Marian Tomzik (ur. 1906, zm. 7 listopada 1991) – polski działacz komunistyczny, w okresie PRL sędzia Sądu Najwyższego.

Marian Tomzik
Data urodzenia

1906

Data śmierci

7 listopada 1991

Miejsce spoczynku

Cmentarz Wojskowy na Powązkach

Zawód, zajęcie

mechanik samochodowy

Narodowość

polska

Edukacja

wykształcenie podstawowe

Stanowisko

sędzia Sądu Najwyższego

Partia

Komunistyczna Partia Polski
Polska Partia Robotnicza
Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Odznaczenia
Order Sztandaru Pracy II klasy Złoty Krzyż Zasługi

Życiorys edytuj

Urodził się w 1906[1]. Uzyskał wykształcenie podstawowe, pracował jako mechanik samochodowy[2]. W latach 1926–1938 był zaangażowany w działalność komunistyczną w strukturach KPP i KZMP[1][2]. Od 1939 przebywał w ZSRR[1]. Po II wojnie światowej od maja 1946 był działaczem PPR, działając w powiecie częstochowskim, był delegatem na zjazd zjednoczeniowy, po czym w grudniu 1948 został działaczem PZPR[3][2][1]. Następnie działał w Komitecie Wojewódzkim PZPR w Kielcach, potem w Komitecie Łódzkim PZPR[1].

Podjął działalność w Komisji Specjalnej do Walki z Nadużyciami i Szkodnictwem Gospodarczym, gdzie był przewodniczącym wojewódzkiej delegatury w Łodzi od lipca 1949, po czym członkiem i zastępcą przewodniczącego Komisji od września 1950, od tego roku pracował w Biurze Wykonawczym Komisji[1][4][2][5]. Z rekomendacji Wydziału Administracyjnego KC PZPR od 1 lutego 1953 pełnił stanowisko zastępcy Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego, pełniąc nadzór nad sekcją tajną SN[4][1]. Ze stanowiska w SN został odwołany wskutek dekretu Ministra Sprawiedliwości z 11 listopada 1956 od 31 marca 1957 w konsekwencji naruszenia praworządności w działalności SN[4].

Zmarł 7 listopada 1991[6][1]. Został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera D6-2-13)[6].

Odznaczenia i ordery edytuj

Przypisy edytuj