Marjorie Perloff

amerykańska poetka, krytyczka i literaturoznawczyni

Marjorie Perloff (ur. 28 września 1931 w Wiedniu, zm. 24 marca 2024 w Los Angeles) – amerykańska poetka, krytyczka i literaturoznawczyni.

Marjorie Perloff
Ilustracja
Marjorie Perloff
Data i miejsce urodzenia

28 września 1931
Wiedeń

Data i miejsce śmierci

24 marca 2024
Los Angeles

Język

angielski

Alma Mater

Katolicki Uniwersytet Ameryki

Dziedzina sztuki

literatura

Epoka

XX, XXI w.

Strona internetowa

Życiorys edytuj

Marjorie Perloff urodziła się jako Gabriele Mintz w inteligenckiej rodzinie żydowskiej. 15 marca 1938 po Anschlussie Austrii wraz z rodzicami uciekła do USA. Mając dwadzieścia jeden lat wyszła za mąż za kardiologa Josepha Perloffa (1924–2014)[1]. Kształciła się w Oberlin College(inne języki), Barnard College. Na Katolickim Uniwersytecie Ameryki w Waszyngtonie uzyskała tytuł magistra literatury angielskiej[1].

W latach 1966–1971 uczyła na Uniwersytecie Kalifornijskim; w latach 1971–1976 wykładała na Uniwersytecie Maryland, a w latach 1979–1986 na Uniwersytecie Południowej Kalifornii. W 1990 została profesorem nauk humanistycznych na Uniwersytecie Stanforda[1] a 2009 profesorem literatury europejskiej na Uniwersytecie Oksfordzkim; otrzymała tytuł honorowego profesora na Pekińskim Uniwersytecie Języków Obcych. Prowadziła kursy i pisała o poezji i poetyce XX i XXI w., zarówno anglo-amerykańskiej, jak również z perspektywy komparatystycznej, a także o intermediach i sztukach wizualnych.

Perloff była jedną z czołowych krytyczek współczesnej, awangardowej poezji piszącą w języku angielskim. Opublikowała wiele książek, artykułów i esejów pomiędzy poetyką a filozofią, a jej prace zostały przetłumaczone na wiele języków, w tym portugalski, hiszpański, słoweński, niemiecki i francuski. Jej pierwsze trzy książki dotyczyły poetów: W.B. Yeatsa: Rhyme and Meaning in the Poetry of Yeats (1970), Roberta Lowella: The Poetic Art of Robert Lowell (1973) i Franka O’Hary: Poet Among Painters (1977, 1997)[2]. Wraz z publikacją książki The Poetics of Indeterminacy: Rimbaud to Cage (1981), która przewartościowała powojenną poezję europejską i amerykańską[1] i doczekała się wielu wydań, rozpoczęła szeroko zakrojone badania awangardowych ruchów artystycznych i ich naśladowców. Zbiory takie jak The Futurist Moment: Avant-Garde, Avant-Guerre, and the Language of Rupture (1986; 1994) oraz kilkanaście późniejszych książek, w tym Unoriginal Genius: Poetry by Other Means in the New Century (2011), przedstawiają wnikliwe opisy estetyki awangardy, która przechodziła przez modernistyczne i postmodernistyczne iteracje. Książka Radical Artifice: Writing Poetry in the Age of Media (1992) została wykorzystana w klasach studiujących poetykę cyfrową, a 21st Century Modernism (2002) jest manifestem modernistycznego przetrwania. Pisarka była częstym recenzentem czasopism od Times Literary Supplement i The Washington Post po wszystkie najważniejsze czasopisma naukowe. Wykładała także w większości głównych uniwersytetów na terenie USA, Europy, Azji i Ameryki Południowej.

Perloff otrzymała wiele wyróżnień i nagród, w tym stypendia Fundacji Guggenheima, National Endowment for the Humanities i Fundacji Huntingtona. Zasiadała w radzie doradczej Stanford Humanities Center, a w 2006 była prezesem Modern Language Association; członkiem Amerykańskiej Akademii Sztuki i Nauki oraz Amerykańskiego Towarzystwa Filozoficznego. W 2008 otrzymała tytuł doktora honoris causa Bard College(inne języki)[3]. Miała dwoje dzieci, Nancy i Carey[1].

Przypisy edytuj

  1. a b c d e In Memoriam: Marjorie Perloff (1931–2024). [dostęp 2024-03-26].
  2. Książka zapewniła Perloff status ważnego głosu na współczesnej scenie poetyckiej i przedstawiła ją jako wpływowego krytyka sztuk wizualnych, poezji konkretnej, sztuki książki, sztuki konceptualnej oraz skrzyżowania języka i kultury wizualnej.
  3. Marjorie Perloff. [dostęp 2024-03-26].