Wikipedia

Mark Cavendish

kolarz brytyjski

Mark Simon Cavendish MBE (ur. 21 maja 1985 w Laxey na Wyspie Man) – brytyjski kolarz szosowy i torowy, zawodnik profesjonalnej grupy Astana Qazaqstan Team.

Mark Cavendish
Ilustracja
Mark Cavendish podczas Tour of Britain 2016
Data i miejsce urodzenia

21 maja 1985
Laxey

Obywatelstwo

Wielka Brytania

Wzrost

175 cm

Informacje klubowe
Klub

Astana Qazaqstan Team

Kariera seniorska
Lata Drużyna
2006 Team Sparkasse
2007 T-Mobile Team
2008–2011 HTC-Highroad
2012 Sky Procycling
2013–2015 Omega Pharma-Quick Step
2016–2019 Dimension Data
2020–2021 Bahrain McLaren
2021–2022 Deceuninck-Quick Step
2023– Astana Qazaqstan Team
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Wielka Brytania
Igrzyska olimpijskie
srebro Rio de Janeiro 2016 omnium
Mistrzostwa świata w kolarstwie torowym
złoto Los Angeles 2005 madison
złoto Manchester 2008 madison
złoto Londyn 2016 madison
Mistrzostwa świata w kolarstwie szosowym
złoto Kopenhaga 2011 start wspólny
srebro Doha 2016 start wspólny
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Jest trzykrotnym mistrzem świata w madisonie (2005, 2008, 2016), mistrzem świata wyścigu elity ze startu wspólnego (2011; tytuł wywalczył 25 września 2011 na mistrzostwach świata w Kopenhadze) oraz srebrnym medalistą omnium na Igrzyskach Olimpijskich 2016 w Rio de Janeiro.

W swojej dotychczasowej profesjonalnej karierze zanotował już ponad 100 zwycięstw etapowych: to szczególne, jubileuszowe padło jego łupem na 12. etapie Giro d’Italia w 2013. W Wielkiej Pętli możemy go oglądać od 2007. Do tej pory w ośmiu występach w Tour de France wywalczył 34 zwycięstwa etapowe (2008 – cztery, 2009 – sześć, 2010 – pięć, 2011 – pięć, 2012 – trzy, 2013 – dwa, 2015 – jedno, 2016 – cztery, 2021 - cztery), w tym cztery razy z rzędu zwyciężył na mecie finałowego etapu na Polach Elizejskich (w latach 2009–2012).

11 czerwca 2011 został powołany na członka Orderu Imperium Brytyjskiego[1].

Wczesne lata edytuj

Cavendish urodził się w Douglas na Wyspie Man. Jest synem pochodzącego z Wyspy Man Davida Cavendisha i Adele z Yorkshire w Wielkiej Brytanii. Jak pisze w swojej książce „Boy Racer”, zaczynał w młodym wieku od jazdy na BMX w Narodowym Centrum Sportu w Douglas. W wieku dwunastu lat zaczął się ścigać w kolarstwie górskim. Jego matka na trzynaste urodziny kupiła mu rower górski. Mark spotkał na jednym z wyścigów na Wyspie Man Davida Millara, co bardzo go zainspirowało. Po skończeniu szkoły przez dwa lata pracował w banku, by zdobyć pieniądze na karierę zawodowca.

Kariera zawodowa edytuj

Początki edytuj

Cavendish zaczynał swoją karierę w kolarstwie torowym. Pierwszy raz dał się poznać, gdy zajął 2. miejsce w mistrzostwach Wielkiej Brytanii w kolarstwie szosowym juniorów. Często stawał na podium w wyścigach torowych m.in. na mistrzostwach Europy juniorów.

2005 edytuj

Jego pierwszym poważnym sukcesem było mistrzostwo świata w madisonie w mistrzostwach świata UCI w kolarstwie torowym w Los Angeles razem z Robertem Haylesem. Wyprzedzili zespoły Belgii i Holandii zdobywając czwarty złoty medal dla Wielkiej Brytanii na tych mistrzostwach. Następnie w scratchu zajął czwarte miejsce, a zwycięzcą został reprezentant Danii Alex Rasmussen. Mark wygrał także Mistrzostwa Europy w wyścigu punktowym, a w scratchu znowu był czwarty. Następnie wystartował w wyścigach szosowych z zespołem Team Sparkasse w Tour of Berlin i wygrał jeden etap, a w Tour of Britain był trzeci na 2. etapie.

