Marian Hanusiewicz
Marian Aleksander Hanusiewicz (ur. 16 lipca 1910 w Lesku, zm. wiosna 1940 w Katyniu) – lekarz weterynarii, podporucznik rezerwy łączności Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.
| |
 podporucznik rezerwy łączności
| |
| Data i miejsce urodzenia |
16 lipca 1910 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1929–1940 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy |
II wojna światowa |
| Późniejsza praca |
lekarz weterynarii |
| Odznaczenia | |
 
| |
Życiorys edytuj
Urodził się w jako syn Edwarda i Aleksandry, z domu Zakrzewskiej[1].
Otrzymał przeszkolenie w Szkole Podchorążych Rezerwy Łączności w Zegrzu w 1929. W 1933 został przydzielony do 6 batalionu telegraficznego stacjonującego w Jarosławiu. Został awansowany do stopnia podporucznika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1933. W 1934 był zweryfikowany z lokatą 59.
Ukończył weterynarię na Akademii Medycyny Weterynaryjnej we Lwowie z 1935. Zawodowo pracował jako samorządowy lekarz weterynarii w lecznicy dla zwierząt w Szczuczynie.
Wobec zagrożenia konfliktem w 1939 został przydzielony do Rejonowej Komendy Uzupełnień w Równem podlegającej Dowództwu Okręgu Korpusu nr II w Lublinie[2]. Po wybuchu II wojny światowej, kampanii wrześniowej i agresji ZSRR na Polskę z 17 września 1939 został aresztowany przez Sowietów. Następnie był przetrzymywany w obozie w Kozielsku, skąd nadesłał do rodziny dwie kartki pocztowe. Na wiosnę 1940 został zabrany do Katynia i rozstrzelany przez funkcjonariuszy Obwodowego Zarządu NKWD w Smoleńsku oraz pracowników NKWD przybyłych z Moskwy na mocy decyzji Biura Politycznego KC WKP(b) z 5 marca 1940. Jest pochowany na terenie obecnego Polskiego Cmentarza Wojennego w Katyniu, gdzie w 1943 jego ciało zostało zidentyfikowane w toku ekshumacji prowadzonych przez Niemców pod numerem 2251 (dosł. określony jako Ganusiewicz Marian; przy zwłokach znaleziono m.in. list od żony)[3][a].
Jego żoną była Izabela, z którą miał córkę Annę i syna Andrzeja. W czasie prawdopodobnego zamordowania Mariana Hanusiewicza, jego żona i dzieci w połowie kwietnia 1940 zostali deportowani na teren obecnego Kazachstanu, skąd powrócili do Polski w 1946.
Jego żona zmarła w 2014. Anna miała dwoje dzieci, Marcina i Agnieszkę, którzy również mieli własne dzieci; Stanisława, Natalkę i Julię.[potrzebny przypis]
Odznaczenia edytuj
- Krzyż Kampanii Wrześniowej (pośmiertnie, Londyn 15 sierpnia 1985, nr leg. 10987)
- Medal „Za udział w wojnie obronnej 1939” (pośmiertnie, nr nr 2-96-267)
Upamiętnienie edytuj
W 2007 pośmiertnie został awansowany do stopnia porucznika[4].
30 maja 2010, ramach akcji „Katyń... pamiętamy” / „Katyń... Ocalić od zapomnienia”, Marian Hanusiewicz został uhonorowany poprzez zasadzenie Dębu Pamięci w Kwaterze Katyńskiej Parku Kwitnąca Akacja w Trepczy[5][6] (Mariana Hanusiewicza uczciło miejscowe Koło Gospodyń Wiejskich)[7].
Zobacz też edytuj
Uwagi edytuj
- ↑ W dokumentach niemieckich nazwisko Mariana Hanusiewicza zostało błędnie określone jako „Ganusiewicz”.
Przypisy edytuj
- ↑ Włodzimierz A. Gibasiewicz: Lekarze weterynarii ofiary II wojny światowej. Wyd. Bellona Warszawa 2011, s. 146-147. ISBN 978-83-11121-64-5
- ↑ Rejonowe Komendy Uzupełnień na Wołyniu – straty katyńskie. zecernia.com, 23 kwietnia 2010. [dostęp 2014-04-09].
- ↑ Katyń według źródeł niemieckich - 1943 r.. stankiewicze.com. [dostęp 2014-04-09].
- ↑ Lista osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie. policja.pl. [dostęp 2014-04-09].
- ↑ ROK SZKOLNY 2009/2010. Uroczystość sadzenia „Dębów Pamięci” w ramach ogólnopolskiego programu „Katyń — ocalić od zapomnienia”. szkola.trepcza.pl. [dostęp 2014-03-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (9 marca 2014)].
- ↑ Obchody Rocznicy Zbrodni Katyńskiej i Katastrofy Lotniczej pod Smoleńskiem w Trepczy (ZDJĘCIA). esanok.pl. [dostęp 2014-03-09].
- ↑ Jolanta Ziobro. Ktokolwiek widział, ktokolwiek wie.... „Tygodnik Sanocki”, s. 4, Nr 14 (960) z 9 kwietnia 2010.
Bibliografia edytuj
- Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego: Katyń. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 2000. s. 197. [dostęp 2014-04-09].
- Włodzimierz Gibasiewicz. Niepowtarzalni (Zbrodnia katyńska). „Biuletyn Informacyjny”, s. 91-92, Nr 4 (70) – marzec 2010. Wielkopolska Izba Lekarsko-Weterynaryjna.
- Lista oficerów Wojska Polskiego z lat 1914-1939. Marian Hanusiewicz. officersdatabase.appspot.com. [dostęp 2014-08-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-08)].
- Marian Hanusiewicz. katyn-pamietam.pl. [dostęp 2014-08-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].