Marie Jaëll, z domu Trautmann (ur. 17 sierpnia 1846 w Steinseltz, zm. 4 lutego 1925 w Paryżu[1][2]) – francuska pianistka i pedagożka.

Marie Jaëll
Ilustracja
Imię i nazwisko

Marie Trautmann

Data i miejsce urodzenia

17 sierpnia 1846
Steinseltz

Pochodzenie

francuskie

Data i miejsce śmierci

4 lutego 1925
Paryż

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

pianistka, pedagożka

podpis

Życiorys edytuj

Gry na fortepianie uczyła się początkowo w Stuttgarcie, następnie była uczennicą Henri Herza w Konserwatorium Paryskim[1][2]. Studia ukończyła z pierwszą nagrodą[2]. Przyjaźniła się z Ferencem Lisztem, którego regularnie odwiedzała w Weimarze, a także z Césarem Franckiem i Camille’em Saint-Saënsem[1]. W 1866 roku poślubiła Alfreda Jaëlla[1][2]. Do jej uczniów należał Albert Schweitzer[1][2].

Należała do grona pierwszych teoretyków gry na fortepianie, którzy podjęli analizę fizjologiczną ruchu ręki[1]. Przyczyniła się do rozwoju nowoczesnej metodyki gry fortepianowej[1]. Opublikowała prace teoretyczne La musique et la psychophysiologie (1895), Le mécanisme du toucher (1896), Le toucher (1899), L’intelligence et le rythme dans les mouvements artistiques (1905), Le rythme du regard et la dissociation des doigts (1906), Le coloration des sensations tactiles (1910), La résonance du toucher et la topographie des pulpes (1912) i La main et la pensée musicale (1925)[2].

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f g Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 4. Część biograficzna hij. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1993, s. 399. ISBN 83-224-0453-0.
  2. a b c d e f Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1701. ISBN 978-0-02-865528-4.

Linki zewnętrzne edytuj