Mariusz Pilis
Mariusz Arkadiusz Pilis – polski reżyser, scenarzysta filmowy, dziennikarz i korespondent wojenny, autor filmów dokumentalnych[1]. Członek Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich.
| Zawód | |
|---|---|
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys edytuj
Urodził się w Zawierciu. W 1987 ukończył Technikum Hutnicze im. St. Staszica w Zawierciu. Studiował filologię polską na Uniwersytecie Jagiellońskim w latach 1987–1992. Czynnie zaangażowany w działalność opozycji antykomunistycznej. 1987/89 członek NZS i Komisji Uczelnianej NZS Uniwersytetu Jagiellońskiego[potrzebny przypis]. Autor filmów dokumentalnych o Kaukazie, Rosji, Azji Środkowej i Bliskim Wschodzie[1]. Współpracownik wielu telewizji, m.in. TVP, TVN, duńskiej TV2, holenderskiej VPRO oraz brytyjskich BBC i Channel 4[1]. Pracował jako korespondent TVP na Ukrainie[1]. Pomysłodawca i pierwszy dyrektor TVP Info[1]. Autor filmu dokumentalnego List z Polski ukazującego międzynarodowe tło katastrofy smoleńskiej. Był to pierwszy polski dokument o Katastrofie Smoleńskiej[potrzebny przypis]. List z Polski powstał na zamówienie holenderskiej telewizji publicznej VPRO, gdzie został wyemitowany w październiku 2010. Film nigdy nie miał premiery w Polsce. W internecie miał ponad 4 miliony odsłon.[potrzebny przypis]. Na podstawie wywiadów przeprowadzonych na potrzeby filmu powstała książka List z Polski[2]. W marcu 2013 powstał - Bunt Stadionów, który w internecie miał ponad 1,5 miliona odsłon. Nigdy nie doczekał się premiery telewizyjnej w Polsce. Poprzez obserwację środowisk kibiców piłkarskich w Polsce film opowiada o buncie młodego pokolenia i jego wpływie na sytuację polityczną i społeczną w kraju[potrzebny przypis]. W 2014 Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich nagrodziło film i reżysera Pierwszą Nagrodą im. St. Żeromskiego za najlepszy film dokumentalny o problematyce społecznej[3]. W 2018 jego dokument „Teraz i w godzinę śmierci” został nominowany w kategorii „najlepszy film”, do prestiżowej nagrody na Międzynarodowym Festiwalu Filmów Katolickich „Mirabile Dictu” – nazywanym katolickim Oscarem[4]
Od stycznia do września 2016 był dyrektorem Telewizyjnej Agencji Informacyjnej[5].
W 2017 tworzył w PAP jako Redaktor Naczelny, Redakcję Opinii i Komentarzy[6]. W tym samym roku został członkiem Zarządu Głównego Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich[7].
W 2018/2019 – współtwórca i lider projektu INFO WILNO – Polskiej Telewizji Lokalnej dla Polaków na Wileńszczyźnie, projektu rządu Rzeczypospolitej Polskiej który przyjął później nazwę TVP WILNO[8].
W 2020 odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi[9].
Filmografia edytuj
- Allah Akbar znaczy Bóg jest wielki (debiut reżyserski) (1995) (Czeczenia) – reżyseria i scenariusz
- ...albo śmierć (1996) (Czeczenia) – reżyseria i scenariusz
- Pocztówka z Samaszek (1996) (Czeczenia) – reżyseria
- Cena prawdy (2001) (Kaukaz, Czeczenia) – reżyseria i scenariusz, producent
- Wesele w kołchozie „Komunizm” (2002) (Tadżykistan) – reżyseria i scenariusz, producent
- Gruzja – zabić prezydenta (2002) (Gruzja) – reżyseria i scenariusz, producent
- Barbarzyńcy (2002) (Afganistan, Pakistan, Katar, Azerbejdżan, Gruzja)– reżyseria i scenariusz
- Gorbaczow w Szwajcarii (2002) (Kirgistan) – reżyseria i scenariusz
- Urodziny Prezydenta (2002) (Azerbejdżan) – reżyseria i scenariusz
- Gra w Irak cz.1 i cz.2 (2003) – reżyseria i scenariusz
- The Smell of Paradise (Zapach raju) (2004) – reżyseria i scenariusz, producent
- Sen (2004) (Czeczenia) – reżyseria i scenariusz
- Dzień zwycięstwa (2005) (Czeczenia) – reżyseria i scenariusz, producent
- Dżihad – cztery odcinki (2005) reżyseria i scenariusz, producent
- Chechnya – The Dirty War (Czeczenia – brudna wojna) (2005)[10] – reżyseria i scenariusz, producent
- Exit Afghanistan („Wyjść z Afganistanu”) (2010)[11] – reżyseria i scenariusz, producent
- Brief uit Polen (List z Polski) (2010) – reżyseria i scenariusz, producent
- Futbol i kraty (2012) – reżyseria i scenariusz, producent
- Bunt stadionów (2013) – reżyseria i scenariusz, producent
- Teraz i w godzinę śmierci – (2017)[12] – scenariusz i reżyseria, producent
- Sprawiedliwość (2020) – scenariusz, reżyseria, producent
- Skrzywdzeni. O Polakach i Żydach (2021) – reżyseria, scenariusz, producent
- Węgry. Ukryty Płomień (2021) – reżyseria, scenariusz, producent
- Litwa. W Cieniu Wieży – (2021) – scenariusz, producent
- Po Co Nam Ten Przekop (2021) – reżyseria, scenariusz, producent
- Ukraina. Rok Wojny (2022) – scenariusz, reżyseria, producenty
- Biełsat. Misja Wolność – (2023) – reżyseria, scenariusz, produkcja
- 2021-2023 – seria 36 filmów dokumentalnych „PEŁNY OBRAZ” (tematyka Current Affairs) – producent
- 2022/23 – Korona Gór Polski – seria telewizyjna
Publikacje edytuj
- List z Polski (współautor – Artur Dmochowski), Zysk i S-ka, Poznań 2011, ISBN 978-83-7506-811-5.
