Masteria barona

	Masteria barona
	(Chickering, 1967)
	; Układ oczu u samca
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Podtyp	szczękoczułkowce
Gromada	pajęczaki
Rząd	pająki
Podrząd	Opisthothelae
Infrarząd	ptaszniki
Rodzina	Dipluridae
Podrodzina	Masteriinae
Rodzaj	Masteria
Gatunek	Masteria barona
Synonimy
	Accola barona Chickering, 1967;
	Accola barona Chickering, 1967;
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Masteria barona – gatunek pająka z rodziny Dipluridae i podrodziny Masteriinae. Występuje endemicznie na Trynidadzie.

Taksonomia edytuj

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1967 roku przez Arthura Mertona Chickeringa pod nazwą Accola barona^[1]^[2]. Jako miejsce typowe wskazano William Beebe Tropical Research Station w gminie Arima w Trynidadzie i Tobago^[1]^[3]. Do rodzaju Masteria omawiany gatunek przeniesiony został w 1983 roku przez Paola Marcella Brignoliego^[4].

Morfologia edytuj

Pająk o ciele długości od 2,8 do 4,6 mm. Karapaks i sternum są żółtawobrązowe. Sześcioro oczu rozmieszczonych jest dwóch szeregach; zanikowi uległa para przednio-środkowa. Oczy pary tylno-środkowej leżą nieco bardziej z przodu niż pary tylno-bocznej. Szczękoczułki mają 11 ząbków na przedniej krawędzi bruzdy i 10 lub 11 mniejszych ząbków w nasadowo-środkowej części bruzdy. Odnóża samca są żółtobrązowe, a samicy jasnobrązowe. Kolejność par odnóży od najdłuższej do najkrótszej to: IV, I, II, III. Odnóża pierwszej pary samca mają golenie z pierwszym wyrostkiem prolateralnym w formie zaokrąglonej ostrogi, drugim wyrostkiem prolateralnym w formie przysadzistego kolca o niezmodyfikowanej podstawie, a trzecim wyrostkiem prolateralnym zaopatrzonym w wystającą podstawę i dwa silne kolce szczytowe. Opistosoma (odwłok) u obu płci jest biaława. Genitalia samicy zawierają dwie spermateki, każda złożona z dwóch wyniesionych nieco ponad region gruczołowy, niefalistych płatów, z których zewnętrzny jest wydłużony z kulistawym wierzchołkiem, a wewnętrzny zbliżony do niego wysokością. Nogogłaszczki samca mają trzy razy dłuższą od cymbium goleń pozbawioną kolców w części tylno-bocznej, tak długie jak szerokie cymbium z pięcioma kolcami szczytowymi oraz wydłużony bulbus z krótkim tegulum i dwukrotnie od niego dłuższym, delikatnie zakrzywionym embolusem^[3].

Rozprzestrzenienie edytuj

Gatunek neotropikalny, karaibski, endemiczny dla północnego Trynidadu i Tobago w archipelagu Małych Antyli^[3]^[2].

Przypisy edytuj

↑ ^a ^b Arthur M. Chickering. Three new species of Accola (Araneae, Dipluridae) from Costa Rica and Trinidad, W. I.. „Psyche, Cambridge”. 73 (3), s. 157-164, 1967. DOI: 10.1155/1966/62743.
↑ ^a ^b Gen. Masteria L. Koch, 1873. [w:] World Spider Catalog Version 24.5 [on-line]. Natural History Museum Bern. [dostęp 2023-09-22].
↑ ^a ^b ^c Victor Passanha, Antonio D. Brescovit. On the Neotropical spider subfamily Masteriinae (Araneae, Dipluridae). „Zootaxa”. 4463 (1), s. 1-73, 2018. Magnolia Press. DOI: 10.11646/zootaxa.4463.1.1. ISSN 1175-5326.
↑ Paolo Marcello Brignoli: A catalogue of the Araneae described between 1940 and 1981. Manchester University Press, 1983, s. 126.

[Chickering-1] Arthur M. Chickering. Three new species of Accola (Araneae, Dipluridae) from Costa Rica and Trinidad, W. I.. „Psyche, Cambridge”. 73 (3), s. 157-164, 1967. DOI: 10.1155/1966/62743.

[wsc-2] Gen. Masteria L. Koch, 1873. [w:] World Spider Catalog Version 24.5 [on-line]. Natural History Museum Bern. [dostęp 2023-09-22].

[pb-3] Victor Passanha, Antonio D. Brescovit. On the Neotropical spider subfamily Masteriinae (Araneae, Dipluridae). „Zootaxa”. 4463 (1), s. 1-73, 2018. Magnolia Press. DOI: 10.11646/zootaxa.4463.1.1. ISSN 1175-5326.

[Brignoli-4] Paolo Marcello Brignoli: A catalogue of the Araneae described between 1940 and 1981. Manchester University Press, 1983, s. 126.

[1]

[2]

[3]

[4]