiska z pozostawieniem bez przynależności służbowej z równoczesnym oddaniem do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr I[15]. Z dniem 30 czerwca 1934 roku został przeniesiony w stan spoczynku[16].

Ordery i odznaczenia edytuj

Galeria edytuj

Przypisy edytuj

  1. Lista starszeństwa oficerów Legionów Polskich w dniu oddania Legionów Polskich Wojsku Polskiemu (12 kwietnia 1917), Warszawa 1917, s. 21.
  2. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 32 z 25 sierpnia 1920 roku, poz. 789.
  3. Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Dodatek do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 37 z 24 września 1921 roku, s. 180, 587.
  4. Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Załącznik do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 8 czerwca 1922 roku, Zakłady Graficzne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1922, s. 41, tu podano, że urodził się 27 września 1893 roku.
  5. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 293, 406, 1517.
  6. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 64 z 3 października 1923 roku, s. 693.
  7. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 32 z 2 kwietnia 1924 roku, s. 169.
  8. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 266, 349, 1377.
  9. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 24 z 26 września 1927 roku, s. 288.
  10. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 121, 172.
  11. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 124.
  12. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 10.
  13. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 26, 508.
  14. Lista starszeństwa 1933 ↓, s. 16.
  15. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 30 marca 1934 roku, s. 133.
  16. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 22 grudnia 1934 roku, s. 280.

Bibliografia edytuj