2006 edytuj

Cavendish, reprezentując Wyspę Man w Igrzyskach Wspólnoty Narodów, zdobył złoty medal w scratchu, a wyścigu szosowym był siódmy. W mistrzostwach świata w kolarstwie szosowym do lat 23 zajął jedenastą pozycję. Wystartował także w mistrzostwach świata w kolarstwie torowym, gdzie zajął czwarte miejsce w madisonie, a na pucharze świata w Sydney w tej samej konkurencji był trzeci. Mark wystartował w Wyścigu Solidarności i Olimpijczyków, gdzie zwyciężył na 3. etapie z metą w Kielcach. Wygrał także 5. etap Thuringen Rhundfahrt. W Tour of Berlin pokazał się z dobrej strony wygrywając 2., 4. i 5. etap, a także klasyfikację punktową i sprinterską, kończąc cały wyścig na drugiej pozycji. Jego świetna postawa w tym wyścigu przyczyniła się do przejścia do bardzo znanej drużyny T-Mobile Team. Podczas Tour of Britain był na podium podczas trzech etapów, a także wygrał klasyfikację punktową.

2007 edytuj

Cavendish wygrał prestiżowe Grote Scheldeprijs. W wyścigu Quatre Jours de Dunkerque wygrał 3. i 6. etap oraz klasyfikację punktową. Następnie w wyścigu Volta Ciclista a Catalunya wygrał również dwa etapy. Przyczyniło się to do jego startu w Tour de France, jednak już w pierwszych dwóch etapach miał kraksy i wycofał się na ósmym etapie. Cavendish wygrał także prolog i pierwszy etap w Tour of Britain, jadąc w żółtej koszulce przez dwa etapy, potem etap w Ster Elektrotoer, etap i klasyfikację punktową w Post Danmark Rundt oraz etap i klasyfikację punktową w Eneco Tour. W październiku wygrał etap na Circuit Franco-Belge i wyrównał rekord Alessandro Petacchiego – jedenaście zwycięstw w debiutanckim sezonie.

2008 edytuj

Na początku sezonu Mark wrócił na tor i wystartował w Mistrzostwach świata w kolarstwie torowym w Manchesterze, na których wspólnie z Bradleyem Wigginsem zdobyli złoty medal. Na szosie odniósł swoje pierwsze sukcesy w Wielkich Tourach: najpierw wygrał dwa etapy Giro d’Italia, a następnie cztery etapy w Tour de France. Pierwsze zwycięstwo odniósł w Châteauroux, a potem wygrał 8., 12. i 13. etap, zostając pierwszym Brytyjczykiem, który wygrał cztery etapy w jednym wyścigu zaliczanym do Wielkich Tourów. Po 13. etapie Mark skupił się na starcie w Igrzyskach Olimpijskich[2] w Pekinie i nie wystartował w Alpach. Jednak duetowi Wiggins-Cavendish tym razem nie udało się zdobyć medalu – zmagania zakończyli na dziewiątej pozycji. Mark był jedynym brytyjskim kolarzem torowym, który nie przywiózł z tej imprezy medalu. Mark i Bradley pokłócili się i nie rozmawiali ze sobą przez następny miesiąc. Cavendish miał także pretensje do Brytyjskiej Federacji Kolarskiej o to, że za mało czasu poświęcała na madison. Dalsza część sezonu była bardzo udana, Mark odniósł jeszcze 11 zwycięstw.

2009 edytuj

Sezon 2009 Cavendish rozpoczął od startu w Tour of Qatar. Cały wyścig wygrał Tom Boonen, jednak dwa etapy padły łupem Brytyjczyka. Następnie wygrał dwa etapy w Tour of California, ponownie pokonując Belga na finiszu[3].

Najważniejsze osiągnięcia edytuj

kolarstwo torowe edytuj

2004
  •   1. miejsce w mistrzostwach Wielkiej Brytanii (wyścig druż. na dochodzenie)
2005
  •   1. miejsce w mistrzostwach świata (madison - z Robert Hayles)
  •   1. miejsce w mistrzostwach Wielkiej Brytanii (wyścig druż. na dochodzenie)
2008
2016

kolarstwo szosowe edytuj

2007
2008
2009
2010
2011
2012
2013
2014
2015
2016
2017
2018
2021
2022
2023

Przypisy edytuj

  1. ↑ Manx cyclist Mark Cavendish honoured by Queen. bbc.co.uk. [dostęp 2011-07-23]. (ang.).
  2. ↑ Mark Cavendish Biography and Olympic Results [online], Sports-Reference.com [dostęp 2012-05-18] [zarchiwizowane z adresu 2013-09-24] (ang.).
  3. ↑ California double for Cavendish [online], BBC Sport [dostęp 2012-02-22] (ang.).

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Mark_Cavendish&oldid=73469697”