- Upadek Rzeczypospolitej (autor), http://sim.bossbyte.com/index.php/upadek-rzeczypospolitej.html
Nagrody edytuj
- Nagroda im. Janusza Krupskiego na XII Międzynarodowym Festiwalu Filmowym NNW za film „Sprawiedliwość”, 2020[13]
- Główna Nagroda Wolności Słowa przyznawana przez Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich, za film „Sprawiedliwość”, 2020[14]
- Wyróżnienie specjalne Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, XVI Ogólnopolski Niezależny Przegląd Form Dokumentalnych NURT, za film Exit Afghanistan, 2010[15]
- „Nagroda im. Kazimierza Dziewanowskiego” za rok 2002 przyznana przez Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich za film Cena prawdy (wraz z nim współautor Marcin Mamoń)[16]
- Główna nagroda „Korzenie”, V Międzynarodowy Festiwal Telewizyjnych Filmów i Programów Etnicznych „U siebie – At Home”, za film Cena prawdy, 2001[17]
- „Nagroda im. Stefana Żeromskiego” za rok 2013 przyznana przez Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich za film Bunt stadionów[3]
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e Mariusz Pilis. literatura.gildia.pl. [dostęp 2011-05-08]. (pol.).
- ↑ List z Polski, Mariusz Pilis, Artur Dmochowski. zysk.com.pl. [dostęp 2011-05-08]. (pol.).
- ↑ a b Nagrody SDP 2013. sdp.pl, 30 stycznia 2014. [dostęp 2014-01-30].
- ↑ Katolicka Agencja Informacyjna KAI, Polski film powalczy o „katolickiego Oscara” [online] [dostęp 2019-04-16].
- ↑ Były szef TAI Mariusz Pilis żegna się z Telewizją Polską. wirtualnemedia.pl, 2016-08-24. [dostęp 2016-08-24].
- ↑ Mariusz Pilis redaktorem naczelnym redakcji opinii i komentarzy PAP [online], www.wirtualnemedia.pl [dostęp 2019-04-16] (pol.).
- ↑ t, Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich [online], sdp.pl [dostęp 2019-04-16] [zarchiwizowane z adresu 2018-04-17] (ang.).
- ↑ Ilona Lewandowska, Mariusz Pilis: chciałbym, żeby język polski na Litwie zajął... [online], Kurier Wileński, 31 grudnia 2018 [dostęp 2019-04-16] (ang.).
- ↑ M.P. z 2020 r. poz. 821.
- ↑ Dispatches: Chechnya – The Dirty War. documentaryheaven.com. [dostęp 2011-05-08]. (ang.).
- ↑ Exit Afghanistan. documentaryheaven.com. [dostęp 2011-05-08]. (ang.).
- ↑ „Teraz i w godzinę śmierci”: Zwiastun filmu o różańcu [online], Stowarzyszenie Filmowców Polskich, 20 kwietnia 2017 [dostęp 2017-06-08].
- ↑ Magdalena B. Król, Finansowanie festiwali muzyki poważnej na przykładzie Międzynarodowego Festiwalu „Muzyka w Starym Krakowie” w latach 2011–2020, „Zarządzanie w Kulturze”, 21 (1), 2020, s. 19–37, DOI: 10.4467/20843976zk.20.003.12037, ISSN 1896-8201 [dostęp 2021-01-04].
- ↑ Redakcja, Mariusz Pilis otrzymuje Główną Nagrodę Wolności Słowa [online], SDP, 25 czerwca 2020 [dostęp 2021-01-04] (pol.).
- ↑ Informacja o przyznanych nagrodach na XVI Ogólnopolskim Niezależnym Przeglądzie Form Dokumentalnych – NURT 2010 w Kielcach. nurt.kck.com.pl. [dostęp 2011-05-08]. (pol.).
- ↑ Nagrody SDP 2002. sdp.pl. [dostęp 2011-05-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-10)]. (pol.).
- ↑ „Cena prawdy” zwycięzcą festiwalu „U siebie”. stopklatka.pl. [dostęp 2011-05-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-24)]. (pol.).
Linki zewnętrzne edytuj
- Mariusz Pilis w bazie IMDb (ang.)
- Mariusz Pilis w bazie Filmweb
- Mariusz Pilis w bazie filmpolski.pl