Masło brzozowe – wiejski pokarm zastępczy, spożywany w okresach klęsk głodu, znany przede wszystkim z terenów Kurpiowszczyzny[1].

Masło brzozowe wytwarzane było przez ubogą ludność wiejską wyłącznie w latach głodowych, kiedy brakowało podstawowych produktów żywnościowych do utrzymania się przy życiu. W okresie wiosennym wyskrobywano spod kory brzóz młodą, tłustawą miazgę o lekko słodkawym smaku. Miazgę urabiano na jednolitą masę, której używano do gotowania i smażenia[1][2].

Przypisy edytuj

  1. a b Ryszard Kantor, Z dziejów pożywienia ludowego - jadło głodowe, w: Mówią Wieki, nr 3/1982, s.14, ISSN 0580-0943
  2. Proekologia.pl, Rośliny głodowe