Martin-Marietta X-24
Martin Marrietta X-24 – samolot doświadczalny z jednym silnikiem odrzutowym, opracowany przez USAF-NASA w ramach programu PILOT (ang. PIloted LOw-speed Test aircraft – pilotowany samolot do prób przy małych prędkościach) i koncepcji „Lifting Bodies” do badania właściwości lotnych bezskrzydłowego kadłubopłatu. Model X-24A oblatano 19 marca 1970, model zmodyfikowany X-24B 1 sierpnia 1973 r. Projekt X-24C nie został zrealizowany. Samolot został wyniesiony przez maszynę B-52, po czym wzniósł się samodzielnie za pomocą silnika rakietowego na dużą wysokość i wylądował lotem ślizgowym.
| |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Typ |
samolot eksperymentalny |
| Załoga |
1 pilot |
| Historia | |
| Data oblotu |
X-24A 19 marca 1970, |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
1 czterokomorowy silnik rakietowy Thiokol XLR11-RM-13 |
| Ciąg |
35,6 kN |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
5,84 m |
| Długość |
11,43 m |
| Masa | |
| Startowa |
5896 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
1873 km/h |
| Pułap |
16 000 m |
| Zasięg |
15 minut lotu z napędem |
| Dane operacyjne | |
| Rzuty | |
| |
Bibliografia edytuj
Nowicki Jacek, Zięcina Krzysztof: Samoloty kosmiczne. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1989, s. 42-50. ISBN 83-204-1004-5.