Maska przeciwgazowa MP-4
Maska przeciwgazowa MP-4 (potocznie „Buldog”) – maska przeciwgazowa używana w Wojsku Polskim. Obecnie całkowicie zastąpiona przez maskę MP-5[potrzebna aktualizacja?]. Jest to polska kopia amerykańskiej maski M-17A1[1]. Produkowana do lat 90. Maska chroni przed działaniem bojowych środków trujących, broni biologicznej oraz przed substancjami promieniotwórczymi. Natomiast nie zapewnia ona ochrony przed tlenkiem węgla i amoniakiem[2]
Maska MP-4 była następcą starszych masek Bss-Mo-4u (popularnie nazywane „słoniami”). Nową maskę zaczęto produkować w latach 70. Pierwszą wersję oznaczono jako OM-MG-2, a następne już jako MP-4. Maski pierwszych serii od reszty różniły się czarną oksydą metalowych części maski. Potem oksydowania zaniechano[3].
Konstrukcja edytuj
Część twarzowa maski wykonana jest z gumy (występowała w trzech wariantach kolorystycznych czarna[4], zielona oraz szara). Maska ma nietypowe umiejscowienie filtropochłaniaczy (wkładek filtrosorpcyjnych) – nie w osobnej puszce jak w większości masek, ale w uwydatnionych policzkach maski. Stąd wzięło się potoczne określenie „buldog”. Celem takiego rozwiązania było między innymi poprawienie widoczności przy patrzeniu w dół i zmniejszenie bezwładności przy ruchach głową na boki. Okulary maski wykonane są ze szkła. Aby zapobiec ich roszeniu do maski dołączano fular przeciwzroszeniowy. Nakładki okularowe miały za zadanie izolować okulary maski podczas niskich temperatur utrudniając ich zaparowywanie.
W masce wprowadzono też komorę foniczno-wydechową co pozwala na artykulację mowy. Głos słychać przez membranę foniczną (górne koło z siatką).
Pewną serię masek wyposażono w urządzenie do pobierania płynów. Te maski nosiły oznaczenie MP-4B.
Skład zestawu edytuj
Kompletny zestaw MP-4 zawiera[5]:
- część twarzową MP-4
- parę zapakowanych hermetycznie wkładek filtrosorpcyjnych
- parę zaworów wdechowych
- nakładki okularowe
- fular przeciwzaroszeniowy
- worek z folii (do zabezpieczenia maski podczas pokonywania przeszkód wodnych)
Dodatkowo zestaw MP-4B zawiera:
- pojniczkę - półprzezroczysty bidon z tworzywa sztucznego do przechowywania płynów
- refuler (wężyk łączący bidon z maską)
Użytkownicy edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Nowak 2001 ↓, s. 169.
- ↑ Maska przeciwgazowa MP-4, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1978, s. 5.
- ↑ Marek Kulig, Kolekcja Masek Przeciwgazowych Marka Kuliga [online] [dostęp 2011-12-24] [zarchiwizowane z adresu 2012-09-17].
- ↑ Wyposażenie przeciwchemiczne – galeria – LWP 1970–1990 [online] [dostęp 2011-12-25] [zarchiwizowane z adresu 2012-04-14].
- ↑ Podręcznik do szkolenia podstawowego formacji Obrony Cywilnej, 1981, s. 53-54.
Bibliografia edytuj
- Ireneusz Nowak: Wybrane problemy historii polskiej techniki wojskowej XX wieku. Sprzęt i środki wojsk chemicznych. T. 2. Warszawa: Akademia Obrony Narodowej, 2001.
- Maska przeciwgazowa MP-4 [online] [dostęp 2011-12-24] [zarchiwizowane z adresu 2007-04-03].
- Podręcznik do szkolenia podstawowego formacji Obrony Cywilnej, IOCK 78/80, Warszawa 1981
