Marian Przykucki
Marian Przykucki (ur. 27 stycznia 1924 w Skokach, zm. 16 października 2009 w Szczecinie) – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy poznański w latach 1974–1981, biskup diecezjalny chełmiński w latach 1981–1992, arcybiskup metropolita szczecińsko-kamieński w latach 1992–1999, od 1999 arcybiskup senior archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej.
| |||
| |||
| Kraj działania | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |||
| Data i miejsce śmierci | |||
| Miejsce pochówku | |||
| Arcybiskup metropolita szczecińsko-kamieński | |||
| Okres sprawowania |
1992–1999 | ||
| Biskup diecezjalny chełmiński | |||
| Okres sprawowania |
1981–1992 | ||
| Wyznanie | |||
| Kościół | |||
| Prezbiterat |
19 lutego 1950 | ||
| Nominacja biskupia |
27 listopada 1973 | ||
| Sakra biskupia |
3 lutego 1974 | ||
| Data konsekracji |
3 lutego 1974 | ||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość |
Poznań | ||||||||||||||||||
| Miejsce | |||||||||||||||||||
| Konsekrator | |||||||||||||||||||
| Współkonsekratorzy | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Życiorys edytuj
Po zakończeniu wojny zgłosił się do Arcybiskupiego Seminarium Duchownego w Poznaniu. 19 lutego 1950 w poznańskiej farze przyjął święcenia kapłańskie z rąk arcybiskupa Walentego Dymka, który 1 kwietnia 1954 powołał go na stanowisko swego sekretarza i kapelana. Od 1957 tę samą posługę pełnił u boku arcybiskupa Antoniego Baraniaka.
27 listopada 1973 został mianowany przez papieża Pawła VI biskupem pomocniczym archidiecezji poznańskiej i biskupem tytularnym Glenndalochy. Konsekrowany został 3 lutego 1974 w poznańskiej bazylice archikatedralnej. Od 15 sierpnia 1977 do 7 października 1978 był wikariuszem kapitulnym archidiecezji poznańskiej.
29 maja 1981 mianowany został biskupem diecezjalnym diecezji chełmińskiej. 20 października 1984, gdy był biskupem chełmińskim, ks. Franciszek Grucza odprawił pierwszą mszę świętą w języku kaszubskim.
Decyzją Jana Pawła II z 25 marca 1992 przeniesiony z diecezji chełmińskiej na stolicę nowo utworzonej archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej i mianowany jej pierwszym arcybiskupem metropolitą. Uroczysty ingres do katedry szczecińskiej odbył 12 kwietnia 1992. W 1999, po ukończeniu 75 lat życia, został zwolniony z obowiązków.
1 lipca 2000 udzielił w seminarium kapłańskiego bractwa św. Piotra w Wigratzbad w Niemczech święceń kapłańskich według przedsoborowych obrzędów oraz jako pierwszy polski biskup odprawił pontyfikalną mszę świętą w klasycznym rycie rzymskim według mszału Jana XXIII po reformie liturgicznej soboru watykańskiego II.
Zmarł 16 października 2009 w Szczecinie. Uroczystości pogrzebowe odbyły się 22–23 października 2009 w bazylice szczecińskiej[1]. Pochowany został w krypcie arcybiskupów szczecińsko-kamieńskich w szczecińskiej archikatedrze.
W czasie gdy był biskupem chełmińskim, powiadomiony o aktach molestowania nieletniego przez podwładnego mu księdza Andrzeja Srebrzyńskiego przeniósł go na inną placówkę, zagrażając, że w przypadku powtarzania procederu zostanie on pozbawiony możliwości wykonywania obowiązków kapłańskich. Ksiądz miał nadal kontakt z nieletnimi, dopuszczając się aktów molestowania. W 2016 został wydalony ze stanu kapłańskiego[2].
Przypisy edytuj
- ↑ Uroczystości pogrzebowe śp. Arcybiskupa Mariana Przykuckiego. kuria.pl, 2009-10-23. [dostęp 2018-11-18].
- ↑ P. Szyliński: „Tylko nie mów nikomu”. Wątek biskupa Mariana Przykuckiego w filmie Tomasza Sekielskiego o pedofilii w Kościele. szczecin.wyborcza.pl, 2019-05-13. [dostęp 2019-07-13].
Linki zewnętrzne edytuj
- Nota biograficzna Mariana Przykuckiego na stronie archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej [dostęp 2018-11-18]
- Marian Przykucki [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2010-11-26] (ang.).